Runaway Love -- Harry Hook (Completed)

Vaarwel Auradon

Sandy schopt tegen de muur aan. Hard. Dan laat ze zich vallen op der bed. Ze word gek hier. Alles draait altijd maar om Mandy. Alles draait altijd maar om het perfect zijn. Af en toe moet er iets fout gaan, hoe moet je anders van je fouten leren? Niemand is perfect! Niemand, behalve Mandy natuurlijk.. Bij die gedachte rolt Sandy weer met haar ogen. Stomme Mandy. Stomme huis. Stomme Auradon. Dan worden haar ogen plots groot. Er is natuurlijk een plek waar niemand perfect is. Een plek waar iedereen fout doet. Een plek waar het niet draait om goede cijfers en het op school zitten. Een plek waar Sandy zich vast en zeker thuis zal voelen.

Dwaaleiland.

                                                             ----------------------

"Sandy. Maak je klaar voor school!" Roept Wendy de volgende ochtend. "Ik had toch huisarrest?" Vraagt Sandy. "Naar school!" Roept haar moeder. Sandy zucht. Als ze helemaal aangekleed is, gaat ze richting school. Ze is eigenlijk al een half uur te laat, maar dat kan haar niet zoveel schelen.

Als ze op school aan komt besluit ze nog even de les in te gaan. Het is toch al bijna pauze. "Je komt dus toch nog opdagen?" Vraagt de leraar. "Ik dacht, waarom ook niet?" Zegt Sandy sarcastisch. "Snel zitten, en mond dicht. Anders kan ik je er alsnog uitsturen." Waarschuwt de leraar. "Oh, ik zal niet durfen!" Roept Sandy sarcastisch. Ze gaat zitten op de stoel. Niet veel later gaat de bel alweer en natuurlijk is Sandy als eerste het lokaal uit.

"Ben!" Roept Sandy als ze Ben ziet staan bij de kluisjes, samen met zijn vriendin Mal. "Hé, Sandy. Kan ik je ergens mee helpen?" Vraagt Ben. Sandy knikt. "Eigenlijk wel." Geeft ze toe. "Ik doe namelijk een onderzoek voor school. Over je limo. Natuurlijk ook de miniafstandsbediening voor de magische brug naar Dwaaleiland en de sleutel van de limo, natuurlijk. Zeg, waar liggen die dingen eigenlijk?" Vraagt Sandy. Ben begint te lachen. "De sleutel ligt in mijn kantoor en de afstandsbediening word altijd in de limo gelaten." Legt Ben uit. "Wil je nog meer weten voor je onderzoek?" Vraagt Ben. Sandy schudt haar hoofd. "Nee, dat was het wel. Dank je wel." Zegt Sandy met lach op der gezicht. "Geen probleem!" Roept Ben, die vervolgens zijn aandacht weer bij zijn vriendin legt.

Sandy besluit, nu Ben toch bij Mal is, gelijk zijn kantoor binnen te dringen. Ben is echt een lieverd, maar hij gelooft iedereen veel te snel. Gelukkig maakt dat het alleen maar makkelijker voor Sandy om weg te gaan. Als Sandy bijna bij het kasteel van Belle en het Beest is, ziet ze Jay staan. Zodra ze hem ziet staan krijgt ze gelijk een schuldgevoel. Jay is haar beste vriend. Zonder iets te zeggen laat ze hem achter. Als ze hem vertelt wat ze van plan is, laat hij haar nooit gaan. Ze moet wel. Auradon is niet haar thuis.

"Jay!" Roept Sandy vanaf de verte. Jay draait zich om en zwaait naar haar. Sandy rent op hem af. "Hé, alles oké?" Vraagt Jay als Sandy bij hem staat. Sandy knikt. "Zeker, met jou?" Vraagt ze. Jay knikt. "Helemaal top." Antwoord hij lachend. Dan slaat Sandy haar armen om hem heen. "Wow, wat is dit?" Vraagt hij. "Sorry." Antwoord Sandy. "Ik weet dat je knuffels haat." Vertelt ze, terwijl ze hem weer los laat. "Ik moest je gewoon even een knuffel geven." Legt ze uit. Jay knikt. "Oké dan." Antwoord hij. "Je weet dat je echt mijn beste vriend bent, toch?" Vraagt Sandy. Dan begint ze te lachen. "Jij bent eigenlijk echt de enige." Jay legt zijn hand op haar schouder. "I know. No worrys." Zegt Jay, lachend. "Mooi." Antwoord Sandy.

