SENDE KALDIM

52.bölüm

Kalktığımda saat 12 olmuştu vaybe ne uyumuşum öle ya kalkıp elimi yüzümü yıkadım gardorabımı açıp önünde durdum hımm ne giyelim bakalım elbisemi yoksa pantolonmu elbise giyicem ya pudra pembesi pofidik bi elbise altımada turkuaz babetlerimi giydim çantamıda ayakkabıma uygun turkuaz bi çanta aldım içine telefonumu ve cüzdanımı koydum koştura koştura aşağı indim annem yoktu işe gimiştir şimdiye kadar o Kaan o nerde ya telefonumu çıkarıp aradım

"Kaan nerdesin?"

"Sen uyuyordun bende çok yorgundun diye seni kaldırmadım biz Berkeyle karakoldayız ve sanırım bişeyler bulduk"

"Kaan seni gördüğüm yerde geberticem ya abi siz niye benide götürmüyosunuz pislikler"

"Tamam sakin ol şimdide Berkeyle o gece gittikleri bara gidicez belki bi kamera kaydı falan buluruz hem iyiki bizimle değilsin seni hayatta oraya götürmezdim zaten"

"Of iyi tamam benimde bi işim var zaten ordan sonra buluşuruz"

"Tamam"

Telefonu kapatıp dışarıya çıktım hastaneye erken gitsem bişey olmaz heralde taksiye binip adresi verdim ve telefonumu açıp Z.Tsunami oynamaya başladım.

Kafamı bi kaldırdımki gelmişiz parayı ödeyip aşağı indim girişte duran kadının yanında gittim

"Pardon benim 3 de bi randevum vardı ama biraz erken geldim sorun olurmu"

Kadın parmağını bana doğru tuttu

"Damla hanım değilmi?"

"Evet"

"Siz şöyle geçin içerdeki hasta çıkınca sizi alıcaz"

Kafamı sallayıp arkada oldukça rahatsız gözüken koltuklara oturdum gerçektende rahatsızlardı etrafa bakınmaya başaldım etrafta sadece bi tane tablo vardı ondada sadece mor bi leylak resmi vardı aslında renk tonları çok güzeldi ama sanki leylağı zorla oraya koymuşlar da sanki hiç orda durmak istemiyormuş gibiydi duvarlar bembeyazdı koltuklarda siyahtı tekrar belirtiyim hiç rahat değiller aslında Can ın odasına benziyo onunda duvarları beyaz yatağı ve pufları siyahtı bu arada Can neden bugün beni hiç aramadı acaba dün kaçkere arayan adam neden bugün hiç aramadı? ilginçç

Etrafı incelemeye devam ederken az önceki kadın bana doğru seslendi

"Damla hanım buyrun"

Eliyle arkadaki kapılardan birini işaret etti bende gülümseyerek kapıyı tıklattım gir sesinden sonrada kapıyı açıp içeriye girdim

"Oo Damla kızım hoşgeldin nasılsın?"

"Iyiyim siz nasılsınız?"

"Bende iyiyim şimdi senin tedavin iki ay oldu değilmi?"

"Evet üç aydada biticekti yani inşallah"

"Belkide daha erken biter"

Gözlerim büyüdü doktor koluma hafifce dokundu ve odadan çıkmamı işaret etti önde o arkada ben kan alma odasına girdik ve evt yine kan aldıracaz sandalyeye oturdum ve kan alma işleminin bitmesini bekledim bitince kadının verdiği pamuğu o küçük delikçiye bastırarak odadan çıktım ve doktorun odasına döndüm o rahat deri koltuklardan birine oturup doktorun konuşmasını bekledim sonunda elindeki kağıtları bırakıp gözlerini bana dikti

"Tahliller çıkana kadar burda bekleyebilirsin yada istersen dışarıda çıkabilirsin saat 3 gibi çıkmış olur tahliller ona göre gelde bizde durumuna bakalım"

Kafamı sallayarak gülümsedim

"Tamam teşekkür ederim"

Dışarıya çıkıp etrafa bakındım ee napıcam şimdi ben dur en iyisi Kaan ları arıyımda ne yaptıklarına bi bakıyım çantamdan telefonumu çıkardım ve Kaan ı aradım tam pes edicekken açtı telefonu

"Alo Damla?"

"Kaan ne oldu bişeymi oldu?"

Sesi çok sinirli geliyordu

"Evet Damla bu barın sahibi şerefsizin teki çıktı o güne ait kamera kayıtlarını vermiyo"

"Niye ya neden vermiyomuş?"

"Ya polisten iznimiz yok diye işte ne olucak "

"Sen bana barın adresini mesaj atsana"

"Hayatta olmaz senin buraya gelmene izin vermem"

"Bak Kaan beni deli etme valla gebertirim seni ben sinirlenince neler olabiliceğini biliyosun demi?"

"Tamam sakin küçük hanım atıyorum adresi"

"Tamam kapat hadi"

Yoldan geçen taksilerden birini çevirdim Kaan da barın yerini mesaj attı ama önce bi eve uğramamız lazım almamız gereken şeyler var.