Life Swap//Min YOONGİ

~15~

~1 hafta sonra~

Kapıyı açıp derin bir nefes aldım.

Çantamı yere koyup ayakkabılarımı çıkardım.

"Iyi misin?" Diyen Yoongi'nin sesini duyduğumda kafamı kaldırdım. "Bir haftadır aynı soruyu sormaktan sıkılmadın mı Yoongi?"

Derin bir nefes verdi "Peki sen bir haftadır aynı cevabı vermekten sıkılmadın mı Kyung Rim." Gözlerimi kapayıp ezbere bildiğim evin oturma odasına doğru ilerledim. Birkaç adımdan sonra gözlerimi açıp oturma odasına girdim ve kendimi koltuğa attım.

Yoongi'de yanıma oturup kolunu omzuma attı.

Birkaç dakika boyunca öyle oturduktan sonra telefonum çaldı.

Telefonu cebimden çıkardığımda "Velet." Yazısını gördüm. Yüzümü büyük bir gülümseme kapladı.

Cevaplayıp hoparlöre aldım ve Yoongi'ye baktım.

"UNNIE!"

"Young-Ra! Seni manyak hiç aramıyorsun! Seni özledim!"

Birkaç kez öksürdü "PARDON!Sen beni mi özledin? Hemen geliyorum." Dediğinde kıkırdadım.

"Parka hiç gitmiyorum çünkü orada beni bekleyen biri yok, okul kapısındada beni bekleyen tek Yoongi var." Deyip hafifçe kıkırdadım. Ve Yoongi'ye baktım. Bana bakıp gülümsedi.

"AH! Demek oppam yerimi çalıyor! Söyle ona yeririm dolduramaz! Vay çakal! Umarım hoparlörde değildir." Dediğinde güldüm.

"Biraz geç kaldın sanki?"

"YAAA EN SEVDİĞİM OPPAM! Ben kimim ki? Sen benim yerimi tabiki de doldurursun!"

"Okulumdan şimdiden nefret ettim." Deyip derin bir nefes verdi.

"Ne oldu?"

"Jeon çok bilmiş,ben her şeyi bilirim ben çok yakışıklıyım, tüm kızlar benim peşimde, ben tüm kızları tavlarım Jungkook'ta benimle aynı sınıfta."
(Şükret Young-Ra! Jungkook'la aynı SINIFTASIN hala konuşuyorsun! Nankör evlat sksnslsnsndkd)

Göz devirdim "Kısaca Jungkook desen tanırdık."

"Olsun. Minmini~ Şimdi kapamam gerek ben seni tek- HA NEUL KOŞŞ HOCA GELİYOR! Ben seni arayacağım." Dedi.

Gülümsedim "Tamam kendine dikkat et."

"Tamam~ görüşürüz minmini~"

Kapanan telefonu diğer koltuğa atıp Yoongi'ye baktım.

"Ondan kurtulduğumda bu kadar üzüleceğimi biri söylese inanamazdım."

"Tuhaf, biri banada senin için aynısını söylese bende inanmazdım." Deyip omuz silkti.

"Biz şimdi neyiz Yoongi?"

Omuz silkti "Arkadaş?"

Kocaman gözlerle ona baktım. "Beni öpüyorsun ve arkadaş mı oluyoruz?" Güldü.

"Haklısın, öpüşüme karşılık verdikten sonra arkadaş olamayız." Derin bir nefes verdim. "Utandırma! Söyle! Neyiz biz?"

"Ne olduğumuzu bilip neden hala bana sorma gereği duyuyorsun sanki?" Deyip bana baktı.

"Çünkü ağzından duymak istiyorum?" Deyip ona baktım.

"Sevgiliyiz Kyung Rim." Gülümsedim sonra ciddileştim.

"O zaman neden bana sevgilinmiş gibi değilde arkadaşınmış gibi davranıyorsun?"

"Ne istiyorsun? Odamıza gidebiliriz." Deyip sırıttı. Omuzuna patlattım. "Saçmalama! Ayrıca odan! Odamız değil."