Sa'yo Ako

CHAPTER 10

C#10

Halos magwala ako dito sa banyo! New girl? Ganun ba nagbago ang mukha ko para di ma-recognized? I didn't even change my hair color. Sumandal ako sa sink at huminga ng malalim. Grabe yun pero bakit affected ako masyado.. He's cool, I'm cool. We're both cool!

Binuksan ko ang maleta ko at wala akong mahagilap kundi itong University shirt ko, paparesan ko na lang ito ng skater skirt at ballerina shoes. Naglagay lang ako ng powder at sinuklay ang buhok ko. Tumakbo ako pababa pero ng ma-realized na mukha akong excited ay nagdahan-dahan ako. Nakita ko ang dalawa na nakabihis na.

"Ready na kayo?"

Pinatay na ni Roy ang TV at tumayo na. "Let's go. Don't worry, di ka bubullyhin nun. Di kita ililigtas ano, dito kasi si Ate."

"Ano yan?" tanong ko.

"Ah. Wala ate. Takot 'to kay Kuys Jir eh," nakatawa niyang sabi.

"Oh? Niloloko ka? Sino ba yun? Kasama ba yun?"

Umiling siya at tumayo. "Baka lang Ate. Aasarin ako nun sa crush ko. I'm hoping na kung sakali ay sana kasama si Kuys Nate."

Teka.. Close sila sa mga Zabala?

"Close kayo sa kanila?" nakakunot-noo kong tanong.

"Yes. Since I forgot na.. Madalas kasing pumunta si Kuys Nate dito then one time, dinala niya kami sa kanila pero di pa napunta dito yung si Kuys Jir and Kuys Yuks"

Tumango na lang ako. Di naman siguro ito scheme or something ni Nate right? I don't want to plant hatred to myself again kaya sana ay nagpapaka-ayos ang magkakapatid na iyon. One move, at sisiguraduhin kong ako na ang mananalo.

We go out since lumabas ang parents namin to buy dinner. Nasa loob lang din daw ng subdivision na 'to ang mga Zabala. Habang palakad kami ay naalala ko ang sarili ko, on how I erased my hate towards them.

One night, I'm busy walking at the shore. I saw two couple sitting with bonfire, they are sad.

"Problem?" I asked them.

Tumayo ang lalaki at iniwan ang babae. I sit beside her.

"Did I interupt you?"

Umiling siya at ngumiti. "He hates me. I broke his heart because I thought he just wanted a revenge from me," paliwanag niya bago mahinang umiyak.

"I should have listen to myself! I love him and now.. He doesn't want to see me."

Memories hit my like waves. Yuki and his family. Are they really want revenge? Dun ako napaisip. Maybe they are just sad because they lost their mother's love. Everyone is yearning for it. Maybe Nathan doesn't want to see his brothers hurt kaya niya nagawa yun. I'm so devastated when I heard the news in Television that my mother died. My father was also sad that he left showbusiness but when she met Gwenn, that's the time I saw my father happy again.

I'm so unfair for hating them, kami ang naka-offend sa kanila.

Kami ang foul.

I pat the girl's shoulder. "Don't be sad. Find ways to tell him that you love him. If he didn't accept it, move-on. Atleast you try. Thank you and cheer up!"

Pagkarating namin sa tapat nila ay naghihintay na ang dalawa. Namangha ako sa structure ng bahay nila. Sobrang modern ng building-type house nila. Maganda din kaya sa loob?

"Sinabi na kasing pumunta sa bahay, naligo-ligo pa."

Napalingon ako sa nagsalita at tinaasan ko siya ng kilay. Problema nito? I need to talk to Nathan, kailangan kong marinig ang side niya sa nangyayaring ito. Mahirap na puro hinala ako, or I should talk to Tatay? Natigil ako sa pag-iisip ng may pumitik sa harap ko.

"Tara na daw! Bumalik ka muna sa earth!" nakangiting sabi ni Yuki.

"Ha! Funny!" sarcastic kong sabi. "Tanda na, pam-pam pa din. Grow up Zabala!"

Nilagpasan ko siya at hinabol si Drekke na nauuna na. I'll make sure na papansinin mo ako ng papansinin but I'll just ignore you. Napangiti ako sa naisip and I felt that my heart skip a beat.

Pagkarating sa sinasabing ice cream parlor ni Drekke ay nagtakbuhan ang mga chikiting sa cooler para kumuha ng pint habang eto ako at tumitingin lang sa menu board nila.

"Isa ngang sha-" naputol ako dahil sa nagsalita sa gilid.

"Mrs. Fields shake please!" malapusa niyang sabi na inirapan ko.

"I want the coffee crumble shake," seryoso kong sabi at tumingin kay Drekke na dala-dala lahat ng mga pint. He's still cool anyway kagaya ng dati. "Ikaw? Anong gusto mo?"

"Ikaw.." nanlaki ang mata niya at natigilan siya. "I mean.. You choose na lang," at ngumiti siya.

Tumango ako at tumingin ulit sa mga flavors. "Coffee crumble na lang din?"

Di pa sumasagot ang kausap ko ay may sumasabat ng epal sa tabi ko.

"Hey dude. Dalawang coffee crumble at isang rocky road na shake.. Yun ang favorite ni Drekke eh, rocky road plus the pints na dala niya. Done.. Wag ka ng kukuha ng ibang order," nilabas niya ang wallet pero pinigilan siya ni Drekke.

"I'm on this Pre. May problema ka?" curious niyang tanong.

"You want me mad?"

Nairita ako sa kayabangan niya at hinila ang sleeves niya para sumunod na sa akin kung nasan ang mga bata. I said to myself na di ko siya papansin pero masyado siyang magulo sa mga oras na 'to. Wish he's not here.

"Sabi na nga ba.. Sa likod ng pacute-cute mong character eh pag-uugaling kagaya ng sa kakambal mo. So stubborn and too proud."

Pagkaupo namin ay tumapat siya sa akin at tinaasan akong kilay.

"I'm territorial too.. What's mine is mine."

Ngumisi ako. "Then who's yours? Not me of course."