Sabah kalktığımda kendimi çok iyi hissediyordum iyi bir uyku uyumuştum ve buda bana iyi gelmişti.
Aynada kalkıp kendime baktım ilk başta saçlarım yüzünden biraz affladım ama sonra görüntüme alıştım lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım sonrada okul formlarımı giyip başımada küçük şallardan birini takıp aşağıya indim annem sofrayı hazırlıyordu ona yardım ettim.
Kaan annem ben Mert güzel bi kahvaltı yaptık saha sonra ilaçlarımı içtim sonrada okula gitmek için yürümeye başladım hava ne kadarda güzeldi sınavıma az kalmıştı ve artık bundan sonra buna yoğunlaşmalıydım hastalığı düşünmemeliydim çünkü düşenmenin bi anlamı yoktu ben bunu atlatıcaktım.
Düşüncelere dalmışken okula geldiğimi fark ettim Aslı ve Aleyna bahçedelerdi ve sabah sabah benim sinirlerimi bozmayı başarmışlardı yine bana bakıp kıkırdamaya başladılar ay bi sinir oldum bi sinir kesin saçım olmadığı için gülüyorlardı insan en azından belli etmeden güler ya bi hışımla hızlı adımlarla yanlarına vardım ben yanlarına gelince gülüşmeleri durmuştu
"Pardon ama neye gülüyosunuz"dedim
Sinirli bi sesle
Salak Aslı m benim atladı mal gibi hemen bu kız saf ya valla Aleyna kullanıyo zaten bunu farkında değil
"Şey saçların"dedi gülerek
Aleyna bunu alttan dürttü buda onun üzerine sustu
"Yok bişey canım bişeye gülmüyoruz"dedi
Ay sanki biz salağız ha
"Emin gülmüyosunuzdur"dedim
Aleynanın kolunu tutup bahçe duvarına sırtını dayadım sonrada kulağına eğilp
"Benimle uğraşma kızım başın belaya girer"dedim o sırada arkamdan tanıdık bi ses duydum
"Damla dur yapma deymez"dedi
Arkamı döndüğümde Can olduğunu gördüm
Aleyna benden kurtulup Can a doğru koştu
"Can beni tehtid etti çok korkuyorum"dedi
Ve Can a sarıldı"Gerçketen onu tehtidmi ettin"dedi bana dönerek
"Evet bi sorunumu var yoksa ben onu tehtid ettim diye sende benimi tehtid ediceksin"dedim tamam belki en yakın arkadaşımda ama şuan beni sinir etmişti
"Hayır tabiki ama senden bunu beklemezdim"diyip Aleyna nın ahtapot kollarından kurtuldu
"Emin ol ne yaptıklarını bilsen beklerdin"diyip
hızlıca sınıfa doğru yürümeye başladım
Arkamdan yine o tanıdık sen bağırdı
"Damla dur ben öyle demek istemedim"diye
bağırıp bir yandanda bana yetişmeye çalışyordu bahçedeki herkez bize bakıyordu dudağımda tuzlu ve acı bi tat hissettim elimi yanağıma sürünce bi ıslaklık fark ettim ağlıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENDE KALDIM
RomansaBelkide hayat bizleri iyi yerlere sürükler. Umudunu kaybetme Sadece melodiyi dinle onlar seni götürecekler.