Το μέταλλο στον μαγνήτη του

Σκοτεινη, αγρια, λυπημενη-Κεφ. 15

Σημερα ειναι Κυριακη...

Αυριο παλι σχολειο δυστυχώς

Οχι
ΟΧι
ΟΧΙ

Τωρα καθομαι στο δωμάτιό μου και ακούω μουσικη ζωγραφιζοντας. Δεν ζωγραφιζω και τελεια αλλα με ηρεμει.

Στο μυαλο μου εχω ενα δασος. Δυστυχώς μεχρι να βρω πώς θα το κανω εχω ξεσηκωσει βιβλία, καθε ιστοσελιδα και στο πατωμα υπαρχουν διαφάνειες με δοκιμες μου.

Γινεται ο κακος χαμος γύρω μου, αλλά δεν με πολυνοιαζει.

Αρκετα εκλαψα χθες, καιρός να κανω κάτι δημιουργικο.

Συγκεντρωνομουν πολυ οταν άκουσα τη μαμά μου να με φωνάζει.

"Ελα μαμά" είπα καθώς κατεβαινα τις σκάλες.

"Εμεις θα παμε στη γιαγια, θες να ερθεις;" με ρώτησε

"Οχι. Θα κατσω εδω, εχω αρχισει να ζωγραφιζω κιολας" της λέω, με χαιρετανε και φευγουν.

Ανέβηκα ξανά στο δωμάτιό μου και αφού έκανα ενα προσχεδιο άρχισα να ζωγραφιζω με μολυβι απαλά πανω στο χαρτι.

Είχε περασει πολλη ώρα οταν άκουσα το κουδουνι.

Ο Πέτρος θα ειναι...εχει αυτο το κακο συνήθειο να μην περιμένει τους γονείς μας να ανοιξουν.

Ξεφύσηξα και κατεβηκα τις σκάλες...

Χρήστος P.O.V.

Εφαγα τον κοσμο να βρω τις σημειωσεις μου..

Χαχα γατακια το πιστεψατε;;

Εγω δεν σημειωνω ποτε τιποτα...

ΑΛΛΑ!!

Αυριο γραφω εκθεση και δεν ξερω ουτε καν τι θεμα γραφουμε...

Τώρα τι θα κανω γαμωτο;

(Λαμπα με φως για την εκπληκτικη ιδέα του Χρήστου 😂)

Η Ελπίδα! Αυτη σιγουρα θα εχει σημειωσει. Ωραία...

Το σκεφτόμουν για να παω, γιατί χθες αντεδρασε κάπως παραξενα στη συζήτηση μας για το φιλι...

Δεν ξερω γιατι, αφού εκεινη δεν είχε πει πρωτη πως ηταν λαθος;

Απο τη μια είχε δίκιο, γιατί εγω δεν ειμαι παιδί για σχεσεις ουτε καποιος που θελει μονο μια.

Αλλα ήταν ωραιο φιλι...

Τελος παντων εγω θα κανω κάτι με την Ελενα που ουτε αυτη θελει σχεσεις οποτε κομπλε...

Συναισθήματα και μαλακιες..

Παω να παρω τις σημειωσεις τωρα γιατι με βλεπω να γραφω 2

Χτύπησα το κουδουνι και περιμενα λιγο για να ανοίξει.

Όταν με είδε αγχωθηκε και το καταλαβα..

"Γεια" της ειπα πρωτος

"Γεια" μου είπε ύστερα εκεινη και κοίταξε αλλου.

"Εεε, μηπως θα μπορούσα να αντιγραψω τις σημειωσεις σου για την εκθεση;"ρώτησα.

"Εεε ναι, πέρασε" μου είπε και άνοιξε περισσοτερο την πόρτα.

Μπήκα σπίτι της. Τώρα που το σκεφτομαι εχω μπει παρα πολλές φορες εδω μέσα...

"Είναι πανω" μου είπε και άρχισε να ανεβαινει τις σκάλες

Εγω την ακολουθησα σιωπηλα απο πισω της.

Κοιτούσα τα...εσεις πονηρα μυαλα τι νομιζατε εεε;;

Τα χερια της κοιτούσα 😂😂

Ήταν μαυρα..

Πήγα να ρωτήσω αλλα μολις ειδα το δωμάτιο της κατάλαβα...

Ζωγραφιζε... Παντου υπαρχαν διαφάνειες, μπλοκ, χρωματα και βιβλία...

Παρατηρούσα τριγυρω για πολλη ώρα

"Χρήστο;" με εφερε πίσω στη Γη η φωνη της

"Τι ειναι;"ρώτησα

"Σε ρωτάω αν θες και το σχεδιαγραμμα"

Ωχ ποση ώρα με ρωτουσε; Είχα χαθει λιγο...

"Εμ ναι, γιατί οχι;" είπα και πήγα πιο κοντά της για να πάρω τις σελιδες απο τα χερια της, οταν ειδα κατι πανω στο γραφείο..

"Εσυ το ζωγραφισες αυτο;" ρώτησα κοιτώντας τη ζωγραφια

Ήταν ένα σκοτεινο δασος. Υπηρχε βαθος στη ζωγραφια.. Το δασος ήταν ατελειωτο. Ένα μονοπατι στη μεση σε οδηγουσε όλο και πιο μέσα. Ήταν λιγο φοβιστικη η ζωγραφια βασικα..

"Ναι αλλα δεν ειναι ετοιμο ακομη"είπε κι γυρισα να την κοιταξω..

"Είναι πολύ ωραιο, αλλά γιατι ειναι τοσο σκοτεινο και απομακρο;" τη ρώτησα προσπαθωντας να την κανω να με κοιταξει στα μάτια.

"Ζωγραφιζω αναλογα με την διαθεση μου" είπε και τελικα με κοίταξε στα μάτια επιτελους...

"Και τι ειναι αυτο που σε κανει να νιωθεις σκοτεινη, αγρια, λυπημενη" ρώτησα και πήγα πολυ κοντα της...

▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Χευυ ❤
Τι κάνετε;
Κεφάλαιο 👌
Στην ώρα του σήμερα 😂😂
Εχουμε ξεπερασει τις 100 προβολες 😍
Ξερω δεν ειναι και κατι γουαου αλλα με χαιρομαι πολυ👌🎀
*Στη ζωγραφια πανω ειναι ενα δειγμα απο το πως περιπου ήταν η ζωγραφια της Ελπίδας💙👑
Τα λεμε αυριο 😘💜