Het Internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 24

"Hé gaat het een beetje?" Ik wordt wakker en kijk naar Liv. Ik knik. Blijkbaar niet overtuigend genoeg. "Amy wil je dat we vanavond hier slapen?" "Een meiden avond als afleiding." "Dan denk je misschien niet de hele tijd aan hem."

"Ik denk nu ook niet meer aan hem." "Ik wil niks meer met hem te maken hebben." "Is hij nog langs geweest?" "Niet dat ik weet." "Of hij moet zijn geweest toen ik lach te slapen." En dat hij dan weer is weggegaan omdat hij me niet wou wakker maken." "Kan." "Ik haal Samira en Britt  vanavond is het een meidenavond." Ik knik en Liv loopt de kamer weer uit. 

Het is ondertussen half acht. Ik heb dus lang doorgeslapen. De deur gaat terug open en ik verwacht het gezicht van één van de meiden maar nee. Het is Tyler.

Hij kijkt me recht in mijn ogen aan en er staat verdriet van zijn gezicht af telezen. Maar ik trek me er niks van aan.
Ik staar maar wat naar de grind zonder een woord tegen hem te zeggen.

"Ik kom alleen even wat spullen halen." "Ik slaap vannacht bij Scott." "Ik snap dat je nu niet echt een kamer met me wilt delen." Ik staar nog steeds zwijgend naar de grond. Met brandende tranen achter me ogen. Ik wil niet meer huilen. Maar ik mis hem zo. Alles was perfect en dan moet het weer op deze manier verpest worden.

"Amy luister." Tyler hurkt voor me neer en tilt mijn kin op. "Amy kan je me heel even aankijken?" "Ik weet dat je kwaad bent." "Maar ik wil het je uitleggen." "Scott en ik we maakte die weddenschap nadat je dat blikje over me heen gooide."
"Ik kende je nog niet in ik wist ook niet dat je zo belangrijk in mijn leven zo worden." De tranen beginnen over mijn wangen te stromen. "Amy huil alsjeblieft niet." "Ik wil je geen pijn doen." "Daar ben je nu wel mooi te laat mee!" Begin ik te schreeuwen. "Had daar eerder aan bedacht!" "Of had het gewoon gezegd." "Hoelang was je het van plan geheim voor me te houden?" "Was je überhaupt wel van plan om het te vertellen!"

"Natuurlijk wel!" "Ik..... ik wist alleen niet hoe." "Niet op deze manier in ieder geval!" "Dat weet ik zelf ook wel maar."
Hij wordt onderbroken door Liv die met Samira en Britt de kamer terug binnen stapt. Ze kijken ons aan en weten niks te zeggen. "Sorry." Zegt Tyler nog snel en hij loopt de kamer uit. Liv trekt me direct in een knuffel. "Moeten we Brent op hem afsturen. Ik laat een flauw glimlachje en schut mijn hoofd.

"Dus....." "Dus wat?" Vraag ik verward. "Nog twee dagen voor je verjaardag." "Mhm." Zucht ik.
"Kom op het wordt leuk." "Ja super." "Ja want we hebben een verrassing wat we gaan doen." "En nee sorry geen surprise party." Ik moet lachen. "Oké maar niet iets te groots." Ze beginnen direct allemaal te grijnzen. "Oké stop daar maar weer mee want ik krijg er de kriebels van."

Ze lachen en we starten een film op op Netflix. (Taken.)

Als de film afgelopen is rond tien uur halen ze één voor één hun dekbed en hun kussens. We kletsen en eten (meer snacken) nog wat. "Amy?" "Ja." "Ik weet dat deze avond voor afleiding was bedoeld." "En ik weet dat je er niet over wilt na denken..... maar wil je Tyler nog terug?" "Na wat hij je aan gedaan heeft?"

"Eerlijk ik weet het niet." "Op moment ben ik heel erg boos op hem." "Maar ik hou nog steeds van hem." "En ik denk ook niet dat dat zomaar over is." "Je had Brent is moeten zien toen je weg was." "Hij was zo boos op Tyler en ook zo ongerust over jou." "Zeker omdat je bij niemand opnam." "Ja sorry." "Ik dacht niet helder na." "En ik was niet helemaal bij."
"Ze knikken begrijpelijk en kijken me meelevend aan." Ze zijn super aardig maar als je het niet heb meegemaakt weet je niet precies hoe dit voelt. Ik kan het zelf bijna niet begrijpen. Na nog een tijdje te hebben geklets vallen we rond 2 uur in slaap.

"Goeiemorgen" ik wordt wakker van Brent die in onze kamer staat. "Goeiemorgen." Mompelen we allemaal.
"Brent wat doe je hier?" Mompelt Liv ontevreden met zijn aanwezigheid. Het is half elf dus ik dacht misschien willen ze nog trainen of überhaupt nog ontbijten. "Ga iemand anders wakker maken en laat ons met rust." Mompelt Samira die een kussen naar Brent gooit." "En ik kwam bij mijn meisje kijken en ik kwam bij mijn zusje kijken. "Je hebt ons gezien dus je kan weer weg." "Wat een gezelligheid hier." Klaagt hij en hij loopt de kamer weer uit.

Met het ontbijt zitten we met zijn alle aan tafel behalve met Scott en Tyler die zitten een tafel achter ons.
"Waar heb je nog geslapen?" "In een hotel." Zeg ik terwijl ik mijn broodje naar binnen werk. "Had je genoeg geld?"
"Nee, maar het was gratis." Ze kijken me allemaal vragend aan. "Hoe kan het gratis zijn?" "Dankzij Brian."
Ze kijken me nog steeds vragend en verward aan. "Brian had me gezien op straat." "En toen was het iets met de kennis van zijn neef zijn moeder dus zijn tante of zo." "Dus mocht ik gratis in het hotel blijven."

Ze knikken maar volgens mij snappen ze er nog steeds niks van. Ik laat het erbij en kijk naar Tyler die maar wat naar zijn eten zit te staren. Ik sta op en loop naar boven. Als ik boven ben trek ik snel mijn bikini aan, pak ik mijn surfboard en loop ik richting het strand.

"Wedstrijdje?!" Ik kijk naar Samira en Liv. "Ze knikken instemmend en beginnen te surfen." Dit herinnerd me van vroeger. Vroeger durfde wel wastijd met zijn drieën. We waren geselecteerd voor de kampioenschappen maar toen moest ik zo nodig naar dit internaat en kon ik niet meer meedoen. "Samira en Liv weigerde nog mee te doen omdat het de droom van ons alle drie was. En ze wilde het niet dien zonder mij. Wat ik ook probeerden bleven bij hen punt.

Ik dacht dat ik nooit meer met ze zou kunnen surfen toen ik naar hier moest maar nu staan we hier alledrie weer op de golven. "Hé heb je een beetje zin in morgen?" "Weet ik niet ik weet niet wat we gaan doen." "Klopt dat is een verassing."
"Ik wil weten wat het is." "Dat zie je morgen wel." Ik kijk ze nep boos aan en surf weer verder. Ik zie wel wat ze morgen voor me hebben.