From The Broken (Mafias Series # 5) - RAW/UNEDITED

Boken - Twenty Eight

Hi Guys!
Thank you for supporting my Mafias Series. Last 7 Chapters nalang po and the Epilogue. Maraming Maraming Salamat po sa inyo!

***********

15 Years From Now

Inilapag ko ang mga bulaklak sa Puntod nito at sinindihan ko ang mga Kandila.

"Tignan mo nga naman at binibisita na naman kita." Napangiti ako at hinawakan ang lapida niya

"Huwag kang magagalit sakin dahil hindi ako nakakabisita sayo ng madalas. Nakakapagod kayang pumunta sito. Traffic pa." Sabi ko naman. Nagulat ako nang biglang lumakas ang ihip ng hangin

"Nambwibwisit ka ba?" Natatawang saad ko "Well it's very effective." I said.

"The justice that we have been fighting for years. We got it. But it felt like I lost the battle." Nagbuntong hininga ako at sinubukang pigilan ang mga luha ko

"Why do I feel like you are so regretful in taking care of me." Napalingon ako sa boses na narinig ko.

I turned around only to see my Ford who is dressed up today. "Hindi mo ako hinintay." Sabi naman nito nang makalapit ito sa akin
"I needed a few seconds alone." I said

"I thought I was late. I cancelled all of my meetings today. You can spend more time with me, Dad." Sabi naman nito at lumapit sa puntod at inilapag ang bulaklak na dala nito

"Look at you. Perfect Business man." Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa. Natawa na lang ito sa sinabi ko

"Are you okay?" He asked.

Napatingin ako sa mga ulap. Bigla kasing kumulimlim mukhang uulan na "I'm Fine...I am Fine..."

*******************

Present Time

Gab's POV

Nadatnan ko sa Bahay si Tracy. Pero nagluluto ito at mukhang hindi niya ako napansin na pumasok. It was a relief to see her, Safe and sound.

I have always been afraid that she might be in any danger.

Kailan ba mawawala ang takot kong ito?

"Oh. Anjan ka na pala." Sabi nito nang humarap ito at nakita niya ako.

Pero hindi ako umimik at nanatili lang akong nakatitig sa kanya.

"Gab?" Lumapit ito sa akin

"What is the difference between Rowin and Lianne's Love Story and Us?" I started talking. Mukhang napaisip ito sa sinabi ko

"Me, chasing your Mother. Me Trying to destroy the people who gave birth to you." I took steps closer to her. She seemed to realize what I was saying.

"I won't ask why didn't tell. I understand you. and I will always believe you." I said

"But you have to tell me everything from now on. " Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang mga kamay niya

"Dahil ngayon lang ako nagmahal ng ganito at napakasakit.." I almost stuttered

"Gab.." Napapaos na tawag ni Tracy sa akin

"Lagi kong naiisip na nasasaktan kita ng paulit ulit dahil pinagpatuloy ko ang misyong ito. Kaya sabihin mo sa akin Tracy.." I looked into her eyes that is filled with tears "Sabihin mo sa akin kung ipagpapatuloy ko pa ba ito o hindi na?"

"Bakit mo ba sinasabi yan." Naiiyak na sabi naman nito

"Kasi ayaw kong masaktan kita. Hindi kita kayang saktan." Napasinghap ako at hinigpitan ko ang pagkakahawak ko sa mga kamay niya