Bölüm 2
Emniyeti arayıp adresi tarif ettikten sonra evden çıktı ve geldiği yoldan yürümeye başladı. Kurbanın sandalyesini kurban, katili göremeyecek şekilde döndürdükten sonra kurbanın hafızasının bir kısmını temizlemiş, onu elleri ve ayakları bağlı şekilde bırakıp gitmişti. Kurbanı o şekilde bırakmak istemiyordu ama onu serbest bıraktığında işlerin daha da karışmasını istemiyordu. Hem yaptığı ihbar nedeniyle polis kısa süre içerisinde orada olurdu.
Kız, katilin cesedinin üzerine bir not bırakmıştı. Romantik katiliniz hak ettiği değeri buldu.
Katili öldürdükten sonra bir nebze de olsa rahatlamıştı. Katilin öldürme tutkusu sönmüş, tutkunun kokusu onu rahatsız etmediği için de kız geçmişten uzaklaşmıştı.
Rüzgar az öncekine göre daha sert esiyordu. Kız başını öne eğip su birikintisine doğru yürüdü. Su birikintisinde biraz daha vakit geçirebilirdi, değil mi? Ne de olsa şu anda ne bir suçlu, ne de bir kurbanın kokusunu alıyordu. Su birikintisinin tadını daha iyi çıkarabilirdi.
Az önce geride bıraktığı ayak izleri yok olmuştu. Omzunu silkti ve su birikintisine tekrar atladı. Çıkan ses çok hoşuna gitmişti. Ayaklarını topa vuruyormuş gibi kaldırıp etrafa su saçtı, ardından onları sırasıyla yere vurdu. Çok geçmemişti ki sıkılıp sudan çıkmaya karar verdi ve çıktıktan sonra bisikletine doğru yürümeye devam etti.
Arkasında bıraktığı ayak izlerine bakmak için sabırsızlanıyordu. 6 adım atıp arkasına döndüğünde beklemediği bir şeyle karşılaştı: Kurban su birikintisinin diğer tarafındaydı. Kız az önce öldürdüğü katil gibi ne yapacağını bilemedi. Böyle bir şeyi beklemediği için ne söyleyeceğini de...Hem kurban ellerini ve ayaklarını çözüp kızın arkasından nasıl gelmişti?
Kız geriye doğru bir adım atıp adamdan uzaklaşınca adam kızın yüzündeki şaşkınlık ve tedirginliği fark edip ellerini teslim oluyormuş gibi kaldırdı."Merak etme. Sana zarar vermeyeceğim." dedi kıza doğru yaklaşırken.
Kız da geri geri yürümeye başladı. "Sen nasıl kurtuldun?" diye sordu aklına gelen ilk soruyu sorarak. Şaşkınlığı biraz azalmıştı ama tedirginliği yerini koruyordu. Adama güvenip güvenmeyeceğini bilmiyordu. Belki de şu anda bir oyunun içindeydi.
"Gerçeksin." dedi adam adımlarını hızlandırırken."Yaptıklarını gördüm." Aralarındaki mesafe azalmıştı ki kız elini dur anlamında kaldırdı."Yaklaşma lütfen!" diye uyardı. Adam ellerini tekrar teslim oluyormuş gibi kaldırdı."Tamam, tamam. Sakin ol." Olduğu yerde durdu."Ben Jaden Dawson."
Kız ne yapacağını bilmiyordu. Adamın hafızasını temizlediğini çok iyi hatırlıyordu. Yoksa başaramamış mıydı? Adam onun yüzünü görmüştü. Polislere olanları anlatıp kendisi hakkında bilgi verebilirdi. O zaman işler daha zorlaşırdı. Kızın gizli kalması gerekiyordu.
"Seni ele vermeyeceğim." dedi adam, kızın ne düşündüğünü anlamış gibi."Seni bulmak için Romantik Katili kullandım ve başardım. Sen gerçekten gerçeksin!"
Kızın kafası hâlâ karışıktı. Daha önce böyle bir olayla karşılaşmamıştı ve dikkatli düşünmesi gerekiyordu. İşi eline yüzüne bulaştırmamalıydı."Senin de mi özel güçlerin var?" diye sordu. Aklındaki bazı soruları yanıtlayacak genel bir soruydu bu.
"Hayır." dedi Jaden. Ellerini pantolonunun ceplerine soktuktan sonra su birikintisine vurdu. Yolun bazı kısımları tekrar ıslanmıştı. Kızın dikkati biran için dağılsa da hemen toparlandı ve Jaden'a baktı."Anlayamıyorum." dedi kafası karışık bir halde."Beni nereden biliyorsun?"