"Hé, ik moet gaan oké? Training. Ik spreek je later!" Roept Jay dan. "Is goed. Doei!" Roept Sandy terug. Meestal zegt ze 'tot later', maar dat zal nu niet meer het geval zijn. Als Jay ver genoeg uit de buurt is, glipt Sandy het kasteel binnen. "Kan ik u helpen?" Vraagt een man die voorbij komt lopen. "Ik ben opzoek naar het kantoor van koning Ben? Hij had me gestuurd om iets op te halen voor hem. Hij was iets vergeten, maar hij heeft nu les." Legt Sandy uit. De man knikt. "De eerste trap naar boven, dan naar links en in die gang de 2de deur." Legt de man vriendelijk uit. "Dank u wel." Antwoord Sandy. Het is nu wel duidelijk. Sandy kan goed liegen.

Als ze in het kantoor aan komt zoekt ze alle laatjes door. Niets. Dan begint ze te zoeken in de kasten. Niets. "Waar is die verdomde sleutel!?" Roept Sandy geïrriteerd. Dan vallen haar ogen op een klein kistje in de vensterbank. Als ze het kistje opent, ziet ze verschillende sleutels liggen. Gelukkig is er maar 1 sleutel die lijkt op een auto sleutel. Ze pakt de sleutel en stopt deze in haar zak. Dan doet ze het kistje weer dicht en gaat snel weer weg. Zodra ze buiten staat laat ze een zucht van opluchting los. Dan haalt ze de sleutel uit haar zak en kijkt ze er glimlachend naar.

"Op naar de limo!" Roept ze lachend. Zodra ze bij de limo is aangekomen opent ze de deur. Als ze erin zit zoekt ze in alle vakjes naar de afstandsbediening. "Ah, daar ben je." Zegt ze als ze hem eindelijk heeft gevonden. Dan start ze de auto. "Vaarwel Auradon." Roept Sandy lachend. Als ze vlak bij het water is, drukt ze op de knop en rijdt rustig verder. "Ah! Het werkt!" Roept Sandy blij. Ze geniet van de magie die voor haar verschijnt. "Dit is geweldig." Roept ze uit. Al snel is ze aan de overkant. Ze besluit de limo te verstoppen en er een laken overheen te gooien. De sleutel en afstandsbediening houdt ze bij zich, voor het geval iemand de limo ziet.

"Eindelijk op Dwaaleiland." Zegt Sandy zacht, maar trots. Ze kijkt haar ogen uit. Het is totaal geen Auradon, maar het ziet er geweldig uit. Als ze naar de mensen om zich heen kijkt, merkt ze dat ze haar kleding moet verwisselen. Ze gaat opzoek naar een plek waar ze aan kleding kan komen. Als ze dat heeft gevonden besluit ze om licht blauwe kleding te zoeken, licht blauw maar wel verrot uiteraard. Zodra ze haar nieuwe kleding aan heeft, voelt ze zich gelijk thuis.

Als ze door de straten loopt blijft ze om zich heen kijken. Het is dan ook niet raar dat ze tegen iemand opbotst. "Hé, kijk uit!" Roept Sandy luidt. "Wie ben jij?" Is enkel wat ze als antwoord terug kijkt. Als Sandy opkijkt ziet ze dat ze tegen over een jongen staat, met nogal heel wat spieren. "Wie ben jij?" Vraagt Sandy met een opgetrokken wenkbrauw. "Oh kom op. Je kent mijn vader wel." Probeert de jongen. Sandy blijft hem enkel aanstaren. "Grote spieren en een hele dikke nek." Geeft hij als hint. Sandy schudt haar hoofd. "Gaston!" Roept de jongen luidt.

"Ah, de zoon van Gaston.." Zucht Sandy. Niet echt heel interessant. "Gil, is de naam. Wie ben jij?" Vraagt hij dan. "Sandy. Dochter van We.. euh.. Wendel." Liegt Sandy. Gil knikt. "En wie is dat?" Vraagt Gil na een korte stilte. Sandy denkt even na. "Oh, gewoon iemand van de piraten crew van Captain Hook." Verzint Sandy snel. Dat is het eerste wat in haar opkomt, vooral vanwege alle verhalen die ze van haar moeder heeft gehoord. Uiteraard heeft ze Peter Pan ook ontmoet. Gil knikt. "Cool." Zegt hij. Sandy kijkt hem vragend aan. "Cool?" Vraagt ze. "Ja, dan kun je bij Uma's Crew komen. Dan stap je in de voetsporen van je vader. Zou die vast wel tof vinden." Vertelt Gil. "Wie is.. Uma?" Vraagt Sandy. Gil's mond valt open. "Die meen je niet echt?" Vraagt hij. Sandy haalt haar schouders op. "Kom mee. Dan stel ik je wel voor. Je moet haar alleen niet boos maken, dan weet je dat." Vertelt Gil. Even twijfelt Sandy, maar ze word al meegetrokken door Gil. Echt een keus heeft ze niet. Op naar Uma.