Meow =(∩o∩)= •KaiSoo• √

27

Yahu wattpad neden bu bölümü bozup duruyo anlamadım. Cümleler birbirine girmiş o yüzden tekrar yayımlamak zorunda kaldım, üzgünüm.

Gecelerin prensesi iş başında 🙋 yarın öğlene doğru uyanmayı düşündüğümden bunu buraya bırakıyorum, sabah okursun ajdkdkdk

Yorum istiyorum ♡(∩o∩)♡

••

Jongin çekildiğini hissediyordu. Avuçlarının içini ısıtan belli sebepler vardı. Kyungsoo'nun tatlılığı gibi... Kyungsoo'nun dudaklarının mükemmelliği gibi... Bunlar etkileyici sebeplerdi. Şayet şimdi dudaklarını o dudaklara hapsetse hafifletici sebep olarak bunları sunabilirdi.

•••

Sokağın ortasında oldukları düşüncesi çok sonra geldi. Yaşadığı dönem boyunca toplumun ne dediğini çok önemseme de sevdiklerini önemsediği için böyle şeylere dikkat ederek büyümüştü. Ailesi yönelimini biliyordu fakat hiçbir zaman sevgilileriyle kapının önünde öpüşmek gibi şeyler yapmamıştı. Çünkü ailesinin sırf böyle bir şey için rahatsız edilmesini istemezdi.

Ellerinden birini bulunduğu konumdan ayırıp Kyungsoo'nun ince beline yerleştirerek aralarındaki az miktardaki mesafeyi daha da azaltmak için kendine çekti. Yapmak üzere olduğu şeyi son anda önleyip diğer elini Kyungsoo'yu ensesinden kaydırarak kafasını göğsüne yasladı. Herkesin içinde öpüşmek ahlaksızlık olarak adlandırılabilirdi. Ama kimse iki kişiyi sırf birbirlerine sarılıyorlar diye ayıplayamazdı. Dünya henüz o kadar çirkinleşmiş olamazdı. Boynuna değen saçlardan yayılan koku dünyanın aslında ne kadar çirkin olduğunu unutturuyordu ona.

Kyungsoo, yine bu tanıdık durumun içinde sıkışıp kalmış gibi hissediyordu. Kulağının altında hızla atan kalp... Saçlarının üstünde hissettiği ağırlık... En önemlisi de beline sıkı sıkıya sarılan kollar.

25 yıllık hayatı boyunca hiçbir zaman birinin kendinden hoşlandığını düşünmemişti. Sonradan hayal kırıklığı yaşamamak için bu ihtimali kimseye vermemişti. O an da bunu düşünmemek için de büyük bir savaş veriyordu. Umut ettikten sonra hayal kırıklığının en büyüğünü yaşamak öyle korkutucu geliyordu ki, aniden açık kalp ameliyatı yapılıyormuş da kalbini iğnelerin içine düşürmüşler gibi hissetti.

"Jongin..."

"Hmm?"

Kafasını hareket ettirip biraz daha yerleşti olduğu yere. Soracağı şeyden her nasılsa vaz geçmiş, duruma bir sürelik daha pembe gözlüklerini taktığı açıdan bakmayı tercih etmişti.

"Mantarlı pizza sever misin?"

Jongin'in güldüğünü göğüs hareketlerinden anladığında o da gülümsedi. Jongin, belindeki elini saçlarına kaydırdığında az önce kalbine batan iğnelerin çıkarmışlar da yerine ufak kelebekler bırakılmış gibi hissetti.

Anın büyüsünü tabii ki Chanyeol malağının araması bozdu. O gün Chanyeol kendisine özel olarak korku filmi müziği ayarlarken onu durdurup numarasını aramalar için engellemeyi istedi. Jongin'in kollarından istemeye istemeye ayrıldıktan sonra ondan izin isteyip biraz uzaklaştı.

"Ne var seni reklamlardaki çocukları temizliğe alıştırmak için çizilmiş sevimsiz mikrop tipli inşaat duvarına yapışık sümük?"

Duyup duymadığını teyit etmek için Jongin'e döndüğünde çocuğun masum masum baktığını gördü. Sevimli bir gülümseme sunduktan sonra tekrar sırtını ona döndü.

"Sanırım Baekhyun psikolojini fena bozmuş~"

"Baekhyun'a gidemedim henüz."

Açık konuşmak gerekirse şu son dakikalar içinde Baekhyun aklına bir kez olsun düşmemişti.