Meow =(∩o∩)= •KaiSoo• √

Final~

"Hey, bilerek o hamleyi yaptın değil mi?!"

Babası küçük bir çocuk gibi mızmızlanırken Kyungsoo oturduğu yerde kıkırdamamak için kendini zor tutuyordu. Sevdiği iki adam karşılıklı satranç oynarken hayatında bundan daha güzel bir manzara görebileceğinden emin değildi.

"Hayır, gerçekten bilerek değildi!"

Jongin itiraz ettiğinde babası gözünü devirdikten sonra Kyungsoo'ya baktı.

"Bilerek yenilmeye çalışıyor. Sevgiline en nefret ettiğim şeyin bu olduğunu söyler misin?"

Sonunda içinde tutuğu kıkırtıları serbest bıraktı. Babasının Jongin'e kızıyor gibi yapmasına rağmen içten içe onu sevdiğini anlamıştı.

Gülümsemesi tüm yüzüne yayılmadan önce bakışları annesine kaydı. O da sevimli bir gülüşle karşılarındaki görüntüyü izliyordu. Sonra Kyungsoo'nun ona baktığını  farkettiğinde bakışlarını kaçırıp gülümsemesini yok etmeye çalışmıştı ama Kyungsoo göreceğini görmüştü zaten.

Ailesinin Jongin'i sevmiş olması hayal edebileceğinden bile daha fazlaydı.

"Jongin, babamı kızdırmak istemezsin."

Söylediği şeye Jongin'in tepkisi gözlerini kocaman açmak oldu.

Sonra ele tekrar başladılar.

Bu sefer yenilen babası olmuştu.

"Ben bu çocuğu sevdim."

Eşinin yanına doğru oturmadan önce Kyungsoo'nun annesinin kulağına fısıldamıştı. Annesi başını sallayarak karşılık verdiğinde Jongin'in yüzüne gamzelerini ortaya çıkaran sevimli bir gülümseme yayıldı.

"Artık özgür müyüz anne? Çünkü Jongin'in annesine uğramak için de söz verdik."

Annesi gözlerini kısıp bir süre yüzüne baksa da sonradan "İyi iyi." demişti.

Jongin Kyungsoo'nun bazı hareketlerini Bayan Do'dan aldığını açık bir şekilde görebiliyordu. Kyungsoo'nun annesini de, babasını da sevmişti.

Son kez teşekkürlerini ilettikten ve vedalaştıktan sonra evden biraz uzaklaştıklarında derin bir nefes verdi. Günlerdir gerildiği bu tanışma olayını kazasız belasız atlatmak içini oldukça rahat ettirmişti.

Kyungsoo'nun ailesinin onu sevmeyeceğini ve Kyungsoo'dan ayrılmasını isteyeceğini düşünmek bile çıldırmasına sebep oluyordu. Öyle bir durumda Kyungsoo ayrılmak istese Jongin hiçbir şekilde karşı çıkamazdı çünkü.

Yine de her şey beklediğinden iyi gitmişti ve şimdilik ailesi Kyungsoo'yla görüşmesine karşı değil gibi görünüyordu.

"Seni sevdiler."

Kyungsoo söylediğinde yüzündeki gülümseme daha da genişledi ve kafasını çevirip mutluluğunu sevgilisiyle paylaştı.

"Bizimkiler de seni sevecektir eminim."

"Umarım..."

Kyungsoo'nun ailesinin eviyle Jonginlerin evi arasında çok bir mesafe yoktu. Jongin'in evine yaklaşırlarken Kyungsoo ilk defa evlerin arasında bu kadar az mesafe olmasından şikayetçiydi. Yine de Jongin'i yetiştiren aileyle tanışmak için büyük bir heyecan duyuyordu. Jongin'in annesinin çok tatlı bir kadın olduğunu annesi daha önceden söylemiş olduğundan içi biraz daha rahattı.

Kapının zilini çaldıklarından saniyeler sonra açılması Kyungsoo'ya nefes alma fırsatı bile vermemişti. Ama yüzünde geniş bir gülümseme olan adam Kyungsoo'yu şimdiden mutlu etmişti.