"İkimiz de aynı şeyleri yapıyoruz. Suçluları cezalandırıyoruz. Kısasa kısas yöntemi...Bazı olaylarda benden bir adım öndeydin. Ama bu sefer ben erken davrandım ve seni bekledim." Suya tekrar vurdu."Senin özel güçlerin var! Bu harika. Beraber çalışabiliriz."
Kız kafasını iki yana salladı. Adamla aynı amaçlarının olması bir bakıma iyiydi ama onun güvenilir biri olduğunu nereden bilebilirdi? Hem bunun bir tuzak olmadığı ne malumdu?
"Seni anlıyorum." dedi Jaden."Sana ayak bağı olmamdan endişeleniyorsun. Ama söz veriyorum. Sana hiçbir engelim olmaz."
"Üzgünüm Jaden ama yapamam." dedi kız."Lütfen bu olanlardan kimseye bahsetme." dedikten sonra arkasına dönüp koşmaya başladı. Bisikleti çok uzakta değildi. Ona ulaştığı sürece izini kaybettirebilirdi. Tabii Jaden onu takip ediyorsa...
Adamın arkasından gelip gelmediğini anlamak için dinlemeye çalıştı ama hiçbir ses yoktu. Geri döndü ve Jaden'i katilin olduğu eve giderken gördü. Şaşırmıştı. Koşmayı bıraktı ve bisikletine ulaşınca binip evine doğru sürmeye başladı.
İnsanlara olan güvensizliği biraz önce onu ele geçirmiş, doğru düşünememişti. Neden doğru sorulara sormak yerine kaçmıştı ki? Jaden nasıl oluyor da olanları hatırlıyordu? Geri dönüp Jaden'a aklında kalan soruları sormak istedi ama vazgeçti. Aslında bir bakıma Jaden'ın arkasından koşacağını beklemişti. Koşmadığı için de hayal kırıklığına uğramıştı.
Bisikletinin vitesini arttırıp pedallara daha asıldı ve hızlandı. Yerler kurumaya yüz tutmuştu. Muhtemelen bir-iki gün içerisinde kar yağacaktı. Kardan adam da yapmayı sevdiği şeylerden biriydi. Parklarda birbirinden farklı kardan adam görünce mutlu oluyordu. Kardan adamları çok tatlı buluyordu. Farklı insanların elinden çıktığı için hepsinin farklı özellikleri oluyordu. Daha önce çok değişik kardan adamlar görmüştü. Fötr şapka ve gözlük takan, elinde poşet olan, saçları makarnadan olan...
Arabaların görülmeye başladığı caddeye gelince sağa döndü ve yoluna devam etti. Gecenin bu saatinde bisiklet sürmek hoşuna gidiyordu. Pedal seslerini daha net bir şekilde duyuyordu. Yolda bisiklet sürmek biraz tehlikeliydi ama alışmıştı artık. Bazı yerlerde bisiklet için ayrılan bölümler olsa da ne yazık ki evinin yakınlarında öyle bir şey yoktu.
Birkaç ışık sonra dairesinin bulunduğu binaya ulaşacaktı ama sağında kalan parkı görünce parkta biraz oynamak istedi. Hem kimsenin olmaması da işine gelirdi. Bisikletini sağa kırıp parkın girişine sürdü ve parka girdi. Yol taşlı olduğu için bisikleti sarsılmaya başlamıştı ama oyuncakların olduğu yer çok uzak değildi.
Oyuncaklara ulaştıktan sonra durup bisikletinden indi ve bisikletini bir ağaca dayayıp salıncaklara doğru ilerlerdi. 3 tane salıncak yan yana dizilmişti. En sondaki salıncak onun ilgisini çekiyordu. Sallanması daha kolaydı ve salıncak diğerlerinden daha yükseğe çıkıyordu.
Salıncağa oturup sallanırken gözlerini kapatıp sırtını arkaya verdi. Ayaklarını öne doğru uzattı. Sallanırken saçları neredeyse yere değecekti. Saçları gerçekten çok uzamıştı. En son ne zaman kestirdiğini hatırlamıyordu. Ama uzun saçı seviyordu.
Sırtını dikleştirip sallanmaya devam ederken ortadaki salıncak hareket etti. Kız gözlerini açıp başını çevirince Jaden'i gördü. Onu gerçekten fark etmemişti. Ayaklarını yere bastırıp salınacağı durdurdu ve ayağa kalktı.
Jaden gülümsedikten sonra "Seni bu kadar kolay bırakacağımı sanmıyordun, değil mi?" diye sordu.
