Chapter 2 - The Accident.

451 4 0
                                    

 Daniel's POV.

"DeeJaaaaaaaaaaaay! You're hereeee!" naku po. Sabi ko na eh. Hindi dapat ako napunta dito ng walang kasamang Bodyguards. Pinagkakaguluhan kasi ako..

"Daniel, Babe. Wag ka ng umiwas. Halika dito.. Aaaaahhhhhhhh!" 

Nako, nako.. TAKBO!!!!

Tumakbo ako pero hinabol nila ako.. Halaaa. Kasi naman eh. Bakiit kasi sobrang gwapo ko? Tss. Takbo lang ako ng takbo. Hinahabol padin nila 'ko eh.. Hala, paano 'to? May nakaharang sa dadaanan ko..

"Miss... TABIIIII!!" sigaw ko.. Pero hindi nya ata alam na sya yun.. Hindi naman ako nakatigil agad kaya....

"Aww." nabangga ko sya.. Napaupo naman sya..

"Sabi na kasing tumabi eh. Nadanggi tuloy kita. Here, let me help you."

"Thank you. Sorry, hindi ko naman kasi alam na ako pala yung pinapatabi mo eh"

Tiningnan naman nya 'ko at napatitig sya.. Hahahaha. Sabi sa inyo eh. GWAPO ako! :))

"Okay ka lang ba, Miss? Sorry talaga huh?"

"...."

"Uhh. Miss?"

"...."

"Umm. Miss, nakikinig ka ba?"

"Huh? Ah, Oo."

"Look, Miss. I'm sorry okay? Alam kong gwapo ako pero wag ka namang magDayDream ng kaharap ako. Pwedeng mamaya nala---Aww!!"  batukan ba 'ko? Tss.

"Hoy, kung sino ka man! Hindi ako nagdeDaydream about sa'yo no! At isa pa... HINDI KA GWAPO!!" sigaw nya.. "Bwiset! Makaalis na nga!" 

Lalakad na sana sya paalis ng bigla kong hilahin yung kamay nya.

"Sungit mo naman, Miss. Sorry na oh."

"Heh! Bitawan mo nga ako!"

"Not until you accept my Sorry."

"Oo na, tinatanggap ko na. Parang bata. Tss."

"E ikaw? Parang palaka! Ang ingay mo!"

"Kaka-Sorry mo lang diba? Tapos makapanlait, WAGAS?" 

A Thing Called... "DESTINY" [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon