Runaway Love -- Harry Hook (Completed)

De Waarheid

Harry komt steeds dichterbij Sandy staan. Als hij dichtbij genoeg is wilt hij zijn lippen op die van haar drukken, maar Sandy zet een stap opzij. "We moeten oefenen. Zwaard vechten, weet je nog?" Vraagt Sandy met een grijns. Harry schudt lachend zijn hoofd. "Prima, wat jij wil." Antwoord hij. Hij gaat in positie staan, wacht een paar tellen en valt Sandy dan aan zonder waarschuwing. "Wow!" Roept Sandy, terwijl ze moeite doet om Harry bij te houden en niet te verliezen. "Laat je niet afleiden!" Roept Harry. "Doe even wat rustiger dan!" Roept Sandy terug. "Vijanden doen ook niet rustig!" Roept Harry. Niet veel later, valt Sandy's zwaard op de grond. Harry wint. "Ik win." Zegt hij met een grijns. "Oh, wil je nu een stickertje?" Vraagt Sandy sarcastisch. "Nee, maar wel een kus." Antwoord Harry grijnzend. Sandy schudt lachend haar hoofd.

                                                        ---------------------------------

Na het zwaard vechten laat Harry zich vallen tegen een muur en gaat zitten. Sandy gaat naast hem zitten. "Hoelang hebben we wel niet geoefend?" Vraagt Sandy uitgeput. Harry haalt zijn schouders op. "Geen idee. 2 uur?" Denkt hij hardop, terwijl hij dichter bij Sandy gaat zitten. "Het voelt als 4." Antwoord Sandy. Ze voelt Harry's arm om haar heen gaan. Ze laat hem toe en zijn arm ligt nu dus over haar schouders. Sandy houdt Harry's hand vast, die over haar schouder hangt. Vervolgens legt ze haar hoofd op Harry's schouders. "Ik ben kapot." Zegt ze zuchtend. Harry knikt. "We hebben ook langer geoefend dan normaal." Antwoord hij. "Omdat we elkaar nu tenminste mogen." Vindt Sandy. "Ik heb je altijd al gemogen." Geeft Harry toe.

Sandy krijgt een glimlach op der gezicht. "Daarom heb je voor me gelogen?" Vraagt Sandy dan. Even moet Harry nadenken, maar dan weet hij het weer. Hij knikt. "Klopt, maar ook omdat ik wilde weten waarom je loog." Vertelt hij. "Dat wil ik nu nog weten eigenlijk." Geeft hij toe. Sandy reageert niet. Ze wilt hem vertrouwen. Ze wilt hem de waarheid zeggen. Nu al helemaal aangezien ze samen zijn, maar wat als hij woedend word? Sandy is nou eenmaal de dochter van Wendy..

"Ik denk niet dat je dat wil weten." Antwoord Sandy voorzichtig. Harry kijkt haar vragend aan. "Hoezo dat?" Wilt hij weten. Sandy haalt haar schouders op. "Vertel het me." Probeert hij. Sandy schudt haar hoofd. "Harry geloof me. Je zal me haten.." Sandy word verdrietiger en verdrietiger als ze eraan denkt. Natuurlijk, ze heeft zelf een enorme hekel gehad aan Harry, maar nu ziet ze in dat het geen hekel was. Ze dacht gewoon dat hij haar wel haatte, dus deed zij dat maar ook. "Sandy, je kunt me vertrouwen." Zegt Harry. Dan kijkt hij verbaasd. "Wow, dat dit uit mijn mond kwam." Zegt hij dan. Sandy begint te lachen.

"Kom op, zeg het me nou. Zeg me de waarheid." Probeert Harry weer. Sandy zucht. "Best. Ik ben geen dochter van Wendel." Begint Sandy. "Nee echt?" Vraagt Harry sarcastisch. "Luister nou gewoon! Ik was nog niet klaar." Zegt Sandy, terwijl ze Harry een stoot in zijn zij geeft. "Au, oké!" Roept Harry. "Ik kom uit Auradon." Zegt Sandy dan snel. "Ho! Wacht, wat!?" Roept Harry verrast. Dat zag hij niet aan komen. "Sorry, ik.."

"Waarom ben je naar Dwaaleiland gekomen?" Onderbreekt hij haar. "Ik haat het op Auradon. Alles draait daar maar om het goed doen. Je mag nooit een foutje maken. Ik word er gek van! Dan word ik ook telkens vergeleken met m'n zus, verschrikkelijk! Hier heb ik dat niet. Hier kan ik mezelf zijn en hoef ik niet na te denken over fouten of hoe ik me gedraag. Harry, alsjeblieft. Hou dit geheim!" Legt Sandy uit, terwijl ze hem smeekt dit niet door te vertellen.

Harry zucht. "Dat is nogal wat." Zegt hij. "Maar.." "Er is meer." Onderbreekt Sandy hem. "Meer? Hoezo meer?" Wilt hij weten. Sandy zucht diep. "Ik ben Wendy's dochter. Onze ouders hebben niet de beste geschiedenis." Vertelt Sandy na een korte stilte. Harry is stil. Hij zegt niets, maar laat dit allemaal even bezinken. "Harry?" Vraagt Sandy dan. Nog steeds geen reactie. Harry trekt Sandy dichter tegen zich aan. "Wil je terug?" Vraagt hij dan, heel zacht. Sandy kan het nog net horen. "Nee, absoluut niet. Als je me dit een paar uur eerder had gevraagd, had ik misschien nog getwijfeld. Nu moet ik er niet aan denken om zo ver weg van jou te zijn." Legt Sandy uit. Harry knikt. Dan laat hij zijn hoofd tegen die van Sandy steunen. "Geen zorgen. Je geheim is veilig bij mij." Fluistert hij dan. Sandy glimlacht en knijpt een beetje in zijn hand.