41.bölüm

197 10 1
                                    

MULTİMEDİA DAKİ CAN

Ben öğlece donmuş ekrana bakarken birden elimi tuttu beni kendisine çevirdi

"Seni seviyorum"dedi

Aniden bi alkış koptu millet bu anı bekliyormuş ya valla

Lan biz daha bu çocukla dün tanıştık yani daha önceden tanışıyodukta daha beni tanımadan ya inanmıyorum ya nasıl bi durumun içinde kaldım ben ya of

"Şey..."dedim

Ama devamını getiremedim ya of ne diycem ben şimdi

"Çok üzgünüm"diyebildim sadece

Birden yüz ifadesi değişti yüzü düştü eee normal olarak bunu beklemiyordu yani hızlıca merdivenleri çıktım çantamı aldım hızlıca salondan çıktım hızlı adımlarla çıkışa doğru yürümeye başladım kolumdan biri beni tutup kendine çevirdi

"Ya sen iyimisin?"dedi Eda

Aslında hiç iyi değilim ya boynuna sarıldım ilk başta şaşırdı ama sonra oda kollarını bana doladı evet tamda buna ihtiyacım vardı sevgi ağlamaya başladım sanıım kendime bişeyi açıklamam lazım 'ben onsuz yapamam'

İki dakka kadar öğle durduk sonra birbirimizden ayrıldık bana döndü

"Sen onu seviyosun"dedi

Yavaşça gülümsedim ve kafamı salladım evet sonunda bunu kendime açıklayabildim ya sonunda

"Sonunda"dedi gülerek

"Sonunda"dedim

Alışveriş merkezinden çıktık taksiye bindik eve geldiğimizde ben kendimi çok değişik hissediyordum hiç bu kadar mutlu oldummu acaba merak ediyorum.

................................................................

Okula geldiğimde hem mutluydum hemde mutsuz arada kalmış duygular işte bilirsiniz birini seversiniz birinide kırmak istemezssiniz aynen o şekil yani sınıfa çıktım Berke masasına oturmuş bir kitap okuyordu masasının önüne kadar geldim aslında konuşmak istemiyordum ama açıklama yapmak zorundaymışım gibi hissediyordum

"Berke"dedim

Kafasına bana çevirmesiyle elimdeki kitapları ve çantayı yere düşürmem bir oldu sağ göz mos mor olmuştu benim Aleyna yı benzetmem gibi bunuda benzetmişlerdi hayır hayır bi dakka bunu kim yapmış olabilir Arda yok yok o yapmaz böyle şeyler o zaman geriye tek bi seçenek kalıyo CAN ..

Yanına oturdum kim yaptı falan diye bayağı ısrar ettim ama söylemedi biliyorum kesin o kesin kapı açıldı Can içeri girdi onu görmemle ben hızlıca ayağa fırladım bi hızla dibinde bittim

"Bunu nasıl yaparsın ya"

Arkamdan Berke bileğimi tuttu fısıldayarak

"Sakin ol"dedi

Can tip tip sırıtıp

"Ne yapmışımki"dedi

Yüssüz ya bide soruyo pislik

"Görmüyomusun ne yaptığını yazıklar olsun"dedim

Arkamı dönüp sırama yürürken

"Sananeki ondan sevgilin değil bişey değil"

Hopaaaaa benim devreler yandııı hadi hayırlısı hızlı bir adım atarak Berke nin yanına geldim sıkıca elini tuttum ya ne yapıyorum bn ya ama dönüş yok tuttuk bi kere

"Olmadığımızı kim söyledi"dedim

Ay şuan hayatımın en büyük hatasını yapıyorum Allahım sen aklıma mukayet ol ikiside bana şaşkın bi vaziyette bakakalmışlardı ay haklılar valla bende kendimden bunu beklemiyordum..

Napıcam ben şimdi bıraksam bi dert bırakmasam bi dert Can şaşkın bi şekilde kekeleyerek

"Ger..çek..ten..mii?"dedi

Valla şuan buna hayatta cevap veremem ya napcaz kaldık ortada iyimi

"Evet öyleyiz"dedi Berke

Hopallaaa bu zaten dünden niyetliyi direk oturdu role arkadaş of of..

SENDE KALDIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin