One Less Pretty Gangster

Chapter 26

A/N:

Hiiiiii. Pasensya na, masyado na ata akong makulit. Paano po kasi, ang dami pong silent readers diyan, gumagaya saakin na silent writer din. HAHA. Please naman, comment rin po kayo. Please give me feedbacks or suggestions. Kailangan ko yan para makapagimprove naman ako. And then, englishera po talaga si Janica, kaya kung hindi niyo daw kaya pag eenglish niya. GET LOST! CHUPI! Dejoke lang daw! HIHI

SPOILER ALERT:

Mageenjoy kayo dito sa chapter na ito. Wanna know why? Kasi ito ang unang chapter na may Kilig Factor. Hindi kasi ako gaano ka galing sa pag describe ng mga kilig moments, I'd rather feel it. CHOS. Basta, dito na lalabas ang kabaliwan. Promise, starting from this very chapter, mageenjoy kayo! Kung hindi. GO DIE. Joke Lang. :* 

Umabot na rin ng 1,000 ang reads ko. Thank YOU!! Kahit silent readers kayo. :"< HAHA. 

SHARE. COMMENT. VOTE. 

Janica's POV

I've been staying in bed for almost three days now. Hindi parin ako nakakaligo. I know it's hard to imagine how bad I really smell right now. Sobrang baho ka na.

Bernard came to visit me yesterday, masaya naman siya at may dadagdag na dalawa sa band na binubuo namin. Kulang nalang ang vocalist. Sino kaya ang deserving enough na maging vocalist ng band namin? 

Nasa labas silang lima, Si Bernard at ang mga Quaker Boys (Yun kasi ang tawag ng apat sa sarili nila, corny nga eh) Inevaluate niya yung mga yun kung pwede na sila makapasok sa school team. Naglaro sila sa court sa kabilang bahay.

Sabi naman ni Bernard, qualified naman daw silang apat at mukhang impressed siya sa performance ng mga boys dahil nakangiti siya kahit hingal na hingal na siya. Ingit na ingit naman ako at gustong gusto rin maglaro kaso hindi pa gumagaling yung paso sa likod ko.

Yung mga trantadong gumawa naman neto saakin nakick out na sa school dahil yun ang request ni Papa at nasakatuparan naman ni Bernard dahil malakas siya sa principal. Pito silang nakickout. Nawawala pa daw yung isa, ang leader nila. 

Pumasok sa kwarto ko yung maid ko, lalagyan ng aloe vera helly yung paso ko sa likod na mahapdi parin hanggang ngayon.

"Aray! Magdahan dahan ka nga! NAGMAMADALI KA? MAY LAKAD?!" I sarcastically say. Hindi nila ugali sumagot saakin kaya hindi sila natatanggal. After nila gawin trabaho nila, umalis na sila kaagad sa kwarto ko. Buti nalang at pollution lang sila sa air ko. Ang bored ko, gusto ko manuod ng movie.

Mamahalin ko talaga ng sobra yung taong magdadala ng popcorn dito na may mga DVD. I was desperately in need of delicious caramel goodness, the one that pops in the mouth. I tossed and turned in bed thinking about popcorn. Gusto ko talaga ng popcorn! Kahit hindi na caramel, salty pa man yan, barbeque, o cheese BASTA POPCORN.

KNOCK KNOCK* 

May kumatok sa pinto ko.

"Come in," sabi ko, I hoped it's someone with popcorn.

"Hey," his head popped in the door, nagulat ako.

"I have something here," nakangiti siya, parang may hawak nga siya.

PLEASE. IT MUST BE POPCORN.

"I have DVD and popcorn with me," pinasok niya yung glass bowl na punong puno ng popcorn.

OMFGGG. Naglaway ako. LITERALLY.

 "It's caramel," sumubo siya ng isa. Inooffer niya yung bowl saakin.

"OMG! I love you!!!" pero joke lang yung I love you, kukuha na sana ako ng bigla niyang hinablot yung bowl ulit.

"Nuh-uh, in one condition!" he smirked.