PETER'S POV
( H MEΡΑ ΠΟΥ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ )
Η πόρτα άνοιξε μόνη της και δεν μπήκα στον κόπο να κοιτάξω ποιος είναι. Τα κλειδιά σε αυτό το σπίτι τα είχαν μόνο δύο άτομα και το ένα από αυτά -η Olivia- δεν θα τολμούσε να ξαναερχόταν εδώ. Όχι όσο με μισούσε, τουλάχιστον.
Βέβαια, όταν αναγνώρισα τα βήματα τού Dylan να κατευθύνονται προς το μέρος μου, πήρα το θάρρος να κοιτάξω πάνω. Η καρδιά μου λίγο βαριά, η μνήμη τής τρομαγμένης Olivia ακόμα φρέσκια στην μνήμη μου.
Ο Dylan ήταν ήρεμος, όπως πάντα και αν δεν τον ήξερες δεν θα έβλεπες πέρα από αυτό ποτέ. Τα φθηνά του κόλπα ήταν ίδια με τα δικά μου. Και κάθε ψεύτης αναγνωρίζει τον άλλο ψεύτη. Σαν να έβλεπες τα όνειρα τα δικά σου, στα μάτια τού άλλου. Οι προσδοκίες και οι κρυφές σου ελπίδες φανερές.
«Της μίλησες.» λέει αυτός και δεν μπαίνω στον κόπο να σκεφτώ κάποια απάντηση. Πιθανότατα με είχε δει ο ίδιος να μπαίνω στην πολυκατοικία της.
Όχι όταν είναι τόσο ήρεμος και τα μάτια του λάμπουν έτσι, μια ελαφριά μορφή τού εφιάλτη μου.
«Τι σου είπε;»
Πήρα μία ανάσα, νιώθοντας ήδη πανικόβλητος, διατηρώντας όμως την ψύχραιμη φιγούρα μου μπροστά στην μορφή του. Ένα αναξιόπιστο προσωπείο που είχα μάθει να φοράω καιρό πριν, όταν ένιωθα πως θα εκραγώ και κανένας δεν ήταν ικανός να με φέρει πίσω.
«Είχε έρθει απλά να πιει ένα ποτήρι και είδε την καλή παρέα μαζεμένη. Δεν ήξερε καν ότι βρισκόμουν στο μαγαζί μέχρι που μίλησα μπροστά της.»
Μελετάει το πρόσωπό μου λες και περιμένει να δει κάτι αλλά δεν το βλέπει ποτέ. Ίσως επειδή η μορφή του μου προκαλεί τόσο αποστροφή που ακόμα και η προσπάθεια να νιώσω κάτι γύρω του πέρα από φόβο και κάτι που θυμίζει το μίσος, είναι αδύνατον. Η αλαζονεία αντικατοπτρίζεται τα μάτια του και την αναγνωρίζω, την έχω ξαναδεί.
«Δεν θα πει στην Νatalie κάτι.» συνεχίζω, σχεδόν γελώντας με τον εαυτό μου καθώς η Natalie ήδη γνώριζε την αλήθεια. Και καμία Olivia δεν είχε τολμήσει να πει κάτι. Παρά μόνο εγώ, γιατί απελπισμένος λέγεσαι μόνο μία φορά.
«Αυτό το ξέρω. Γιατί θα την προειδοποιήσω, σχετικά με το τι θα γίνει αν το κάνει.» Αυτό με ενθουσιάζει σχεδόν. Μένω αγέλαστος μπροστά στην απειλή του. Δεν τον φοβάμαι, αλλά αντιμέτωπος με μία απειλή για την Olivia, παγώνω.
أنت تقرأ
Τελευταίο Βλέμμα | Βιβλίο 1 ✓
غموض / إثارة«Μην ζητάς συγγνώμη επειδή αγαπάς. Ζήτα συγγνώμη για αυτά που κάνεις για την αγάπη και πονάνε.» -1 ΘΕΣΗ στην ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΚΟΙΝΟΥ στον διαγωνισμό vilvasawards 2017 -1 ΘΕΣΗ στον διαγωνισμό June's Best Greek Books Contest 2017 (βαθμολογία 8,5/10) -ΒΑΘΜΟ...
