Xander’s POV
Oct. 15, 201*
“HAPPY 5th MONTHSARY LHUBZ.” I greeted my Lhubz cheerfully. I also give her lavenders since it is her favourite flower and also chocolates.”Thank You so much Lhubz. Happy Monthsary din.” Kiniss niya ako sa cheeks. Hanggang jan na lang muna yan kasi gusto niya and I agreed coz I respect her.
“Lhubz akala ko talaga di natin macecelabrate tong araw na to.” napatigil siya sa pagkain ng mango float niya. “Why do you think so Lhubz?”
“Kasi akala namin nawawala ka na talaga o may kumidnap sayo.” Tiningnan niya ako at hinawakan ang kamay ko na nasa table. “Akala ko nga din di na ako ibabalik ng kumuha sa akin Lhubz eh, dalhin ba daw ako sa Korea para bigyan lang ng business card at pagsabihan. Tsaka, ang yaman-yaman nung kumuha sa akin eh.”
“Anyways, I’m so happy na nakabalik ka na Lhubz, talagang nag-alala talaga ako sayo.” Nginitian lang ako ni Lhubz. “Naaakkksss. Ikaw talaga Lhubz, sorry kung pinag-alala ko kayo, napahamak ko pa kayo sa pagiging ANTI-KPOP ko.”
Nakakalungkot talagang isipin na isang Anti-kpop ang Lhubz ko.
Sasabihin ko na ba sa kanya?? *deep sigh* ayaw ko talagang mawala siya sa akin. Wag na muna. Hahanap muna ako ng tamang panahon. Sana dumating na yun para masabi ko na to sa kanya. Ang hirap maglihim sa taong mahal mo.
“Nga pala, okay na ba kayo ng mga Kpopers sa room niyo Lhubz?”
“Oo, naman. Peace na kami Lhubz .”
*Flashback*
“Mama!!!” sigaw ko nang makapasok na ako sa bahay. “Lhubz!” sabay yakap ni Lhubz sa akin. “Wow! Lalaki na pala si Mama.” Pagbibiro ko.
“Anak! Ikaw nga! Naku! Salamat sa Diyos at nandito ka na. San ka ba galing anak?” niyakap din ako nga mahigpit ni Mama si Papa naman nasa sofa nakaupo pero nasesense ko naman na worried din siya.
“Ma, pwede magpahinga muna ako?” pinaupo ako ni Mama. “Anak, alalang-alala kami sayo. Mahigit dalawang araw kang nawala.” Dalawang araw? Ganun ba kalayo ang Korea? Tsk.
“Ma ang totoo niyan, may kumuha po kasi sa akin at dinala ako sa Korea.” Nagulat si Mama. “Ano? Korea? Anong ginawa nila sayo anak?Sino ang nagdala sayo dun? ” sabi na nga ba eh, hot seat ako ngayon. Ikwenento ko kay Mama ang nangyari tas pinakita ko kay papa ang business card na binigay ni Mr. Kim sa akin.
“Naku! Anak naman kasi. Nakakasama talaga yang compu-computer na yan.” Hinarap ko si Mama.”Mama! Hindi po nakakasama ang pagco-computer yung mga pinaggagawa ko po ang masama.” Paglilinaw ko kay mama.
“Wag kayong mag-alala ma, pa, okay lang po ako pati aayusin ko na po ang dapat kong ayusin.” Nag-usap pa kaming lahat at nang naging maliwanag na ang lahat nagsitulog na kami, si Lhubz ayun umuwi na din.
- - -
-kinabukasan-
“XHIERRRAAA!!!”
“SAN KA BA NAPADPAD XHIERRA?”
“ANG TAGAL MONG NAWALA, MARAMI KA TULOY NA MISS.”
“OKAY KA LANG BA XHIERRA?”
As expected. Ikwenento ko lahat-lahat sa mga classmates ko ang nangyari. Ayun! Gulat na gulat. Ayaw nga nila maniwala eh baka daw nag-iimbento lang ako ng kwento. I hope so kaso nangyari talaga eh. So much for that I have to fix something.
