Το πρώτο μου ένστικτο ήταν να πιστέψω οτιδήποτε τρελό μου έλεγε η Rain Wright για τον Peter. Γιατί βεβαίως, δεν ήξερα τίποτα για τις δραστηριότητές του και το να υποθέσω πως μας έχει αφήσει αντί να τον έχουν απαγάγει είναι αρκετά λογικό.
Τόσο μυστήριο και τίποτα χειροπιαστό για να παρθούν σαν στοιχεία.
Μα, η λογική και παράλογη πλευρά τού εαυτού μου μού θύμισαν πως η Rain Wright δεν είναι απαραίτητα ένα άτομο που θα πρέπει να πιστέψω ή να εμπιστευτώ μόνο επειδή φαίνεται να ξέρει και να συνεργάζεται με τον Peter. Χρειάζομαι κάτι παραπάνω για αυτό.
«Δεν εμφανίστηκε ο Peter σήμερα; Πως είναι δυνατόν αυτό;» διαμαρτύρομαι, ευχόμενη πραγματικά αυτή η συζήτηση να είναι μεταξύ μας και να μην επαναληφθεί σε κάποιο τρίτο αφτί. Αν και η τράπεζα δεν θα ήταν το καλύτερο μέρος για μυστικότητα και συζητήσεις για εγκληματικές δραστηριότητες. Γιατί αλίμονο αν είχα μπλεχτεί σε κάτι λιγότερο από επικίνδυνο.
«Όχι, εχτές ορκίστηκε πως θα ήταν εδώ σήμερα αλλά ήρθε και δεν είχε κλειδί πάνω του. Είπε πως θα το έβρισκε.» Το κλειδί το έχω εγώ από χτες το απόγευμα. Αν γυρνούσε σπίτι κατευθείαν και ξαναγυρνούσε μόνο για το κλειδί - μόνο για να το βρει άφαντο - θα του έπαιρνε δέκα με έντεκα ώρες.
«Τι ώρα ήταν το ραντεβού σας χτες, Rain;»
«Στις τέσσερις και μισή, μισή ώρα μετά το κλείσιμο τής τράπεζας. Γιατί ρωτάς;» Η ξανθιά με κοίταξε απορημένη, με την άμυνά της να ανεβαίνει κάθε δευτερόλεπτο που δεν καταλαβαίνει την κατάσταση. Ψηλή, ξανθιά, συνοδευόμενη με την αφροδίσια ομορφιά της, τα μεγάλα γουρλωτά στρογγυλά καστανά μάτια της, δεν μπορούσα να μην σκεφτώ πως η κοπέλα ίσως να ήταν κάτι παραπάνω από συνεργάτης τού νεαρού πρώην φίλου μου. Προσπάθησα να πιέσω τον εαυτό μου να καταπιεί την ζήλια και όποιο πικρό σχόλιο ήθελε να μοιραστεί η πληγωμένη μου η καρδιά, ακόμα και μήνες μετά τον χωρισμό.
Η άμυνά της μέσα σε μία στιγμή έγινε επιθετικότητα. «Δεν ξέρεις που είναι, έτσι; Αυτός δεν ξέρει καν ότι είσαι εδώ να φανταστώ.»
Αν στις τέσσερις και μισή ήταν ακόμα στο Λος Άντζελες. Αποκλείεται να πρόλαβε να φύγει πριν τις πέντε και μισή. Με την σκέψη πως το μποτιλιάρισμα στην πόλη είναι στα χειρότερά του αυτήν την ώρα, το να φύγει πριν τις επτά το απόγευμα θα ήταν αδύνατον. Πέντε ώρες αργότερα, η ώρα θα ήταν μεσάνυχτα και κάπου εκεί ήταν η ώρα που φύγαμε με την Natalie από το δικό μας διαμέρισμα.
ESTÁS LEYENDO
Τελευταίο Βλέμμα | Βιβλίο 1 ✓
Misterio / Suspenso«Μην ζητάς συγγνώμη επειδή αγαπάς. Ζήτα συγγνώμη για αυτά που κάνεις για την αγάπη και πονάνε.» -1 ΘΕΣΗ στην ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΚΟΙΝΟΥ στον διαγωνισμό vilvasawards 2017 -1 ΘΕΣΗ στον διαγωνισμό June's Best Greek Books Contest 2017 (βαθμολογία 8,5/10) -ΒΑΘΜΟ...
