Het Internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 38

"Het is een meisje." Ik kijk naar Tyler die me glimlachend aankijkt. "Weten jullie al een naam?" Vraagt ze nieuwsgierig. "We zijn er nog niet helemaal over uit." "Je hebt toch nog genoeg tijd." Glimlacht ze lief. We knikken en mogen weer naar huis.

"Dus een meisje." Ik knik. "We moeten wel even een naam bedenken. Ik knik en kijk hem aan. "Dat komt wel goed. Hij glimlacht naar me en we stappen in de auto. Zodra we terug thuis zijn kijk ik wat tv en niet veel later komt Samira binnen.

"Sorry ik ben mijn sleutels hier laten liggen." "Echt iets voor mij." Lacht ze. "Op de keuken tafel." Antwoord ik een beetje afwezig. "Amy!" Ik draai me en zie Samira teleurgesteld in de keuken staan. "Wat?" Ze komt naar me toe gelopen en handigst me een foto over. Het is de foto van de ego.

"Waarom zei je niet dat je daar naar toe moest." Vraagt ze terwijl ze naast me komt zitten. "Ik weet het niet." "Ik denk dat ik het liever even tussen mij en Tyler wou houden." "Dus niemand ander weet het?" Ik schud mijn hoofd. "Nee." "Alleen Nathan en Adam." "Je hebt het hun wel vertelt maar niet je beste vriendin?" "Samira...ik..."
"Hé, ik plaag je maar." Lacht ze. "En?" "Het is een meisje." "Weet je al een naam?" "We zijn er nog over aan het denken. Ze knikt en Tyler komt ook binnen gelopen. Hij werpt even een snelle blik op Samira en hij komt naast me zitten en legt zijn hand voorzichtig op mijn buik. "Niet te geloven dat we straks een kind krijgen." Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en trekt me zacht tegen zich aan. "Kijk jullie nou." "Zo schattig." ik moet lachen.

"Oké, wat wordt er eigenlijk altijd gezegd in 'meidenpraat'." Vraagt hij nieuwsgierig.
"Wat denk je nou zelf?" Hij kijkt peinzend vooruit en ik zie hem daarna direct naar Samira grijnzen. "Oké, ik kan wel meedoen met jullie meidenpraat. "Oké." "Ga je gang." Antwoord Samira. "Oké, hoe zit het nu met jou en Luca?" Ze wordt direct rood en staart wat naar de grond.

"Ik weet niet wat er in d kast is gebeurd, maar ik weet wel dat er iets is gebeurd." "Zeker hoe jullie erbij zaten diptiek we jullie er uithaalden." Grijnst hij. "Geloof je als ik zeg dat er niks is gebeurd? "Nee." Ze zucht en kijkt me dan met een help me blik aan. Ik haal mijn. Schouders op en kijk naar Tyler die haar afwachtend aankijkt.

Ze zucht maar gaat dan verderver haar verhaal. "Oké, nou in het begin was het best wel awkward." "En toen begonnen we wat meer te praten en uiteindelijk..." het is. Iet moeilijk te raden wat ze nu gaat zeggen want ze krijgt een enorme glimlach op haar gezicht. "Uiteindelijk." Herhaalt ze. "Heeft hij me gekust."

"Dus zijn jullie nu samen?" Vraagt Tyler door. "Ik weet het eerlijk gezegd niet." "Daarna hebben we elkaar niet meer gesproken." Hij knikt en gaat fronsend terug achterover zitten.

"Amy, ik moet even weg." "Ik ben zo terug oké?" Ik kijk hem vragend aan en hij geeft me een snelle kus en pakt zijn jas. "Ik ben zo terug oké, en doe jij maar rustig ik kook vanavond." Ik knikken hij gaat snel weg. "Waar heeft die zo een haast naar toe?" Vraagt Samira. "Geen idee." "In iedere geval kookt hij vanavond." We moeten allebei lachen en starten shadowhunters op.

Na een tijdje kijken springt Samira ineens op. "Wat dacht je van Clary!" "Clary..." herhaal ik. "Ik vind Clary wel leuk. "Ik zal het vanavond aan Tyler voorstellen. Ze knikt tevreden en gaat weer terug zitten. Nu maar wachten tot hij terug thuis komt waar zou hij nu nog naar toe moeten?

Hey peeps,
Even een kort extra hoofdstukje. Ik hoop dat jullie het leuk vinden!
Xx -me💙