Τελευταίο Βλέμμα | Βιβλίο 1 ✓

16. City Of Angels, Baby | Part 2

«Η Rain Wright συμφώνησε να βοηθήσει. Η άγνοια τής Olivia είναι το κλειδί για όλα.» επανέλαβα τα λόγια που διάβαζα στο χαρτί, άλλη μία φορά. Και το χαρτί στα χέρια μου έμοιαζε να θολώνει, και αυτήν την φορά δεν ήταν τα δάκρυά μου.

Έπεσα με την πλάτη στο κρεβάτι και άφησα μια μακρόσυρτη κουρασμένη ανάσα, καταδικάζοντας τον εαυτό μου στην απελπισία. Την γνωστή μου λύση για κάθε πρόβλημα που αποζητούσε ψυχραιμία και αποτέλεσμα.

Το θέμα είναι πως πράγματι πίστευα πως το χαρτί θα ξεκαθάριζε κάποια πράγματα, δίνοντας νόημα σε κάποιες από τις αμέτρητες αναπάντητες ερωτήσεις. Έχοντας κάνει λάθος και με την απογοήτευση να φαίνεται ατίθαση στα χαρακτηριστικά μου, δεν μπήκα καν στον κόπο να σχολιάσω την νέα πληροφορία. Ήμουν τόσο σίγουρη πως είχα βρει κάτι ...

Η νέα πληροφορία που αντί να κλείσει μία πόρτα, άνοιξε άλλες δέκα ξεχνώντας να μας δώσει κάποιο κλειδί για να χρησιμοποιήσουμε ... με άφησε να αναρωτιέμαι αν ήμουν όντως το κατάλληλο άτομο για να συνεχίσει την ιστορία.

Βρίσκεσαι πολύ έξω από τα νερά σου, ψιθύρισε το υποσυνείδητό μου, και το ξέρεις.

Η αντίδρασή μου έδωσε στην Natalie να καταλάβει αυτό που δεν είχα κουράγιο να της πω εγώ.

Δεν έχω καμία παντελώς ιδέα ποια είναι η Rain Wright. Αν και αυτή σίγουρα φαίνεται να με ξέρει.

«Μα δεν γίνεται, κάποια σύνδεση πρέπει να υπάρχει. Το χαρτί υπονοεί πως η βοήθειά της αφορά το κομμάτι τής άγνοιάς σου.» μίλησε η Natalie, με την λογική της και την ψυχραιμία να βάζουν σε θέση την δικιά της ταραχή και την δικιά μου.

«Αν ισχύει αυτό τότε έκανε χάλια δουλειά. Κοίτα που βρίσκομαι!» σαρκάζω.

Αν και αυτό θα μπορούσε να μην αποδεικνύει τίποτα. Σίγουρη δεν είμαι πως κάθε πληροφορία που έχω συλλέξει είναι γνήσια και δεν έχει φτιαχτεί για να μας αποπροσανατολίσει. Δεν μπορώ να σκεφτώ για πολύ αυτήν την περίπτωση, δεν το άντεχα. Αν και αν είχε κάποιος σκοπό να μας αναγκάσει να σταματήσουμε να ψάχνουμε, θα έβρισκε πιο μόνιμη λύση. Μία λάθος πληροφορία είναι άτυχη για μία στιγμή μόνο.

«Υπάρχει τρόπος να την βρούμε;»

Η απάντηση που πήγα να δώσω, χωρίς να προλάβω να κάνω οποιαδήποτε σκέψη ήταν το όχι. Στην δεύτερη προσπάθεια κατέβαλα τα δυνατά μου για να σκεφτώ και να μην φανερωθώ στην φίλη μου με άδεια χέρια.