SENDE KALDIM

21.bölüm

Ayakkabılarımıda ayağıma takıp aşağı indim Eda Arda Can annemler Kaan hepsi salonda oturuyorlardı benim merdivenlerden inişimi duyunca hepsi bana doğru döndü uzaylıymışım gibi bakıyorlardı sanırım saçlarım yüzünden böle şaşkınlardı elimi kafama koydum

"Bundan sonra böyle artık alışacaksınız artık napalım"dedim gülümseyerek

Gülmeye. Başlamışlardı sanırım benim mutlu olmama sevinmişlerdi Kaan ayağa kalktı

"Hadi gençler Damla Hanım'da hazır olduğuna göre artık sinemaya gidebiliriz"dedi

"Holley hangi filme gidiyoruz"diye sordum bi çocuk gibi

"Eyvah eyvah a gidiyoruz biraz gülmemiz lazım değilmi"dedi Can

"Tamam ben montumu alıp geliyorum ben gelince hazır olun"dedim

Koşarak merdivenleri çıktım odaya girdim montumu alırken topladığım tokalarıma takıldı gözüm küçük kuzenime vermek üzere elime aldım montumu giydim

Aşağı indiğimde herkez hazırdı küçük kuzenime doğru ilerleyip

"Al bakalım bundan sonra bu tokalarıma hepsi senin"dedim

Çok sevinmişti bana öyle sıkı sarıldıki resmen hayat enerjimi verdi sanki bana

"Teşekkür ederim Damla abla"diye fısıldadı o küçük dudaklarıyla kulağıma

Bende tam onun gibi

"Bişey deil canım güle güle kullan"dedim

(ha merak edenleriniz vardır kesin aranızda Kaan Damlalardan bir yaş büyük ve yeniden üniversite sınavına hazırlanıyo)

Arabaya bindik yolda hava çok güzeldi tam güneş batımı vardı Kaan aniden arkaya doğru dönüp

"Damla sana güzel bi haberim var"dedi

"Neymiş bakalım söyle"dedim

"Hastalığın boyunca sizin evde kalıcam hem ikimizde sınava çalışıyoruz birlikte çalışırız"dedi