SENDE KALDIM

44.bölüm

SOMA

Bu şekilde gerçekten kendimi huzurlu hissediyordum hemde feci şekilde bu şekilde yıllar boyu kalabilirdim gerçekten telefonumdan gelen sesle birbirimizden ayrıldık telefonumu cebimden çıkarıp baktım

1 yeni mesaj

Açtım 'Özel Numara'dan hayırdır inşallah

'Bence Can dan uzak durmalsın küçük hanım'yazıyo

Kafamı kaldırıp etrafa baktım acaip bi şekilde tedirgin olmuştum Can da bunu fark etmişti

"Ne oldu?"dedi

Onuda bu işin içine sokmak istemiyordum

"Şey bişey yok"dedim

Evet yüz ifadesine bakılırsa yemedi

"Damla ne oldu?"dedi

Evet kaçış yok ya ama olsun belki kurtarırız cebime telefonu sokmaya çalışırken telefon yere düştü eğilip telefonu aldı ve mesajı açtı ay yandın Damla

"Kim bu?"dedi

"Bilmiyorum Can bilmiyorum tek bildiğim şey artık yeter bıktım korkuyorum"

"Tamam korkma ne kadar zamandır geliyo mesajlar?"

"Doğrusu mesaj gelmiyor bu ilk ama daha önceden özel numaradan aradı ve uzun zamandır siyah giyinimli manyak bi adam beni takip ediyo"dedim

Şaşırmış ve gözleri dahada büyüyüp açılmıştı

"Peki polise falan gittinmi"

"Evet annemle gittik ama hala bi sonuç çıkamdı.Şey rica etsem beni eve bırakırmısın?"

"Tamam hadi gidelim"dedi

Yol boyunca ikimizde konuşmadık sadece susutuk evin önüne gelince

"Seni seviyorum"dedim

"Bende seni seviyorum kendine dikkat et yarın okulda sağlam görmek istiyorum seni"dedi

"Tamam merak etme "dedim

Allahım şuan kendimi küçük bir kelebekmişim gibi hissediyorum mutluluktan havalardayım valla üst kata çıkıp Kaan ın odasına daldım elinde kitapla yatağın üstüne uzanmış kitap okuyordu hiç bana bakmadan gülümseyerek

"Destur yokmudur hanımefendi?"dedi

Hiç onu takmadan kapıyı kapatım yanına oturdum

"Boşver şimdi desturu neler olduğuna inanamassın?"dedim

Hemen toparlanıp yanıma doğru oturdu

"Ne oldu küçük hanım?"dedi

Herşeyi teker teker anlattım acaip şaşırmıştı daha iki gün önce intikam planları yaptığım çocuk beni sevdiğini itiraf etmişti ve bu gerçekten çok güzeldii...

Yavaşça odama doğru yola çıktım artık güzel hayallerle uyuma zamanıydı aniden birinin arkamdan ağzımı tutmasıyla irkildim burnuma aldığım kokuyla gözlerim istemsizce kapandı....

Gözlerimi açtığımda hiç tanıdık gelmeyen simsiyah bi odanın içindeydim bi yatağın üzerinde yatıyordum ama burası nereydi ve ne işim vardı benim burda bir dakkika en son bayıldım evet evet bayıldım ama sonrası yok ayağa kalktım yürümeye çalıştım ama başım dönüyordu buna rağmen biran önce burdan kurtulmam lazımdı biraz yürüdükten sonra bişey bacağımdan tutuyordu gitmeme izin vermiyordu bileğime doğru baktığımda bir zincirle yatağın başlığına bağlı olduğunu gördüm geri dönüp açmaya çalıştım ama açılmadı en uğraşırken odanın öbür ucundan bi kapı açılma sesi duydum hemen yatağın üzerine uzanıp uyuyor numarası yaptım birisi dibime kadar geldi sonra arkasını dönüp

"Hala uyuyor"dedi

Bu bi erkek sesiydi evet evet erkek sesi arkasındaki baya uzaktan yankılanan bi sesle

"Tamam bırak uyusun"dedi

Tam net değildi ama buda sanırım bi kadın sesiydi Allahım napıcam ben burda ya beni öldürürlerse...