AL KALBİM SENİN OLSUN

4. bölüm

İki gün çok çabuk geçmişti ve herşey hazırdı benim açımdan. İlk ders yapacaklardı. Sevgi ve Yaren beni çalıştırıyorlardı bir yandan gülüyorduk. Anons geldi ve herkesin konferansa çıkması istendi. Heyecanla konferansa çıktık. Allah'ım fazlanında fazlası kalabalıktı. Napacaktım? Bin kat daha heyecan bastı beni ismimi okudular. Sıra bana gelmişti. Sakin olup derin derin nefes alıp verdim ve sahneye çıktım. Şarkım başlamıştı. Yavaş yavaş güzelce söylemeye başladım. Herkes abartmıyorum beni ağzı açık dinliyordu. Herşey çok güzeldi fakat sonuna doğru sesim gitti,bildigin gitti bir anda tiz bir sese dönüştü. Tabiki daha fazla rezil olmamak için boğazımı temizledim ve söylemeye başladım. Fakat sesim gene iğrenç çıkmıştı. Mikrofonu indirdim ve beni dinleyenlere baktım herkes şaşırmıştı. Yazgın ve arkadaşları gülüyordu. Olcay bir anda konuşmaya başladı. "Hey Yazgın ve it sürüsü çok mu komik! Susun lan! Ve diğer dinleyiciler bence sesi gitse bile bu arkadaş büyük bir alkışı haketti." diyerek bütün salonla birlikte alkışlamaya başladı. Olcay'a bakıp gülümsedim.Onu ilk zamanlar terslesemde ıyi çocuktu aslında. Sevmeye başlamıştım onu. Okulda lafı geçen birine benziyordu en iyisi Yaren'e sormaktı. Cevaplar açıklanıyordu.

"Okulumuzun temsilen arkadaşlar bir arkadaşı seçtik bu arkadaşınız Büşra Yalnız fakat Büşra arkadaşınız Riva arkadaşınızın sesi iyilesinceye kadar duracak sonra Riva devam edecek herkese ıyi dersler" dedi müdür. Voov! seçilmiştim. Gerçekten şu an çok mutluydum seçilmiştim ya galiba hedefime böylece bir adım daha yaklaştım.

Diğerki dersler Olcay gene yoktu. Onu görmek çok istiyordum. Öğle tenefüsü onu aradım ama bulamadım. Yaren'in ve Sevgi'nin yanına gittim. Yaren'e Olcay'ı sordum. Yaren'de "O kendi halindedir. Okulun en yakışıklıların arasında. Onu sevmeyen yok. Düşün Yazgın bile sever,sayar,sözünü dinler. Okulun reisidir. Daha 9. sınıf olduğuna bakma o 1 sene okulda kalmış. Yazgın ve tayfasıda okulda kaldı onlar tembellikten ama Olcay'da hastalık var. Kalp hastası sürekli okula gelemediğinden geçemedi. Geldiği ve dinlediği dersler yüksek ama diğerleri düşük. Sana değer verdi gibi geldi bana çünkü Olcay gerekmedikçe konuşmaz" dedi. Şaşırmıştım. O çocuğun böyle olduğunu bilseydim oyle davranmazdım. Ama neden ayrı davranayım ki bendede kalp var. Ve birgün hepimiz ölecez. Acımasızlıktan ziyade mantıklı davranıyorum.

Neyse artık eve gitme zamanı gelmişti ve kulaklıgi kulağıma takıp eve gittim. Evde babamın nasihatini dinleyip durdum sonra uyudum.