Bebeğimiz var artık adı birce annemin ismini koymakta ben değil rosa çok Israr etti aslında bende çok istiyordum. Size kendi hikayemi anlattım. Bir sene geçti bebeğimiz bir yaşında ve baba diyor tanrım çok şirin dünya tatlısı annesine benziyor gözleri ise bana.
Ilgın evlendi ve öğrendik ki asır hamileymiş evlendiklerinde bebek üç aylıkmış oda doğdu. Büyük bir aile olduk babam bize bir ev aldı. Köşk gibi ılgınların hemen yanında sürekli ziyarete gidiyoruz yada o geliyor bize. İşimiz mi şirketin başına babam geçti. Rosa çalışmıyor. Evde çocuğumuza bakıyor. Bugün tatil biz de babanemizi görmeye gideceğiz. Bizi bekler oda. Sık sık oraya gideriz onu görmeye. Torununu ona götürürüm hep. Babamın kucağından inmez birce de. Rosa tam bir ev hanımı oldu. Zaten hamarattı evet ama bebek olunca bambaşka oldu. Zarla inanmazsınız ama babamla yaşıyor sanırım sevgililer ve evlenmeyi düşünüyorlar. Bu iyiydi kızmıyordum babama zarla onu çok seviyordu çünkü. Kenan da öldü içimiz rahat kimse huzuru bozamaz. Mete abi ise işte kötü haber geliyor. Mete abi o gün evden çıkınca kaza geçirmiş. Ve kan kaybından hayatını kaybetmiş bebeğimizin doğduğu gün oda hayata yummuş gözlerini o gün çok tuhaftık sevinmek ve üzülmek bir aradaydı. Uzun zaman geçti aradan. Ama ne annemi nede mete abiyi unuttuk sık sık ziyaret ettik onları.
Şimdi de annemin mezarına gidiyoruz rosa ben birce ve babam. Birce mi kaybettim ama bir bircem daha oldu der babam hep. Arabaya bindik ve gidiyoruz rosa kucağında birce ile oynuyor bende onları izliyorum bu yüzden arabayı babam kullanıyor. Eveet işte geldik.
Birce nin bir eline ben bir eline de rosa tuttu. Babam da önden yürüyor. Ve geldik. Annem. Annem bak yine biz geldik. Bak torunun her gün daha da büyüyor. Her geçen gün daha da seni andırıyor bize. Bak anne babamı da getirdim yine. Babam işte burada onu buldum annem gördün mü. Senin dediğini yaptım. Sana söz veriyorum hepsine iyi bakacağım ağlamıyorum annem mutluluktan bu yaşlar. Birceyi kucağıma aldım. Kokladım ve öptüm. Tıpkı sen annem bak kokusu bile aynı sen. Özlüyorum annem çok özlüyorum ama elimden ne gelir bir gün bizde senin yanına geleceğiz hepimiz. Merak etme annem rahat uyu.....
İşte böyle benim hikayem. Sonu mutlu değil mi?? Herşeyin bir sonu vardır özellikle benim. Mutluyum daha da mutlu olucam. Ve tekrar çocuğumuz olsun istiyoruz. Mutluluk geçicidir derler bence en kalıcı odur. Hayatta yaşamaya değer şeyler de vardır.
------
ARKADAŞLAR SON BÖLÜM BUDUR SİZCE NASIL VE YENİ BİR KİTABA BAŞLIYORUM TAVSİYE EDERİM DEĞİŞİK BİR KONU ALDIM. PROFİLİMDE BULABİLİRSİNİZ SİZİ ÇOK SEVİYORUM BU YOLU BANA EŞLİK EDEREK GEÇİRDİĞİNİZ İÇİN. SON BÖLÜMÜM ŞU KENDİNİ BEĞENMİŞ YAZARLARA GELSİN HER SON KÖTÜ OLMAMALI BUNU BİLSİNLER. ONLARA BURDA SELAMLAR. YALAKLAR:))
😝😝😝
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayboluş- Tamamlandı (+18) #wattys2017
Teen FictionUras büyümüş olsa bile babasının yokluğunu hala içinde taşıyan küçük bir çocuk, aynı zamanda rosanın aşkından yanıp tutuşan ama babasını bulmak için çabalayan bir gençti. Patronu Kenanın iyiliğinin içindeki kötülüğü bulması geç oldu.. Onun tek g...