55.bölüm

83 6 0
                                    

Bölüm şarkısı Yüksek Sadakat -Haydi Gel İçelim ben yazarken dinledim isteyen dinleyebilirsiniz

Cümlemi bitirmemle telefonum çalmaya başaldı kalkıp Kaan ın yatağının üzerinden telefonumu aldım

'ARAYAN NUMARA YOK' alıştım artık bu yazıyı görmeye gelip yerime yeniden oturdum Kaan ve Berke ye de yazıyı gösterdim telefonu açıp sesi dışarı verdim

"ne var ?"

"oo kunuşmayalı çok kibar olmuşsun Damla" şerefsiz sesini tanımayalım diye ses değiştirici şeylerden takmış telefona

"ne var ne istiyson"

"sevdiceğin ellerimde bi haber veriyim dedim" sevdiceğinmi dedi o Can dan bahsediyo yani nası ya Burak bu kesin o ve o yelloz kardeşi Aleyna ikisinide parçalamak istiyorum bi an ona zarar verebiliceği düşüncesiyle gözlerim doldu ve yaşlar akmaya başladı ben onsuz ne yaparım ya hayır o gitmemeli

"sakın ona zarar verme Burak yalvarırım senin derdin onunla değil benimle "

Hüngür hüngür ağlamaya başlamıştım Berke beni kollarıyla sardı Kaan da telefonu elimden aldı ve Bura ğa bağırmaya başaldı

"ulan şerefsiz ne istiyosun bu insanların hayatndan heh ne istiyosun ne yaptı bu insanlar sana ?"

"hoppp sözlerimze dikkat edelim dostum onlarla bi derdim yok aslında sadece aşığım o kadar"

"lan tamam aşıksın anladıkta kız baskasini seviyo abicim iste bu kadar ısrar etmenin anlami ne kiz seni sevmiyo iste anla be artik"

"istemesede sevicek"

Kaan etrafa bir küfür savurarak telefonu kapatti ve gelip yanima tekrar oturdu

"nerde olabilecekleri hakkinda bi fikrin varmi?"

hıçkırıklarım arasında kafamı sağa sola salladım

" tamam Damla yeter artık kes ağlamayı kurtaricaz onu " Kaan beni kendine cekip sikica sarildi

Ben ona bisey olursa naparim onsuz nasil yasarim kafami kurcalamaya basladim nereye götürmüş olabilir beni götürdüğü yerlerden birine götürmemiştir heralde bi dakka hımm bu beni götürdüğü evin oraya giderken bi depo vardı beni sınava getirirken fark etmiştim orayı terk edilmis bi yerdi belki orda olabilirler

"biliyorum" diye haykirarak ayaģa kalktım ikiside bana şaşkın şaşkın bakıyolardı

"şey nerde olabiliceklerini biliyorum sanırım"

Kaan gözleri pörtlemiş bi şekilde bana baktı

"ciddimisin?"

"evet"

Kaan ayaga kalkti yataginin ustunden ceketini aldi ve sirtina gecirdi Beke ve ben bos bos bu napiyo diye Kaan a bakıyoruz

"hadi kalkin karakola gidiyoruz"

ikimizde kafamizi sallayarak ayaga kalktik evden çıkıp karakola giderken Can ın annesini aradım kadın telefonu ağlayarak açtı bi saat beni sorguya çekti işte oğlum nerde falan diye bende bilmiyorum dedim sonrada karakola gelmelerini söyleyip telefonu kapattim.

........

Karakola geldigimizde hizli adimlarla asagi indik Kaan bi polisin karsisina gecip herseyi teker teker anlatti polisde nerede oludugunu bilip bilmedigimizi sordugunda ben devreye girip nerede olabiliceklerini tarif ettim telefonum calamya baslayinca herkezde bi sessizlik olustu cebimden cikarip ekrana baktim tanimadigim bi numaraydi

"onlar olabilir " dedim polis hemen yakinindaki bi polise bagirdi adam gelip telfonu acmami ve konusmayi uzun tutmami soyledi telefonu actim

"Alo"

"Sesini ozlemisim"

"Can iyimi?"

"sesini duymak istermisin?"

gozlerim dolu bi sekilde "Evet" dedim

telefonda tikirtilar geldikten sonra

"al sunu" diye bagirdi

"Alo"

içimdeki kanin damarlarimda gezindigini hissedebiliyordum kalbim resmen agzimda atmaya baslamisti onun sesini bile ozlemistim

" Can iyimisin?"

"iyiyim beni merak etme bu seerefsiz en azindan biraz vicdanli sevdigi kadinin sevdigine zarar vermiyo"

bu sozlerin ustune telefon Can in kulagindan cekildi Burak in sesi yeniden kulaklarimi doldurdu hickiriklarimdan ne dedigini anlamiyordum karsimdaki polis kafasini sallayip eliyle kapatabilirsin isareti yapinca Bura ğın ne dedigini umursamadan telefonu suratina kapattim insallah bu hareketime sinirlenip ona bisey yapmaz

" yer tespitini yaptik baskina gidiyormuyuz komiserim?"

"Çabuk bi ekip ayarlayin baskina gidiyoruz"

yanindaki polis hemen ayaga kakip diger polislerin yanina gitti ve onlara biseyler soylemeye basladi bakislarimi o taraftan cevirip karakolun girisine baktim Can in annesi aglaya aglaya iceri girdi yaninda Eda ve Arda da vardi ayaga kalkip yanlarina dogru ilerledim aramizda bi kac adim kalmistiki Canin annesi beni gostererek bagirmaya basladi

" hersey senin yuzunden oglumi senin yuzunden kacirdilar hersey seni yuzunden ona bisey olursa seni asla affetmem Damla ASLA "

sozlerini bitirdiginde o tanidik karanlik perde yavasca gozlerimin onune inmeye basladi bacaklarim celimsizlesmeye basladi bacaklarimin beni daha fazla tasiyamayacagini anladigim da Can in kollarinda hissederek kendimi yavasca biraktim.....

SENDE KALDIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin