Σημερα ειναι η τριτη μερα μου στην Μυκονο.
Ειναι φανταστικα εδω.
Δεν θελω να φύγω...
Ειναι πολυ ωραιο νησι η Μυκονος, ΑΛΛΑ
Αυτο που ειναι τρέλα ειναι τα παρτι!
Τόσος κοσμος και τοσα μαναρακια!
Δηλαδή γουάουυ
Βγαινουμε συνεχεια με τα παιδια και περναμε ωραια.
Γενικα μετα το χωρισμο μου με τον Χρήστο εχω γινει αλλος άνθρωπος
Οταν πια σταμάτησα την κλαψα κατάλαβα πώς hey.. Chill λιγο δεν ειναι ο μονος...
Οπότε οσες φορες βγαινω τωρα όλο και καποιος ενδιαφερων υπαρχει και περναω την ωρα μου.
Και μεθαω, μαλακα μου ΜΕΘΑΩ!
Τι ωραια που ειναι η ζωη...
"Εεε Ελπίδα, εγω θα παω να παραγγειλω" λέει η Μυρτώ και της γνεφω καταφατικα
Θα παω λιγο πιο και να κανω ενα τσιγαρο.
Ναι, πανω στην καταθλιψη μου θυμήθηκα πως ο Χρήστος καπνιζει, οπότε δοκιμασα κι εγω
Τωρα καπνιζω καθημερινα, οπότε μου κανει κεφι.
Καθώς περπατούσα προς την παραλια ειδα ενα γνωστό προσωπο. Βρε λες;
"Ελπίδα;" είπε η φωνη
"Κωνσταντινε;"
Και τελικα αυτος ήταν. Έτρεξα και τον αγκάλιασα.
"Δεν το πιστευω" είπε σφιγγοντας με.
Let me explain...
Ο Κωνσταντινος ήταν κολλητος μου μέχρι την πρωτη λυκειου, οπου εφυγε.
Οι γονεις του χωρισαν κι εκείνος πήγε με τη μαμά του."Πωπω ποσο μεγαλωσες καλε εσυ;" μου είπε καθώς απομακρυνομασταν.
"Μπορω να πω το ιδιο και για σενα" λέω και δειχνω με το χερι μου το σώμα του.
Είχε ψηλωσει τουλαχιστον 15 ποντους και ο Κωνσταντινος που θυμαμαι δεν είχε κοιλιακους και μπράτσα...
"Πώς κι απο δω; Βασικά ασ'το. Λογικα θα εισαι διακοπες εε;"
Εγνεψα.
Καποια παιδια εμφανιστηκαν απο πισω του.
"Ααα παιδια απο δω η κολλητη μου η Ελπίδα που σας ελεγα, ηρθε διακοπες κι αυτη"
Εγώ χαιρέτησα και χαμογέλασα
"Ελπίδα αυτη ειναι η παρεα μου! Ο Αντωνης, ο Παυλος, η Μαριλενα, η Βασω και ο Χρήστος"
Ο Χρήστος εε;
Ξεροκαταπια
"Χάρηκα" είπα και κοίταξα περισσοτερο προς το μερος του Χρήστου
Καμια σχεση με τον Χρήστο μου... Εεε εννοω τον Χρήστο
Αυτος ειναι ξανθος και κοντος!!
"Κι εμείς" είπε η Βασω χαμογελαστη
"Εμ, γιατί δεν ερχεστε απο εκει να δειτε και τους άλλους;" είπα και έδειξα πίσω μου
"Μη μου πεις πως είναι και η Μυρτώ εδω" είπε ο Κωνσταντινος
"Ναι" ήταν το τελευταιο πραγμα που είπα και αρχισαμε να περπαταμε πίσω.
Η ώρα πέρασε κι εγω ήθελα να καπνισω οποτε είπα στα παιδια πως θα γυρίσω σε λιγο και ξεφυγα απο το παρτι...
▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Αλόχαα❤
Πώς παει ?😊
Κεφαλαιάκι παλι σήμερα οπως καθε μερα λοββς 💙
Τα λεμε αυριο παλι 😉
Λοββ γιου σας💞
Ααα και να μην ξεχασω:👌😏Κωνσταντινος:❤👇
![]()
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
![](https://img.wattpad.com/cover/115936479-288-k678594.jpg)
VOCÊ ESTÁ LENDO
Το μέταλλο στον μαγνήτη του
Ficção AdolescenteΕίχε βάλει τα γόνατά του από τη μια και απο την άλλη πλευρά του σώματός μου.. Κοίταξα το πρόσωπό του κι ένιωσα λίγο άβολα. Τότε αυτός το εκμεταλλεύτηκε παίρνοντας το παγωτό ξανά.. Το αφήνει στο κρεβάτι και γυρίζει να με κοιτάξει χαμογελώντας. Σκύβει...