Het Internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 35

"Ik weet het niet..." "Ik bedoel hij is het al niet helemaal eens met de situatie nu." "Dus als hij er dan nog eens achter kom dat we samen gaan wonen." "Ja, maar je gaat het hem toch nog moeten vertellen." "Hij komt er toch wel achter." Ik kijk naar David die zich er ook bij betrekt. "Luister ik ken je broer dan wel niet, maar als je het hem niet vertelt en hem niet uitnodigt.... dan komt hij er alsnog achter doordat de rest allemaal wel komt." "Hij heeft gelijk, en je gaat hem toch moeten vertellen dat hij alleen naar je tante moet." "Jullie hebben gelijk." "Oké dan."

Ik pak mijn telefoon en ik zie dat ik al wat gemiste berichtjes heb. Er worden langs achter twee armen rond mijn middel geslagen en Tyler laat zijn hoofd op mijn schouder rusten. "Stress niet zoveel, dat is niet goed voor je en ook niet voor de baby." "En ontspan lekker in je nieuwe huis." "Awww." We kijken beide achterom en zien Nathan stralend naar ons staren. "Jullie zijn zo cute samen." Ik moet lachen om Nathans reactie terwijl ik me laat neervallen op de bank.

Ik kijk wat op mijn telefoon en zie dat ik gemiste berichtjes heb.

Liv)
heyy, waar ben je?

Liv)
je was niet bij het ontbijt.

Liv)
had je een private moment? 🙈😏🤷‍♀️

You)
Heb je vandaag iets te doen?

You)
En nee, je zult het wel zien.

Ik ga naar de groeps chtat en stuur het adres naar iedereen door. Oke dat is geregeld. Zeg ik zodra ik opsta.
"Oke, ik zal wel wat te eten gaan halen, David ga je mee?" Ik kijk naar Tyler die zijn sleutels van de tafel pakt en David afwachtend aankijkt. "Ja, wacht ik pak mijn jas even."

"Anders houden we een slaapfeestje!" Ik kijk naar Nathan die me zowat smekend zit aan te staren. "Hoe oud ben je, vijf?" Zegt Adam die Nathan raar aankijkt. "Nee, maar het is lang geleden dat we de rest hebben gezien en ik heb zin in wat roddels." "En het is bovendien tijd voor feest want ze zijn geslaagd." Zegt Nathan trots." "Wacht, hoe weet je dat we geslaagd zijn?" Vraag ik verward." "Tyler bleef maar over zijn intelligentie opscheppen." "Ik heb misschien iets gezegd van ja het verbaasd me niet dat ik ben geslaagd maar ik heb niet lopen opscheppen Nathan." Ik kijk naar Tyler die nep verontwaardigd naar Nathan staat te staren.

"Oke, we kunnen gaan." Zegt David die de kamer binnen komt lopen. "We zijn ongeveer over een uur terug." Zegt Tyler die me snel een kus geeft en samen met David naar buiten loopt.

Nathan komt voor me staan. "Dus..." "wat gaan we doen." Vraagt hij ongeduldig. "Ik moet Tyler nog iets vertellen maar ik weet niet of ik het alleen aan Tyler moet vertellen of aan de hele groep." Zeg ik onzeker. "Waarom zou je het niet aan de groep willen vertellen?" Vraagt hij verward. "Één woord 'Brent'." "O." "Morgen wij het weten?" Vraagt Adam die aan de andere kant naast me komt zitten.

"Ja, maar vertel het niemand." "Oké beloofd." Zeggen ze toe moedigend. " "Morgen moet ik een eerste echo laten maken." "Waarom ben je dan niet blij?" "Ik moet het Tyler vertellen, maar ik weet niet hoe de rest daar op gaat reageren. " "Er is maar één manier om daar achter te komen."

"En heb ik nog iets gemist bij jullie?" "Niet dit weer." Zegt Nathan klagend. "Hoe bedoel je?" vraagt Adam in de war.
"Laat maar." Zegt Nathan zodra hij zijn gezicht in een kussen drukt.

"O, Tyler heeft zeker al een gesprek met je gehad." "Wat?" Ik zie Adam verward naar Nathan staren. "Don't ask."
Zegt Nathan snel. "Oké, als jij niks wilt zeggen vraag ik het aan Adam." "Serieus?!" "Zijn jullie precies hetzelfde?"
Ik kijk Nathan nu verward aan. "Waar heb je het over?" "Niks." Hij gaat weer mokkend voor zich uit staren.

"Oké, dus Adam." "Nog iets nieuws meegemaakt?" "Nou eigenlijk.." voordat Adam zijn zin kon afmaken kwam Nathan ertussen. Door zijn plotselinge beweging viel ik van de bank.

De deur wordt opengedaan en Liv steekt haar hoofd naar binnen. "O, hé." "Kom ik ongelegen?" Vraagt ze zodra ze Adam en Nathan ziet staan. "Het is niet zoals het lijkt." Zeg ik zodra ik opsta. 

"Amy?" "Hé." "Wat doe je hier?" "Dat leg ik nog wel uit zodra de rest er is." Ze kijkt ons alle drie verward aan. Haar ogen worden groot zodra ze Adam en Nathan wat langer aankijkt. "Adam Nathan!" Ze springt ze beide om de hals waardoor ze alle drie op de grond belanden.

"Leuk jou ook te zien." "Altijd toch." Lacht ze. Scott komt nu ook nar binnen gelopen en zodra hij Liv ziet slaat hij een arm om haar heen. "Dus waarom zijn we hier?" Vraagt hij. Ik zei dat Nathan en Adam hem raar aankijken.

"Iets gebeurd tussen die twee?" Ze kijken me vragend aan en ik knik. "Dat kun je wel zeggen." Ik zie dat Liv er een beetje awkward bij staat en een beetje naar de grond blijft staren. De deur gaat opnieuw open en nu komen Samira Brent Britt en Luca tegelijk binnen.

"Is iedereen er?" Vraag ik als ik iedereen één voor één aankijk om te kijken of er iemand ontbreekt. "Waar s Tyler?" Ik kijk jaar Scott die de kamer aan het afzoeken is. "Ja, waar is Tyler?" Herhaalt Brent Scott met een walging in zijn stem.
"Hij zal hier elk ..... " voor ik mijn zin kan afmaken gaat de deur open en stapt David binnen gevolgd door Tyler.

"Waar moet ik de boodscha...." hij stopt zijn zin zodra hij de rest al in de kamer ziet staan. "O hallo." Ik pak de boodschappen over een zet ze op het aanrecht. "Wat is dit voor plek?" Vraagt Brent die Tyler geen moment uit het oog verliest.

Ik loop naar Tyler die een arm om me heen slaat. "Dit is ons nieuwe huis." We kijken rond en en we zien bij iedereen gemengde reacties. Vooral bij Brent. "Is het niet mooi?" Vraagt David op de spanning te proberen weg te halen. Wat hem duidelijk niet lukt want Brent blijkt er alleen maar bozer om te worden. "David, slechte timing?" Zegt Adam die zichzelf een facepalm geeft.
Hij komt naar Tyler toe gelopen en hij maak aanstalten om Tyler te slaan.