Το μέταλλο στον μαγνήτη του

Φλω-Κεφ. 44

Χρήστος P.O.V.(😏)

Είχα διαθεση σήμερα!!

Θα πήγαινα θαλασσα και θα ηταν και η Ελπίδα εκει.

Γουοου

Σήμερα το πρωι γυρισαν απο Μυκονο!

Επιτελους, μου ελειψε τοσες μερες

Κατεβαινα χαρωπος χαρωπος τις σκάλες, γιατί είχα σκοπο να της μιλήσω και να της ζητήσω συγνώμη.

Μεχρι που.....ΜΠΑΜ

Κρακ Κρακ... Το ακουτε αυτο;;

Η καρδια μου είναι που σπαει...

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΟΥΣΤΗΣ ΠΟΥ ΤΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΙ ΓΕΛΑΝΕ;;;

Ο Γιαννης αγκαλιασε τη Μυρτώ και χαιρέτησε, ενώ εγω είχα μεινει να κοιτάζω και να σκοτωνω με το βλέμμα μου αυτον σφιγγοντας τις γροθιες μου.

"Να σας συστήσω" είπε η Μυρτώ

"Κωνσταντινε, απο'δω το αγορι μου ο Γιαννης και ο αδερφος του ο Χρήστος"

Μάλιστα... Ο αδερφος του Γιαννη; ΑΠΛΑ;;

Μόνο αυτο εεε; Τιποτα αλλο;

*αφού αυτο εισαι ρε. Ζηλευουμε Χρηστάκο;*

Οχι.....ΝΑΙ

Σκασε

"Παιδια αυτος ειναι ο Κωνσταντινος, κολλητος μας απο παλια και προσφατα πήρε τον τιτλο ως το αγορι της Ελπίδας" συνεχισε η Μυρτώ

Ααα ενταξει κολλητος είπε φιουφ ωπ....κατσε... ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ;

Κοκαλωσα.

ΑΥΤΗ Η ΠΑΣΤΑ ΦΛΩΡΑ;;;

Κοίταξα τον Γιαννη ο οποιος ηξερε πως σκοπευα να ζητήσω συγνώμη και τωρα είχε γουρλωσει τα μάτια του με τα μαντατα.

Αγριοκοίταξα τον Κωνσταντινο.

Φλωρε!

Εσφιξα τις γροθιες μου και κοίταξα εκεινη..

Απεφευγε το βλέμμα μου...

Μαλιστα...

"Χάρηκα" είπε ο Φλωρος και εδωσε το χέρι του. Ο Γιαννης το εσφιξε και είπε πως χαρηκαμε κι εμεις

Ναι μωρε πετάω στα συννεφα...

Καθαρμα!

Την έπιασε απο τη μεση και μπηκαν στο αμαξι.

Κάτω τα κουλα σου μαλακα, γιατί θα σου τα κοψω, θα τα τηγανισω και θα σου τα δωσω να τα φας με σαλτσα τσιλι!!

Φτάσαμε παραλια επιτελους και κατσαμε στις ξαπλωστρες

Η Ελπίδα εχει παρει χρωμα.

Γαμώτο ειναι τοσο όμορφη με το μαγιο.

Βασικα παντα ειναι όμορφη, απλα τωρα ειναι και σεξι.

Ωχ λες να το εχουν κανει;

Ιχ Παναγια μου! Οχι οχι οχι!!

Δεν το πιασατε ακομη;

ΟΧΙΙΙΙ

Μαλακα σου τ'ορκιζομαι απ'τα χερια μου θα παει αν την αγγιξε

"Μωρο μου, εγω παω να βουτησω, ενταξει;" της λεει

ΠΟΙΟ ΜΩΡΟ ΣΟΥ ΡΕ ΠΙΠΕΡΙΑ ΦΛΩΡΙΝΗΣ;;;

ΕΕΕΕ;;

"Ενταξει, εγω θα κατσω λιγο" απαντάει αυτη..

Και μαντέψτε ποιος αλλος έκατσε έξω...

Καλα μαντέψατε! ΕΓΩΩΩ!

Μετα απο πέντε λεπτά καθόταν στον ηλιο ξαπλωμένη

"Ελπίδα θα καεις αν συνεχισεις ετσι" της λέω

"Δίκιο εχεις. Κατσε μα φωναξω τον Κωνσταντινο να μου βαλει αντιλιακο."

"ΟΧΙ! Θα σου βαλω εγω" πεταγομαι γρήγορα απο την ξαπλωστρα

"Ευχαριστω" μου λέει και κάθεται οκλαδον για να της βαλω στην πλατη

"Και δεν μου λες στην Μυκονο τον βρηκες τον φλω- εεε τον Κωνσταντινακο;" ρωτάω

"Ναι, σε ένα παρτι τυχαια" απαντα

Παρ'τα μαλακα Χρήστο σου ελεγα να πας..

"Μάλιστα"

Συνεχίζω να της απλωνω αντιλιακο.

"Και...και ξερεις εισαι-εισαι ερωτευμενη μαζι του;"

Τι ρωτάω ο ανθρωπος...

"Χρήστο, εγω..." άρχισε να λέει

"Ξερεις κατι ας το ξεχασουμε. Τελειωσα. Τώρα παω να κανω μια βουτια" την διέκοψα

Δεν ήθελα να το ακουσω, οπότε καλυτερα να φύγω.

Σηκωθηκα και έτρεξα προς την θαλασσα.

▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Χαλοο👌
What's up?❤
+1 κεφ λοββς
Δεν εχω να πω Πολλα😍
Ελπιζω να σας άρεσε 💘
Μπορειτε να πατησετε το 🌟
Τα λέμε λοββς 💯