SENDE KALDIM

30.bölüm

Heyoooo 30. Bölüm ay ne çabuk oldu ya inşallh hikayemi beğeniyorsunuzdur yorumlarınızı votelerinizi eksik etmeyin lütfen kızmayın bölümler biraz kısalmaya başladı farkındayım çünkü sınavım yaklaştı ve öğretmenlerimin nasıl bir baskı yaptığını tahmin edemezsiniz lütfen kızmayın kısa zaman da bu kadar okuyucum olucağını tahmin etmiyordum ve bu çok mutlu edici bişey ama emin olun sınavımdan sonra daha güzel bölümler gelicekkkk.... iyi okumalar....

Ben bi hızla kaptırdım gidiyorum Can la Eda da bana yetişmeye çalışyorlar

Hayır ya hayır ağlamıycam onun için ağlamıycam haketmiyo o benim gözyaşlarımı haketmiyo

Birden başım döndü sonrada gözlerim bulanıklaşmaya başladı kendimi yerde buldum birisinin beni yerden kaldırdığını fark ettim gözlerimi yavaşça aralamaya çalıştığımda Can ın kucağındaydım

"Damla iyimisin"diye bağırıyordu

Ama bana bu ses çok ince bi fısıltı gibi geliyordu

Ondan kurtularak biraz doğruldum

"Bırak beni Can ben iyiyim"dedim

"Damla olmaz hasteneye gidiyoruz"dedi

Birden ondan kurtulup yürümeye başladım ay atarımı yesinler benim lan adam akıllı yürüyemiyosun bile Damla neyin kafasını yaşıyosun

"Eda bana yardım eder sen git"dedim

Eda da o sıra koluma girip bütün yükümü kendi üstüne aldı

"Ama Damla hastalığınla alakalı bişey olabilir hastaneye gitmemiz lazım"dedi

Ay allahım git diyom niye anlamıyon be çocuk Eda sinirli ama bi o kadar sakin

"Can git burdan"dedi

Ay canım arkadaşım be bak benle aynı kafada bu kız ya yerim seni

Can arkasını dönüp gitti bizde bizim eve doğru yürümeye başladık

Eve vardığımızda annem evdeydi hemenn beni alıp koltuğun üzerine yatırdı sonra da Eda anneme olayı çarpıta çarpıta bi güzel anlatıı annemde baya üzüldü falan sonra kapı çaldı

Arda, kesin Can yolladı git bak dedi kesin her iddasına girerim bak

Hızlı adımlarla yanıma gelip yere çöktü

"Damla iyimisin?"dedi

"İyim Arda merak edilecek bileyim yok hadi sen evine git geç olunca annen merak ediyo"dedim

"Tamam yarın kontrole bende gelicem tamammı"dedi

Bende kafamı salladım ya abi bunların hepsi niye benim için bu kadar kendilerini üzüyolarki bende üzülüyorum benim için kendilerini üzmelerine...