SENDE KALDIM

17.bölüm

Ben öle yatakta oturmuş boş boş bakarken kapı çaldı

"Gelebilirsiniz"dedim

İçeriye doktor girdi duvarın önündeki sandalyeyi aldı benim önüme koydu sonra üstüne oturup ellerimi tuttu

"Lütfen hiçbişeyden korkma sen bu hastalığı atlatabilcek bi kızsın ilaç tedavisiyle ve kemoterapiyle atlatabilirsin bunu yanlız bu güzelliğin birazda olsa yok olucak çünkü saçlarını kazıtman lazım canım ama merak etme kısa zaman sonra yine uzatmaya devam ediceksin bugün hastaneden çıkabilrsiniz"dedi

Elimi istemsizce saçlarıma götürdüm artık bu saçlar olmuycaktı beni yapayanlız bırakıp gidiceklerdi.

Annemgil elinde bi kahvaltı tepsisyle içeriye girdiler benim ağladığımı ve doktoru görünce ikisininde yüzündeki şaşkınlık belli oluyordu

"Anne doktor işlemleri yapıp çıkabiliceğimizi söyledi biran önce yapıp çıkalım lütfen burdan"dedim

Can atlayıp

"Ben işlemleri hallederim siz kahvaltınızı yapın gelince çıkarız"dedi ve odadan çıktı

Doktorda müsaade istiyerek çıktı gitti odada annemle ben kalmıştım o an aklıma Mert geldi nerdeydi o

"Anne Mert nerde?"dedim

"O teyzenlerle bizim evde canım hadi sende şunları yede bizde çıkıp onların yanına gidelim hem sanada iyi gelir"dedi

Ben kahvaltıyı yerken Can odaya girdi işlemleri bitirmişti üstümeceketimi aldım kafamada beremi taktım annemde koluma girdi yavaş yavaş merdivenlerden indik hani insan kendini bazen çok büyük bi boşlukta hisseder ya kendini hiç bulamıycakmış gibi gelir şuan aynen o boşluktayım ve sanırım uzun bi süre daha burada kalıcam..

Arabaya binip yola çıktık....

Biliyorum biraz sıkıcı ve dram oldu ama hikayemin azıcık üzüntüye ihtiyacı vardı bence ayrıca lütfen bu bölümlerden sıkıldık diye hikayeyi kütüphanenizden kaldırmayın çünkü emin olun ileriki bölümler çok bomba geliyorrr...!!!!!