Het Internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 29

Ik laat me in mijn stoel zakken. "Hij heeft het recht om het te weten." "Niet dat ik geen kind wil." "Maar gewoon nu nog niet." Ze knikken begrijpelijk en we praten wat over gister en over hoeveel ik me nog herinner. "Maar jullie hebben het al goed gemaakt." "Herinner je het je echt niet meer? Ik schud mijn hoofd.

Ik kijk opnieuw naar mijn ketting en denk na. Dronken mensen doen toch altijd wat ze voelen.en als ik dus gister heb gezoend met Tyler en dat ik het met hem heb bijgelegd.
Misschien betekend dat dat ik hem toch wil vergeven.

De deur gaat open en Tyler komt binnen. Ik loop naar hem toe een geef hem een knuffel.
Hij is duidelijk verrast van mijn actie en Samira en Liv verlaten de kamer.
"Amy het spijt me echt heel erg." Ik kijk hem in zijn gezicht aan. "Ik beloof dat ik je nooit meer pijn doe." Ik knik en geef hem een kus. Ik glimlach lief naar hem en ga op bed liggen. Het is nog best vroeg. "Zijn we weer samen?" "Ik denk het." Hij komt naast me liggen en slaat zijn arm om me heen en trekt me stevig zich aan. Wat heb ik dit gemist. "Welterusten." "Welterusten."

Het lukt me niet om in slaap te komen ik weet dat ik het hem moet vertellen maar ik weet niet hoe.

Ik voel zijn arm van mijn middel verdwijnen en ik draai me om. "Sorry ik wou je niet wakker maken." "Ik kan toch niet slapen." Hij pakt en glas water en komt terug op bed zitten. "Waarom niet?" "Had je een nachtmerrie?" "Nee." "Tyler er is iets dat ik je moet vertellen."

Hij kijkt me doordringend aan. "Is het goed of slecht nieuws?" "Ik weet niet hoe je erover gaat denken." "Ben jij er blij mee." "Ik weet zelf niet wat ik ervan moet denken."

Ik weet niet hoe ik dit moet gaan zeggen. Ok bedoel wat als hij er niks mee te maken wilt hebben en me alleen met de baby achterlaat?

"Hé, je kan me vertrouwen." "Wat is er aan de hand." "We krijgen een kind." Zeg ik zacht. Ik kijk hem recht in zijn gezicht aan en ik probeer zijn emotie van zijn gezicht af te lezen.

"Ik wordt vader?" Ik knik langzaam. Hij trekt me in een knuffel en geeft me een kus op mijn haar. "Weet je wat dat betekend?" "Nee." "Dat betekend dat jij niet langer mijn prinses ben." "Moet dit een opbeuring zijn?" "De baby is nu onze prinses of prins en jij mijn koningin. Ik glimlach en geef hem een knuffel.

"Je weet dat je dit ook aan Brent met vertellen." "Ja, maar dat kan wachten." "Net als dat je niet van plan was te vertellen over het begin van onze relatie?" Grijnst hij. Ik geef hem een zachte stomp tegen zijn schouder en ga terug liggen.

"Is er eigenlijk iemand anders die net weet?" Ik draai me om zodat ik hem nu kan aankijken. "Liv en Samira." "Ik werd misselijk en moest overgeven en liv dacht direct aan zwangerschap." "Van haar moest ik ook de test nemen." "Dus je wilt het kind houden?"
"Ja, jij?" "Vind je het niet vroeg?" "Jawel." "Maar ik wil het niet wegdoen." "En ik zou het nu ook niet anders willen." Hij legt zijn hand op mijn buik. "Ik kan niet wachten glimlacht hij. "Welterusten." "Welterusten."

Hey peeps,

Hier is een nieuw hoofdstuk. Het is niet zo groot maar ik hoop dat jullie het leuk vinden.

Xx -me