Olcay'sızda olurdu. Belki. Zor olacak biliyorum ama olurdu. Sanırım. Güzelce giyinip hiç birşey olmamış gibi davranacağım. Uyandığımda saat 6ydı. Kalktım duşa girdim. Güzelce üstümü giydim ve hafif bir makyaj yaptım. Okula gittim. Kimsenin bakışları beni alakadar etmezdi. Sınıfa girdim ve Olcay'ın oturmadığı benim oturduğum bizim sıramıza gittim. Bizim mi? Benim sıram. Oturdum. Olcay daha okula gelmemişe benziyordu. Uyumaya başladım. Ne diye onu takip ediyorsam? Hoca içeri girerken Olcay'da her zamanki gibi hocayla birlikte içeri girdi. Hocaya selam verdikten sonra uyumaya devam ettim.
Zil çaldığında kızlar benimle konuşuyordu. Ama erkekler asla konuşmuyordu. Bende Yazgın'ın yanına gittim. O nolduğunu söylerdi.
"Yazgın ?" diye seslendim. Arkasını döndü. Yüzü hepten yara içindeydi. Arkasını dönerek gitti. Korkar gibi bir hali vardı. Noluyordu? Bütün erkekler neden bana korkar gibi bakıyordu? Bunun sebebini Yaren'den öğrenmeye gittim. Uzun zamandır onunlada konuşmamıştık. Koşarak yanına gittim. Onu bulmuştum.
"Yaren baksana bir şey soracam" diye seslendim.
"Efendim Riva?" dedi. İnşallah biliyordur.
"Yaren hiçbir erkek benimle konuşmuyor ve bana korkarak bakıyorlar. Neden?" dedim. Yaren kahkaha atmıştı dalga geçer gibi.
"Olcay 'eğer bir erkeğin dahi Riva ile konuştuğunu görürsem hepinizi Yazgın gibi yaparım. Kızlar sizde asla Riva'yı yanlız bırakmıycaksınız' dedi. Bu yüzden herkes böyle" dedi. Demekki Yazgın'ın yüzü o yüzden böyleydi. Ya benden ne istiyordu? Daha geçen gün benden ayrılmıştı. Şimdide beni korumaya mı çalışıyordu? Bence ıyi değildi bu çocuk! Bu seferde koşarak Olcay'ı buldum. Sınıfta birkaç kişi ile oturuyordu.
"Ne yapıyorsun sen! İnsanlara benim hakkımda beylik taslayamazsın. Seni niye dinliyor ki bu kadar insan! Sen kimsin ki bu okulun sahibinin oğlu filan mı!" diye bağırdım. Ayaklandı. O da çok sinirlenmişti.
"Sanane keyif benim bu okuldada lafım geçiyor istediğimi yaptırırım."dedi. O kadar çok sinirlenmiştimki yüzüne tokat attım. Çok sert vurmuştum kafası diğer tarafa dönmüştü.
"Benim üzerimde lafın geçmez bunu bil ve ben senin gibi yapacak insan değilim" dedim. Arkamı dönüp çıktım sınıftan çantamıda almıştım. Müdürün yanına gittim. İzin aldım ve okuldan gittim. Çarşıya gidip kafamı dağıtırdım. Ne zaman canım sıkılsa böyle gezerdim. Çarşıya vardığımda gezerken bir yerde ilan gördüm. Resim dersi almak isteyenlere yazıyordu. İçeri girdim ve kayıt oldum. En güzeliydi. Haftasonraları buraya gelirdim. Böylece evde tıkılıp kalmazdım. Sonra bir yerde yemek yedim. Gerçekten çorbası harikaydı. Oradan kuaföre gidip saçıma bakım yaptırdım. Şimdi gerçekten iyiydim. Zaten bir kız morali bozuk olunca bence alışveriş yapıp bakım yaptırmalıydı. Akşam olmuştu. Eve otobüsle gittim. Eve varınca annemle birlikte oturduk. Annemle sohbet ettik filan. Aklımda hâlâ o vardı. Zor olacaktı. Hemde çok ZOR!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AL KALBİM SENİN OLSUN
RomansaKalp hastası olan bir çocuk ve onu deliler gibi seven bir kız. Çocuğun adı Olcay kızın ise Riva. İkiside okulda çokça beğenilip kıskanılıyorlar. Ve birbirlerine aşık olurlar. Ama bu aşk farklıdır. İkiside aşklarını birbirlerini üzmeden yaşama derdin...
