Marrying a Spoiled Brat

msb3

Nakaupo si Ashley sa school café at hinalo ang kanyang mint tea.kasalukuyan siyang nagnonote sa laptop niya ng mga dapat gawin para sa pagplano niya na agawin si Kent kay Loren na iyon. Ididiscuss niya ito sa kaibigan kapag dumating ang mga ito. BREAK UP KENT & LOREN, iyon ang title na kanyang isusulat. Habang nag-iisip kung ano ang isusunod na isulat doon ng nagring ang cellphone niya.

Ashley: Hello Grandma?

Grandma: “ASHLEY”. Malamig na sambit nito sa pangalan niya. Kasinlamig ng kinagisnan niyang pagtrato nito sa kanya. I got your report card this morning. May A minus ka sa Science. You know that its not acceptable.

Ashley: But, that’s the highest grade in our class.

Grandma: mas lalong lumamig ang tinig nito. Wala akong pakialam kung iyang ang pinakamataas na grade sa buong klase niyo o sa Pilipinas. Hindi pa rin  iyan ang pinakamataas na grade na maaari mong makuha. You know that I really hate people who settled for anything but the best.

Gusto niyang sabihin na hindi siya ibang tao ditto. Na apo siy nito at kadugo, for Christ sake!pero hindi niya magawang isumbat iyon dahil may namumuong bikig sa kanyang lalamunan. At alamniyang kapag nanumbat siya ay idadagdag lang nito sa listahan ng mga kapintasan niya.

Grandma: Ayokong maulit pa ito.  Nagkakaintindihan tayo?

Ashley: Yes grandma.

Grandma: Siya nga pala sinabi ko na kay Alyanna ang lahat na kailangan sa debut mo. next week. She will take care of everything. I have a meeting and I'll be back next week after your debut.

Ashley: But Grandma!

Kapag umalis ito wala na siyang kasamang kapamilya sa araw ng kanyang debut.

Grandma: Dont whine, Ashley! Its jst a birthday. Mas importante ang meeting ko. Kapag ikaw na ang humawak ng negosyo, tandaan mo na walang sinuman ang ang dapat makapagpigil sa iyo para ipaglaban ang business deal at lalong hindi dapat ipagpalit sa isang walang kwentang bagay. Tandaan mo yan Ashley!. Bye.

Bago pa siya muling makapagsalita ay nawala na ito sa kabilang linya. Naramdaman niya ang pagdaloy ng isang butil ng luha sa kanyang pisngi.Mabilis niyang pinahid iyon. Nagmamadaling tumayo siya at iniwang nakabukas ang laptop sa kanyang mesa na nakareserba na sa kanilang grupo.

Binilisan niya ang paglalakad patungo sa ladies room sa loob ng cafeteria. Pero pagpasok niya roon ay nakita niyang maraming tao kaya bumuwelto siya palabas ng caf. Muntik na siyang mabunggo sa babae.

Ashley: Next time, don’t black my way. Sigaw niyang sabi dito.

Girl: I-Im so-sorry.. I didn’t mean it… Hindi magkandautong paghingi nito ng dispensa.

Sa poolside sa garden siya nagtungo. Pgdating doon y kinalma niya ang sarili sa pamamagitan ng paghinga ng malalim pero di epektibo iyon. She’s so pathetic. Kung may nakakita siguro sa kanya ay sigurong pagtatawanan siya. Umupo siya sa bench at isinubsob ang mukha sa kanyang pmg palad. At saka niya ibinuhos sa pag-iyak ang lahat ng sama ng loob na kanyang kinikimkim.

Kent: Ash are you okay?        

Natigilan siya sa pag-iyak tumingala siya para alamin kung sino ang nagsalita. Nakita niya nakatayo sa harap niya si Kent. Basa ang mukha nito at mukhang katatapos lang magpractice.

Ashley: Pinahid niya ang mga luha at saka umiling. “No I’m not okay”.

Kent: Bat ka umiiyak? My problema ba?

Ashley: I hate to say this but….. I can’t..I’m sorry. Ikaw pa ngayon ang mapagsasabihan ko ng sama ng loob.

Kent: It’s okay Ash. Lahat tayo ay may weakness. Kaya okay lang kung ayaw mong sabihin ang problema mo. Naiintindihan kita. Sabay pahid sa mga luha nito..

Ashley: My Grandma hates me…

Kent: Hey, you can’t mean that. Aniya sabay upo sa tabi niya.

Ashley: Its true. She never loved me. She never showed affection, just like what grandmother did to her granddaughter.

Sa pagitan ng paghikbi ay sinimulan niyang ikuwento ang naging usapan nila ng kanyang lola sa cellphone kanina. Hindi niya alam kung bakit niya sinabi ang tunay na estado ng relasyon nila ng kanyang lola. Iyong ang pinakamalaking sekreto niya. At na realize niya na masarap pala sa pakiramdam kung may masasabihan ng mga bagay na matagal na niyang kinikimkim sa kanyang dibdib sa loob ng mahabang panahon.

Kent: I’m sure na roon ang mga kaibigan mo sa debut mo. Siguro ay mas importante lang talaga ang pinuntahan ng lola mo kaya hindi mo siya makakasama sa debut mo. I remember na palaging sinasabi ng dad na wag daw kaming magalit kung lagi silang busy o nawalan ng oras sa amin dahil para sa amin din  daw ang lahat na iyon.

Ashley: Its different Kent. You have your family while I have only Grandma. Umiling-iling sia. Hindi mo kilala ang lola ko.Everything else is more important to her than me because she really hates me. Napa-iyak siya. Naramdaman niya ang pag-akbay nito sa kanya. “Im such a loser”, sabi niya rito at humilig sa dibdib nito.  

Kent: Come on Ash. You’re not a loser. Put that on your mind. You’re the most popular here and all the boys like you.

Ashley: Nilingon niya ito. How can you say that na ikaw mismo ang tumanggi sa invitation ko.

Kent: Bumuntong hininga siya. All right… titigila ka bas a pag-iyak kung pupunta na ako?

Lihim siyang napangiti. “Kung ikaw ang maging escor ko”.

Kent: But.. si Loren ang …

Inalis niya ang tingin dito at pinahid ang mga luha niya sabay singhot. Mukhang effective ng strategy na ginamit niya.

Kent: Okay… I’ll be your escort for the night. Inabutan siya ng panyo .”Here, tumigila kana sa pag-iyak.”

Hindi niya inabot ang panyo sa halip ay humarap siya upang Makita nito ang dumadaloy na luha sa kanyang pisngi.

Ashley: Painosenteng  tiningnan niya ito sa mga mata. Bakit hindi ba bagay sa akin ang umiyak?

Kent: Sinalubong naman siya nito ng tingin. You know why? Coz queens don’t cry. And you’re too beautiful to waste your tears.