Het Internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 60

Pov Tyler

"Tyler?" Ik open moeizaam mijn ogen en kijk naar Britt die me glimlachend aankijkt. Ze stapt opzij waardoor k de dokter van achter haar zie verschijnen. "Het spijt me meneer Anderson, maar het bezoekuur is voorbij." Brent komt nu ook binnengelopen met Samira achter zich aan. Ik zie dat Samira Chloé vast heeft en ik kijk naar Amy. Waar zou ik toch zijn Zonder haar? "Mag ik nog heel even blijven?" Vraag ik terwijl ik Amy's hand stevig vast houdt. "Nee, het spijt me maar regels zij regels. Morgen kunt u gerust terugkomen." Ik blijf koppig zitten en Britt pakt mijn hand. "Kom Tyler, morgen kan je terug komen." "Nee, ik wil bij haar blijven." Ik begin mijn kalmte te verliezen wat Brent en Scott ook duidelijk merken. Wanneer is Scott nu weer binnengelopen?

"Tyler kom nou." Probeert Britt nog een keer. "Laat me nou verdomme blijven!" Roep ik kwaad. Scott trekt me mee naar buiten en verontschuldigd zich voor mijn gedrag. Die sukkel, zijn vriendin is tenminste nog wakker. Bij Liv weten we dat ze het overleefd.

Zodra ik James zie wordt ik pisnijdig. "Jij! Jij hebt dit gedaan!" Ik wijs naar hem en stal met grote stappen op hem af.
"Hé, het was een ongeluk hij kon er niks aan doen!" Verdedigd Liv haar broer. Ik pak Chloé over en loop naar buiten. "Tyler, laat mij maar rijden." Ik negeer scotts voorstel en loop voorbij de auto. Ik ga naar een speeltuintje waar ik vroeger altijd zat als ik weer een onenigheid had met mijn vader.

Ik zet Chloé op mijn schoot en kijk hoe ze één vinger van mij met haar twee kleine handjes vastpakt. "Alles komt goed Chloé. Mama zal gauw weer thuis zijn." Fluister ik meer tegen mezelf dan tegen haar.

Ik besluit dat het toch wel laat begint te worden dus loop ik terug naar huis. "Waar was je man? We hebben overal gezocht." Ik negeer Scott die duidelijk bezorgd was. "Scott laat hem even, dit is heel moeilijk voor hem. Ze zijn beide ongedeerd dus we kunnen nu beter gewoon vertrekken naar het politie bureau." Zegt Liv op een kalmerende toon.

Verdomme, ik was dat hele bureau vergeten. Ik grom geïrriteerd en pak mijn jas. "Tyler, ik pas wel op Chloé. Luca is onderweg dus dat zit wel goed." Stelt Samira voor. Ik knik en leg Chloé in haar mandje. "Laat haar wat slapen." Zeg ik vlug. Ze knikt waardoor ik vervolgens snel mijn autosleutels van het aanrecht grids en ik loop vlug naar buiten. Scott helpt Liv de auto in op de achterbank en stapt naast haar in. Brent komt naast me zitten en Britt heeft besloten bij Samira en Luca te blijven.

Ik geef snel gas en binnen en kwartier staan we bij het politiebureau. Zodra iedereen is uitgestapt zwaai ik de deur dicht en doe ik mijn auto op slot. Vervolgens lopen we met zijn alle naar binnen.

We worden begeleid naar een kamertje waar ze ons vragen stellen en zelf hun theorieën uitleggen.

"Mevrouw woods, is er iemand die u of mevrouw Anderson iets aan zou willen doen?" Ik kijk naar Liv die langzaam haar hoofd schut. "Nee niet dat ik weet." De man knikt kort en denkt diep na. We hebben een auto als verdachte. Op moment wordt het kenteken nagetrokken. We knikken en na nog een aantal vragen mogen we weer weg.

"Wie moet ik het eerst afzetten?" Ik kijk ze vanuit de spiegel aan, afwachtend op hun antwoord. "Ik denk dat we bij jou blijven slapen." Antwoord Scott meer bevelend als vragend. "Ik heb geen babysitter nodig." Zeg ik koppig. "Tyler kom op, we zijn veel te moe en het is veel te laat voor een discussie." Ik zucht geïrriteerd omdat ik weet dat hij gelijk heeft.

Zodra we bij mij thuis zijn loop ik direct naar binnen. Ik zie dat Chloé ligt te slapen en kruip dus direct mijn bed in. Het maakt me niet uit wat de rest doet. Ik wil gewoon morgen naar Amy, dat is het enige dat telt.