Ufak Sırrım

2 0 0
                                    

Arkadaşlar merak edenler için Barkının resmini koydum diğer bölümlerde de diğer karakterlerin resimlerini koyacağım arkadaşlar.
Bölümü beğendiyseniz vote ve yorumlarınızı da bekliyorum.

***********************************
Bu güzel ve duygulu anı bozan ise iki adet gerizekalı Doruktu ve Cansel olmuştu.

D: Oha!Oha!Oha! Abi yavaş gel be

Hayretle bize bakıyorlardı.Barkın sinirden kuduruyordu açık ve net belli oluyordu.

B: Sanane lan yavaşmış!

Doruğa boş boş baktım.

S: Öküz! Öyle içeri dalırsanız bunu görürsünüz.

C: Tamam ya biz bişey görmedik zaten kapatın konuyu.Hastaneden çıkıp kafeye gidelim.Sıkıntı bastı beni burda.

Cansel lafı hem iyi çevirmişti hemde haklıydı.En sevmediğim şey hastaneydi nefret ederdim.O da bunu biliyordu.Ayy bi darlandım ben.

B: Tamam.Bu da mı geliyor?

Doruğu göstermişti.Cansel tek kaşını kaldırıp bana baktı.Benim Barkına Doruğun da geleceğini söylememi bekliyordu.

"Ne kadar zekisin yaaa"

"Aaa iç sesim sen bayadır yoktun nerelerdeydin bunca zamandır"

"Salak gibi konuşmada millete cevap ver Simay"

"Peki ya hallettim ben mevzuyu"

S: Elbette bizimlen geliyor Barkın.

B: Peki madem.

Diye tısladı.Doruk yandın olum sen bittin olum sen bakışı attı resmen Barkın az evvel.Bir olay çıkmasın kafede bari.Tırsmadım değil valla.

Hastaneden çıkış işlemlerimi de yaptıktan sonra arabaya bindik.Sessizce yol alırkene abimi düşünüyordum.Onu ve halamı çok özlemiştim doğrusu.Halamı zaten çok ayrı özledim bi ara muhakkak yanına gitmeliyim.

Sonunda gelebilmiştik.Normalde bizim abimin kafesine gitmemiz gerekirken biz başka yere gelmiştik.Bu benim için korkunç bir durumdu.Açıkçası Cansel içinde öyleydi çünkü biz her zaman birlikte takılırız ve hep abimim kafesine gideriz onunla da bir araya gelince muhteşem üçlü edası olurdu bizde.Gel gelelim şimdiki halimize.Bense dediklerimden zerre pişman değilim.Sadece abimi özledim hepsi bu.

B: İnmeyi düşünüyor musun?Yoksa taşıyayım mı?

Birden irkildim ve düşüncelerimden sıyrıldım.Kafamı sağa sola hareket ettirdim ve gözlerimi kapayıp açtım ki hemen kendime geleyim.

S: Gerek yok teşekkürler.

B: Ne düşünüyordun?

S: Abimi.Bide halamı.

B: Gel biraz kafanı dağıt bu meseleyi evde konuşalım istersen.

S: Olur.

Kafeye girdik ve içecek birşeyler söyledik.Sohbet ediyorduk.Taa ki telefonum çalana kadar.Arayan Uzaydı.Açtm.

S: Alo

U:Efendim kurtulmuşsunuz geçmiş olsun.

S:Teşekkürler.Sorun ne?

U: Telefonda konuşmayalım efendim.Ben mekandayım siz gelin zaten ekip de burada sizinle konuşmamız gerekiyor şu kazayla ilgili.

S: Birşeyler mi buldunuz?

U: Evet efendim ama gelmeniz gerekiyor.

S: Hemen geliyorum.

Telefonu kapadığımda herkesin pür dikkat beni izlediğini ve dinleğini gördüm.O sırada içecekler gelmişti.

S: Ben bunu içmeyeceğim.

X: Ama efendim siz istemiştiniz.

S: Şimdi istemiyorum geri götür ya da sen iç.

X: Pekala efendim.

Garson gitmişti.

S: Gençler ben kaçar siz takılın.

B: Nereye?Ben de geleyim.Zaten sen daha yeni hastaneden çıktın bensiz hiçbir yere gidemezsin.

S: Barkın olmaz gitmem gerek ve sende gelemezsin.

B: Nedenmiş?

Sinirleniyordu.Haklıydı da.Ama o benimle gelemezdi buna hayatta izin vermem.En azından şimdi nasıl birisi olduğumu bilmemeli zaten ilk öğrenen de o olacak ya neyse.

S: Olmaz! Bak sana söz veriyorum 2 saate dönerim.Ama benimle şuanlık gelemezsin.

B: Tamam ama o Ege denen p*ç ya da Buse denen oro-

S: Şsst tamam tatlım bu başka bir iş.Başım belada değil ya da onlar aramadı veya aratmadılar.Sakin ol.

Yanağından öptüm.Cansel ve Doruğa da sarıldıktan sonra oradan ayrıldım.

Sonunda mekanımıza gelmiştim.Evet tahmin ettiyseniz doğrudur ben bir mafyayım.Kötü mafyalardan değilim ama iyi olanlardanım.Ve evet bir kızdan da gayet iyi mafya olur.Aslında ben babam öldükten sonra mafya olmak zorunda kaldım.Babam bu görevi abime vermemiş çünkü onu hiç dinlemezdi abim.Kimsenin de babamın mafya olduğundan haberi yoktu sadece annem biliyormuş.Biz Uzayla arkadaştık.Babamla Uzayın babası aynı şirkette çalışıyorlardı.Tabi onlarda en iyi arkadaştı.Canselle ben gibi.Bizim onlarla tek farkımız.Babamla Uzayın babası Salih Amca mafyada çalışıyorlarmış birlikte.Babam onu şirkette değil ama mafyada sol kolu mu ne yapmış.Her neyse babasının mafya olduğunu Uzay biliyormuş.Bizde kaldığı gecelerde aslında biz tehlikedeymişiz ama babamla Salih Amca mafyacılık yaparken Uzay bizim durumumuzu neler yaptığımızı güvende olup olmadığımızı falan rapor ediyormuş.Salih Amca vurulup ölmüş.Öldürülmüş.Babam da trafik kazasında annemle ölünce.Bu mafyacılık oyunu bana kalmış babam bunu bir kağıda yazıp vasiyet gibisinden bana bırakmış Uzay bana bunları dediğinde annemle babam öleli 1 hafta oluyordu.Bense şok üstüne şok yaşıyordum.Başta inanmasamda Uzay babamın yazdığı kağıdı bulmama yardım etti ve inandım.Uzayı da yanıma alarak mafyacılığa devam ettim.

Yanlız babamlar da iyi mafyaydılar.Uzayla ailemizi kimlerin öldürdüğünü bulmaya çalışıyorduk.Salih Amcanın katilini bulduk ve işini en acılı şekilde bitirdik.

Sıra benim ailemdeydi 2 senedir kimin bunu yaptığını arıyorduk ki sanırım bulduk.Evetttt işte benim sırrım da bu.Fakat ve lakin bu sırrı kimse bilmiyor.

Mekandan içeriye girdiğimde Uzay direk yanıma geldi ve beni kendi odama götürdü.Bu arada Uzayla aynı yaştayız.Söylemeyi unuttum arada :D

S: Ne buldun Uzay? Dökül hemen!

U: Tamam ama sakin olacağın konusunda söz ver.En azından şimdilik bir delilik yapma Simay.Olaylar sandığımızdan da karmaşık çıktı.

S: Dinliyorum!

Sonsuz Bir Mutluluk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin