Το μέταλλο στον μαγνήτη του

Γιατρος Χρήστος-Κεφ.12

Πέρασαν καποιες μερες απο εκείνο το..... Το παραξενο απογευμα

Τα είπα ολα στη Μυρτώ. Δεν ασχοληθηκαμε πολυ με αυτό το θεμα ομως, οπως της ζητησα

Πριν 2 εβδομαδες μπηκαμε στον Απριλιο

Ξέρετε τι σημαινει αυτο;

Περισσοτερο διαβασμα, αφού φτανουν οι εξετασεις 😭😭

Μετα ομως....

Ξεκουραση ❤

Χαλαρωση😍

Παραλια 😱🌊

Διακοπες στη Μυκονο 😏

Ναι καλά ακουσατε διακοπες στη Μυκονο οεοοο

Ανυπομονω!! Θα παμε τον Ιουλιου εγω, η Μυρτώ και ξαδερφια μας.

Αχ σκεφτομαι το καλοκαιρι και αντε να συγκεντρωθεις για διαβασμα μετα...

Σήμερα είναι Παρασκευη και μας άφησαν κενό για συνελευση 👌

Ειπαμε να παιξουμε βόλεϊ

Χωριστηκαμε σε δύο ομαδες και τα βασικα τελος παντων και μαντέψτε ποιος ειναι στην ομαδα μου;

Ο Χρήστος...

Για μενα ειναι λιγο awkward μετα απο εκείνο το απογευμα αλλα ας το προσπερασουμε...

Πφφφ..δεν φευγει λιγο να ηρεμησει η ψυχουλα μας κι εμας;;

Τελος παντων παιζουμε μια χαρα μεχρι που καθώς πηγα να στειλω την μπαλα ξανά στην αντιπαλη ομαδα με σπρωχνει και πεφτω γυριζοντας τον αστραγαλο μου...

Φακ ποναει γαμωτο...

Το παιχνιδι σταματησε κατευθείαν και μαζευτηκαν ολοι απο πανω μου..

"Ελπίδα, είσαι καλά;" με ρώτησε η Αναστασια και με βοήθησε να σηκωθώ.

Αναστασια:❤⬇

Με ρωτουσαν ολοι αν ειμαι καλα και με τη βοηθεια της Αναστασιας(και λιγο κουτσο😂)έκατσα σε ένα παγκακι

Το παιχνιδι συνεχιστηκε κανονικα κι εγω καθομουν στο παγκακι με την Αναστασια και συζητουσαμε..

"Πηγαινε θα κατσω εγω μαζι της" άκουσα καποιον να λέει...όχι οποιοδηποτε καποιο τον Χρήστο καποιο...

Εε φυσικά τον έπιασε ο πόνος τωρα και είπε να το παιξει καλός...μαλακα

Εχει προσπαθησει να με ξεκανει 5-6 φορες..

"Ναι ναι οκει ηλίθιε σιγα μην φυγω και σε αφησω μονο μαζι της βλάκα" του λέει η Αναστασια και μετα κοιταει προς το μερος μου.

Της κανω νοημα πως δεν με πειραζει και φεύγει κοιτωντας τον Χρήστο με βλέμμα: "αν την πειραξεις θα πας απο τα χερια μου"

"Πονας;" με ρώτησε μετα απο λιγο.

"Οχι καλε τι λες τωρα; Επιτηδες τραβιεμαι και δαγκωνω τη γλωσσα μου" του λέω ειρωνικά

"Χαχα πολυ αστειο" λέει, κανει μια γκριματσα και μετα ξεφυσαει

"Εχεις βαλθει να με σκοτωσεις ρε Χρήστο;" του λέω αγανακτησμενα κοιτωντας τον

"Συγνωμη, δεν ξερω τι συμβαίνει καθε φορα και καταληγουμε ετσι" απολογειται και ακουμπαει το μπουτι μου.

Αμεσως ηλεκτριστηκα

Ξεροκαταπια και γύρισα να τον κοιταξω. Με κοιτουσε κι εκείνος

Γρήγορα γυρισα αλλου κόκκινη...

"Άσε με να δω αν μπορω να βοηθησω" μου είπε δειχνοντας το πόδι μου.

Εγνεψα.

Ηρθε τόσο κοντα μου που ένιωθα το πόδι του δίπλα στο δικό μου. Σιγά σιγά εβαλε το χτυπημενο μου πόδι πανω στο δικό του.

Εγω τον κοιτούσα καθώς το εξεταζε και μετα μαλλον κατάλαβε πως τον παρατηρούσα, γιατί χαμογελασε.

"Λοιπόν μπορω να το βαλω στη θεση του, αλλά θα πονεσει λιγο" μου λέει ξαφνικά βγαζοντας με απο τις σκέψεις μου.

"Δεν πειραζει καν'το" του λέω και αφού γυρναει και με κοιταει βαθια μέσα στα μάτια με μια κινηση γυριζει το πόδι μου και ουρλιαζω

"Αυτο ήταν" μου λέει απλα "Εισαι ετοιμη" συμπληρώνει..

Χωρις να χαζομερησω σηκωνομαι και κάνω ένα βήμα να το πατησω στο εδαφος.

"Ελπίδα οχι..." παει να πει αλλα ειναι πλεον αργα...

Νιωθω να πεφτω...

▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Χευυ ❤
Τι κάνετε; 💜
Ελπιζω ολα καλα 🎀
+1 κεφαλαιο σήμερα παλι 🔥
Χθες δεν ανεβασα τελικα αλλα γυρισα αργα σπίτι...
Παλιοπαιδο Ραφαελα 😂😢
Λοιποννν εχουμε εξελιξεις...
Στο επόμενο να δειτε👌
Αυτά για σήμεραα😊
Τα λέμε αυριο ✨😘