Kapıyı açtığımda karşımda bir Yoongi görmemle ona tuhfaça baktım."Bir şey söylemeliyim Kyung Rim."
"Yemek yemeliyim Yoongi."
"Söyleyeceğim şey çok uzun sürmeyecek Kyung Rim."
"Yemek yemem uzun sürebilir Yoongi."
"İki dakika konuşacağım Kyung Rim."
"Yirmi dakika yemek yiyeceğim Yoongi."
"Git." Dediğinde alt kata indim.
Ne zannediyordu bu çocuk kendini? Yemekten daha önemli olduğunu felan mı?
Buzdolabını açıp çikolatayı aldım. Ve kapağını geri kapadım.
"Açsın ve çikolata mı yiyorsun Kyung Rim?"
Arkamı dönüp kapıda beni izleyen
Yoongi'ye baktım.Çikolatamdan bir parça ısırıp "Bu aralar benimle çok muattap oluyorsun sen, korkmuyor değilim hani, yoksa ölecek miyim? Ya da sen öleceksin ve bari birkaç sevap işleyeyim diye etrafta dolanıyorsun." Deyip tüm dikkatimi çikolatama verdim.
Sadece omuz silkip "ne yaparsan yap." Demiş ve gitmişti.
Göz devirip mutfak kapısından kafamı çıkardım ve ona seslendim "Ne diyecektin sen?"
Bana dönüp alayla gülümsedi.
"Yirmi dakikanın daha bittiğini sanmıyorum."Yüzünü buruşturup ona bakmaya devam ettim "Ne halt yersen ye!"
Ne güzel anlaşıyorduk be!
Çocuk mafyaydı istese beni şuracıkta öldürürdü.Gerçi öldürmek için bir sebebi yoktu,tamam bende kaşınmıyor değildim ama bence o aramızdaki bu laf sokma durumunu seviyordu.
Yoksa benimle niye uğraşsın?
Çikolatanın son kalan parçasını da ağzıma atıp merdivenlerden çıktım.
Tam odama girecekken bileğimden tutup geri çevrildim.
Karşımda bir adet Min Yoongi vardı.
K-drama felan mı çekiyorduk acaba?
"Söylüyorum iyi dinle! Biliyorsun tekrarlamayı sevmem." Deyip benimle göz teması kurdu.
"Vay be yirmi dakika ne çabuk geçti?" Deyip kollarımı göğsümde bağladım ve ona baktım.
"Bak o kız konusunda, ben kız felan inletmedim anladın mı? O manyak odada kendi kendine bağırıyordu."
"Sence senin hayatın benim umrumda mı Min Yoongi?" Deyip odaya girdim.
Hayatı umrumdamıydı bir düşüneyim? Kesinlikle hayır!
Ne haltlar yediği zerre kadar umrumda değildi. Hem bana neden açıklama gereği hissetmişti ki?
Yatağıma oturup birkaç dakika düşündüm.
Belki de yanlış anlaşılmalardan nefret ediyordu ve bana bu yüzden açıklama gereği hissetmişti.
Tabi neden nefret edip etmeyeceğini hiç değilse ruhsal olarak bilemezdin.
Her ne kadar 1,50 yılımı onunla geçirsem bile onunla ilgili hala çok şey bilmiyordum.
Birden bu eve ilk geldiğim zamanı hatırlayınca gözlerimin dolmasına engel olamamıştım.
Flashback:
Beni ittiğinde kocaman siyahın hükmettiği o eve giriş yapmıştım.
"Beni ailemin yanına geri götür!"
"Artık senin ailen benim!" Diyen Yoongi'ye tokat atmamak için zor duruyordum.
"Hayır benim bir ailem var-"
"-artık onlar yok Kyung Rim, alışsan iyi edersin." Deyip beni o kocaman evin tam ortasında bırakmıştı.
Derin bir nefes alıp elimden olan çantamla etrafı inceledim.
Sormam gereken çok soru vardı...
Neden buradaydım?
Birkaç saat içinde tanıştığım Yoongi beni neden buraya getirmişti?
Ailem neredeydi?
Bundan sonra ailemi hiç göremeyecek miydim?
Sonsuza kadar burada mı kalacaktım?Gözlerim dolarken kafamı aşağı eğdim.
Fazlasıyla soğuktu. Vücudum titremeye başlamıştı.Yanıma bir kadın gelince dolan gözlerimle ona baktım.
"Beni takip edin efendim." Deyip önümden yürüdüğünde yavaş adımlarla onu takip ettim.
Merdivenlerden çıkıp siyah bir odaya girdiğimizde gözlerimi sildim ve odaya göz gezdirdim.
Gerçi gezdirilecek pek yanı yoktu, her yer siyahtı. Simsiyah...
"Burası artık sizin odanız şurası banyo, isterseniz duş alın, dolapta Bay Min'in sizin için bulundurduğu kıyafetler var, iyi akşamlar." Deyip çıkacakken onu durdurdum.
"Ben ne-neden bur-buradayım?"
"Iyi akşamlar efendim." Deyip kapıdan çıkmıştı.
Flashback son
Gözlerimi silip, kafamın yastıkla buluşması için kafamı geriye doğru attım.
Ama yanlış hesaplamış olacağım ki kafamı yastık yerine yatak başlığına sert bir şekilde çarpmıştım.
Ayağı kalkıp yalpalayarak Yoongi'nin odasına gitmeye çalıştım.
Etraf kararıp geri geliyordu.
Yoongi'nin kapısına tıklattığımda gözlerim kapanmıştı.Son duyduğum şey kapının açılıp "KYUNG RİM?!" Diye bağırılmasıydı.
Öhöm yazarcığınızın doğum günüsü~ alırım bir iyi ki doğdun eheheh ^^
Unnim! Umarım sevmişsindir! ❤️
~11 Ağustos~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Life Swap//Min YOONGİ
Фанфик"Keşke hayatlarımızı takas edebilseydik Min Yoongi." "Bundan emin misin Lee Kyung Rim? Benim bu iğrenç hayatımı mı istiyorsun?" "Hiç değilse sonun belli, cehennem. Ama benimkinin sonu gözükmüyor bile..." To;@swaggizligirl biricik minminime... Yaşam:...