Het Internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 1

Hopelijk vinden jullie het een leuk boek!
Xx me😘

Hier nog wat info over de karakters:
Amy
17 jaar
Tweeling zus van Brent
Hobby surfen

Brent
17 jaar
Tweelingbroer van Amy
Hobby voetbal en surfen

Luca
17 jaar
Beste vriend van Amy
Hobby surfen en voetbal

Scott
17 jaar
Beste vriend van Tyler.
Hobby voetbal (aanvoerder), surfer

Tyler
18 jaar
Badboy
Hobby voetbal (soms een beetje surfen)

Samira
17 jaar
Beste vriendin Amy
Hobby shoppen, surfen en voetbal

Claire
Moeder Brent en amy

Liv
16 jaar
Vriendin Amy
Hobby surfen

-------------------------------------HOOFDSTUK 1 ----------------------------------

'Hoe bedoel je ik moet naar een internaat?!'
Ja welkom in mijn leven. Mijn ouders moeten voor zaken vaak ver weg zijn. Waardoor ze moeite hebben om voor mij te zorgen. Ik vind het niet erg om alleen te zijn maar zij wel. Nu moet ik dus naar een internaat.

'Lieverd we kunnen niet anders. Het is niet goed om zoveel alleen te zijn.' Zegt mijn moeder nog redelijk kalm. 'Ik had er geen last van!' Schreeuw ik boos door de kamer. Ik ren naar boven van verdriet en woeden.

Ik pak mijn jas en klim mijn raam uit. Ik pak mijn fiets en fiets snel naar het bos. Ik heb hier een boomhut ik heb die samen met mijn opa gebouwd toen ik klein was. Ik ga hier altijd naartoe als ik verdrietig of boos ben of als ik tijd voor me zelf wil. Ik word er rustig van.

Tegen een uur of zes ga ik terug naar huis.
Ik loop naar binnen en schuif aan tafel. Ik zeg geen woord. Ik ben nog steeds boos. Ik wil niet weg ik wil niet naar een internaat.

'Amy eet wat.' Zegt mijn vader stug. 'Ik heb geen honger.'  Zeg ik kortaf. De deur zwaait open. En Brent komt stom dronken de keuken ingelopen. Voordat hij iets kan zeggen loopt hij tegen de stoel en valt hij hard op de grond. Ik zucht en help hem overeind.

Ik help hem naar zijn kamer en leg hem op bed. Dit verliep niet heel soepel en zeker niet in een rechte lijn, maar we hebben het tot zijn kamer gehaalf. 'Slaap maar even dan voel je je straks wel beter.'

Ik loop naar beneden en kijk mijn ouders boos aan. Brent is mijn tweeling broer en hij drinkt nooit alleen als hij ergens mee zit.

'Jullie hebben het hem al gezegd?' Zeg ik tegen mijn ouders terwijl dat ik mijn armen over elkaar sla. 'Ja maar lieverd, Jullie moeten beiden begrijpen dat dit het beste is voor jullie.'  Zucht ze.

'Voor jullie of voor ons?!' Roep ik boos. Met die woorden loop ik naar boven. Brent komt mijn kamer ingelopen en komt maast me zitten op bed.

'Misschien moeten we het gewoon proberen.' Zegt hij voorzichtig. Hij weet dat ik het er niet mee eens ben. En kk kan je zeggen, ik ben snel op mijn tenen getrapt.

'Brent je bent dronken je weet niet wat je zegt.' Zucht ik terwijl ik hem zacht opzij duw. 'Hé ik meen het. Ze hebben gelijk, willen we altijd maar met zen tweeën zijn? Daar maken we nieuwe vrienden en hebben we een kamergenoot. Dan moeten wij niet zorgen dat we iets te eten hebben dat het huis aankant is.' Zegt hij, in de hoop me te kunnen overtuigen.

'Ik zal er over nadenken.' Zeg ik stug. 'Welterusten.' 'Welterusten.' Ik trek mijn pyjama aan en val in slaap.

Hey laat ff weten als je leuke ideeën hebt voor mijn boek en kijk ook even bij de boeken die mijn bff schrijft Dutch-Dad