Chapter 6
Magkasama kami ni mommy na sumimba kanina pero ngayon ay nasa restaurant kami dahil mayroon daw syang ipapakilala sa akin. I kept asking her kung sino iyon pero wala man lang syang ibinigay na clue, so I presummed na kaibigan nya lang iyon.
"Good morning, Tita Dove." Lumingon ako sa taong nagsabi noon. I was mesmerized when I saw Hunter Lescante standing at my back and looking at my mom. Agad akong nag-iwas ng tingin. I know him.
"Good morning, hijo. Mabuti na lang at nakapunta ka. Are you not with your parents?" Umupo si Hunter sa tabi ni mom pero pinadaanan nya ako ng tingin. Binigyan ko lang sya ng tipid na ngiti dahil doon.
"Mayroon po silang pupuntahan ngayon e. How are you, tita?" Nasa harap ko sya ngayon. He's also a graduating student in the Stallion University. Sikat sya at ang buong barkada nila nina Alsonso, Gino at Travis. They are ECE students.
"I'm fine, hijo. I heard a lot from you from your dad. Oh, here's my daughter." Mahirap syang makatagpo kahit na nasa Pilipinas lang din sya. Palaging busy kahit hindi naman at bihirang bihira lang um-attend sa gathering ng parents nya at friends nila.
"Reese, I want you to meet Hunter. I'm sure you heard about him dahil sa Stallion din sya nag-aaral. Hunter, this is Reese, the princess of our family." Tumayo sya kaya napatayo na din ako at inabot ang kamay nya. We shook hands. He's such a gentleman.
"Nice to meet you, Reese." And I know by the way he looks at me that he never heard about me before.
"Nice to meet you too." I uttered at binitawan ang kamay nya.
"I was too busy with my academics, and don't know a lot of people in the campus. But I never heard about you." Pinaikot ikot pa nya pero gusto lang din nyang sabihin na hindi ako popular. WHwo cares about popularity? I don't.
"Hindi ako kasing sikat mo." I saw a slight smile formed in his lips. Tumingin ako kay mom para mawala naman ang awkwardness.
"I hope you can be friends." Pareho kaming napatingin kay mom nang sinabi nya iyon. He's too busy to make friends with an ordinary girl like me. I know how famous he is.
"Mom..."
"Sure, tita. I like her simplicity." Napanganga ako sa sinabi nya. Ganito ba talaga sya kabait sa lahat ng babaeng nakakasalamuha nya? Imposibleng hindi nagkaroon ng girlfriend ang isang tulad nya sa loob ng limang taon sa kolehiyo. I mean he has all the looks and personality a girl is looking for a guy.
"So I shall go ahead. Mayroon pa kaming date ni Michael. Don't tell this to your father okay?" Nagulat ako nang tumayo sya at magbeso sa akin. Gusto ko pa sanang umangal pero ang bilis maglakad ni mom.
Pwede naman kaming mag-usap ni Hunter at maging magkaibigan with mom a. She just left me in an awkward situation.
"Sorry dahil naabala ka pa ata ni mom." Busy syang tao.
Hindi nagbago ang ngiti nya sa labi.
"It's okay. I spent my five years in the Stallion University dedicating myself to my course, and now I'm finally getting that damn diploma." Nagulat ako sa sinabi nya. Nagkukwento na ba sya? Napalunok ako kasi hindi ko alam ang sasabihin.
"Let's order first." And he's not ashamed to eat with me?
"Wait lang, Hunter. Wwe can just go home and tell my mom that we had a great time. We can just do that." Tinitigan nya ako nang matagal bago lumawak ang ngisi nya. Misteryoso din pala ang isang to.
"I'm hungry."
Ibinigay nya ang order nya sa waiter at tinanong ko. Tubig lang ang order ko pero dinagdagan nya ng specialty ng restaurant na iyon. Nahihiya talaga ako sa kanya. Kapag napapatingin ako ay mas nararamdaman ko kung gaano kami kalayo sa isa't isa.

BINABASA MO ANG
The Chase
Novela Juvenil[COMPLETED] "I despise you for cheering for me while doing little things. I never liked it when you give me so much attention. Bvllshit! I am so tired of you adoring me childishly."