SENDE KALDIM

43.bölüm

Selam gençler azcık yorum yapın yaa

Son dersede girdikten sonra okuldan çıkıp eve doğru yürümeye başladım acaba şu Can bize ne diycek ya abi acaip merak ettim gerçi gidip gitmemekte biraz kararsızım ama en sonunda merakıma yenik düşüp gidicem heralde ay çatlıcam vallahi ya

Kafamdaki boş düşüncelerle yürüdüm yürüdüm sonunda eve vardım yukarı çıkıp üstümü değiştiridm biraz yemek yedim sonrada kafamdaki düşüncelerle ders çalışmaya çalıştım..

....................................................................................................................................................................................

Saatte baktığımda sekize çeyrek vardı üstümdei eşorfmanı çıkarıp bi pantolon çektim evet aynen tahmin ettiğiniz gibi merakıma yenildi düştüm ve gidicem elime bi tişört alıp giydim evet pek uyumların değildim ama olsun hızlıca aşağı inip ayakkabılarımı giydim tam dışarı çıkarken annem beni farketti lanet olası şansım

"kızım nereye bu saatte?"dedi

hayda ben ne cevap vercem şimdi Kaan da yok oda evde olmıycak zamanı buldu ya annemi kim olayıcak

"Bi Eda lara uğruycam anne"dedim

"tamam geç kalma"dedi

Ay allahım yalanımı yesinler benim yavaş yavaş adımlarla iki yanıda ağaçlarla çevrili yola doğru yürüdüm yürüdükçe heyacanım daha da artıyordu ay ne diycek ya valla içim içimi yiyo aman ne diycektim pislik sünepe kesin neden onla çıkıyosun falan diye konuşucak

Ben böle umutsuz umutsuz düşüncelere dalmışken tam ilk iki ağacın ortasından geçerken aniden ağaçların üstünde ışıklar yanmaya başladı arkada da bir müzik çalmaya başladı bi dakka ya bu şarkı Can la benim yarışmada söylediğim şarkı bi kaç adım daha attım bu seferde iki yanımdaki ağaçların ışıkları yandı biraz daha yürüdüm teker teker bütün ışıklar yandı ve yolun sonunda kocaman kırmızı bir kalp ışıklandı yolun sağ tarafından Can çıktı önüme kadar geldi ve durdu ellerimi tuttu gözlerimin içine bakarak

"Yolumu aydınlattığın gibi hayatımıda aydınlatırmısın?"dedi

AAaaaa inanmıyorum ya ne diyo lan bu rüyadamıyım ben ne diycem şimdi ya yemin ederim şuan düşüp bayılsan yeri yeminle ne diyo şimdii bidaha idrak edelim

'Yolumu aydınlattığın gibi hayatımızda aydınlatırmısın?'

Ellerimi aniden ellerinden çektim sonrada en iyisi hakkettiği şeyi vermek diye düşünerek bi tane tokat yapıştırdım elini yanağına koydu şaşırmıştı evet yani hak etti dimi bunu sizcede haketmedimi hiç acımayın valla gayet iyi oldu

"Şimdi bu hayır demek oluyor sanırım"dedi

Aniden boynuna atlayıp sıkıca sarıldım o da ellerini belime doladı ondan ayırıldıktan sonra kafasını kaşıyarak

"Anlamadım şimdi tam olarak cevap ne acaba?"dedi

"Evet"dedim sessizce

Yüzünde güller açtı desem yeridir acaip mutlu olmuştu aniden kollarını belime dolayıp beni döndürmeye başladı bende sıkıca ona sarıldım ve gülümsemeye başladım

(Yol multimediada var)

Herşey o kadar ilginçtiki olanlar hakkında hiçbir fikrim yoktu neler oluyordu rüyadamıydım yoksa bu olanların hepsi gerçekmiydi Can öylece durmuş gözlerimin içine bakıyordu sessizce

"Çok kortum"dedi

Neden korktuğuna anlam verememiştim şaşkın bi surat ifadesiyle

"Neden?"dedim

"Gerçekten beni sevmediğinden ve benden uzak durmak istediğinden gerçekten Berke yi sevdiğinden o kadar çok korktum ki"diye sıraladı

Inanmıyorum şuan gerçekten suratında onun yüzünde daha önce hiç görmediğim bir ifade vardı değişik bi ifade korku..

"Hayır"dedim

"Hiçbiri için korkma , korkma"dedim.

Bunları söylerken sesim boğuk çıkıyordu çünki ağlamaya başlamıştım damlalar teker teker dökülüyordu gözlerimden Can sıkıca kollarımdan tutup kaldırımın kenarına otturttu ve kollarını bana sarıp sakinleşmemi sağladı neden ağladığım hakkında benimde bir fikir yoktu ama uzun zamındır yaşadıklarımın patlamasını bugün yaşıyordum sanırım.

"Peki neden öğle davrandın?"dedi.

Bir dakkika ondan önce benim ona hesap sormam gerekiyordu esas o benim canımı daha fazla yakmıştı hemde fazlasıyla hızlı bir şekilde ayağa kalktım

"Bir dakkika beyfendi esas sizin davranışlarınız neydi öğle elinden tutmalar falan "dedim

Ayağa kalkıp tamam karşıma geçti

"Şey..."dedi ama devamını getiremedi

Artık gerçekten sinirlenmiştim ve bi cevaba ihtiyacım vardı biran önce

"Ne şeyi hemen bi cevap bekliyorum Can"diye bağırdım

Gülmeye başlamıştı hayda bu niye gülüyo şimdi manyak gülüncek bi halimizi mi var acaba

"Niye gülüyorsun sen?"dedim

Gülmesinin arasında cevap verdi

"Şey bu şekilde çok komik görünüyorsun "dedi

Neden ya şöyle bi üstüme baktım gülüncek bi yanım yoktu bence suratına sertçe bi tokat attım buda iyi tokat yedi benden haa neyse fırsat buldum değerlendiyim hem uzun zamandır hak ediyo bence

"Sorularıma cevap vericek zaman bulursan konuşuruz"değip

Yürümeye başladım kolumu tutup beni kendisine çevirdi ve sıkıca sarıldı...

Bi süre sonra ayrıldık

"Tamam bunları daha sonra konuşuruz şuan şu alanı bozmıycam"dedim

Gülümseyerek

"Tamam prenses"dedi

Şuan çok mutlu bi an yaşıyorum yemin ederim ya acaip güzel bi an dayanamayıp ona bi daha sarıldım oda hiç şaşırmasan bana karşılık verdi.