EPILOGUE
"Nay!"
Andyan na pala ang handsome baby ko. :) ayy, nako naman. MagkaBF ka ba naman ng ubod ng gwapo, at napakabait. Baka di niyo na hiwalayan.
Alam niyo ba, hanggang ngayon kasi hindi pa rin ako makapaniwala na naging BF ko si Alfred. Pakiramdam ko panaginip pa rin ang lahat. Yung parang nasa fairytale pa rin ako.
Eh paano ba naman kasi isa lang naman akong SAMANTHA RAMIREZ na nagkacrush sa isang ALFRED MORAVILLA. Eh ni hindi ko nga naisip na magkagusto yan sa akin eh.
Noong una masyado pa kong naniwala kay Shakespeare sa sinabi niyang.. "Expectation is the root of all heartache". Parang sigurado pa ko na totoo yun. Nag-expect ako ng sobra kasi sobrang nice niya eh. Nasaktan ako, pero sa huli may inasahan naman pala talaga ko! Di pala ko nagfifeeling lang. Anyway, ganun talaga siguro kapag maganda. Chooos!
HAHA. Basta isa lang ang masasabi ko napakathankful ko dahil tinupad ni Papa God ang aking wish. Kahit marami pa ring nagsasabi sa paligid na 'maghihiwalay' din kami dahil puppy love pa lang daw yung nararamdaman namin sa isa't isa, masyado pa raw kaming bata at wala pang kasiguraduhan na kami na talaga hanggang huli.
Pero para sa amin ni Alfred. Hindi mangyayari yun. Dahil para sa akin hindi lang basta puppy love ito no. Halos isang taon ko na siyang mahal. Puppy Love pa ba yun?
At hindi lang pala iyon ang hadlang ha, marami pa ring 'snake' na parating dumidikit sa aking BF lalo na ngayong magkahiwalay na kami ng school. Pero kahit na anong mangyari, may tiwala naman ako sa kanya. Alam ko na kahit sandamukal pa yang mga yan. Kahit na may hinaharap at napakasexy ng mga yan ay hindi niya ako magagawang ipagpalit. Kung hindi nako.. Ewan ko na lang. Papabugbog ko siya sa mga kuya ko! Takot niya lang. :p pero joke lang yun.xD Mahal ko yan eh. Papagalusan ko ba naman ang baby face niya.
"Kanina ka pa, Nay?"-Alfred
Kung mapapansin niyo, iyon pa rin ang Call Sign namin. Nakasanayan na eh! Kaya hindi na napalitan. Para nga raw hindi kami mag-on, dahil doon.
"Hindi naman, medyo kalalabas ko pa lang naman."
Every Monday,Wednesday, and Friday lang kami nagkikita dito sa school. Sinusundo niya ako. Iyan lang kasi ang mga araw na medyo match ang schedule namin.
Kapag Tuesday, and Thursday naman. Kuntento na kami sa Call & Text na lang, kahit di na kami magkita.
"Friday naman Nay, punta ka sa bahay?"
"Ahh--ehh baby, ano kasi baka magalit si mama kapag gagabihin ako."
BINABASA MO ANG
Simple Crush that Turns to Love-- w/ Special Chapters ✔
Ficção Adolescente"When I met you, I've learned to believe in magic and real fairytales." Have you ever experienced to have a crush on someone and suddenly you discover yourself that you are loving him everytime when he's around. This is a story of a typical highscho...
