Faith, Hope & Love - III. We Are Family

Rozdział 17

Kiedy Paul wyszedł do domu wrócili Mel wraz z Ashton'em i Pheobe.
Nie miałam najmniejszego zamiaru wypłakiwać się przyjaciółce w rękaw, ale było mi bardzo ciężko, zwłaszcza, że Ashton był istną kopią swojego taty.
Mimo wszystko łzy potokiem popłynęły z moich oczu.

- Kelly! Co się stało?! Dzieciaki pobawcie się w pokoju.

- To jakiś koszmar... - szepnęłam.

- Nie płacz. Powiedz...

- Wyszłam z tej pieprzonej kliniki i... Chciałam Ci powiedzieć... - zaczęłam - Zobaczyłam Matt'a, ale nie był sam...

- Był z inną? Kelly! Uspokój się... Spokojnie.

- On... On... Całował się z jakimś facetem... Boże, jaka ja byłam głupia! -
- Z facetem?! Ty chyba żartujesz. Z resztą nieważne. Już, spokojnie Mała...

** Z perspektywy Matt'a **

Jadąc do Ethan'a klnąłem pod nosem i po raz kolejny zastanawiałem się co ja tak właściwie mu powiem.
Nie wiem dlaczego od trzech tygodni zdradzam z Nim własną żonę.
Jaki ze mnie mąż i ojciec?

Pakując samochód pod blokiem chłopaka wziąłem głęboki oddech i ruszyłem przed siebie.

- Matt? Co Ty tu robisz? - spojrzał na mnie zaskoczony.

- Mogę wejść?

- Yyy, tak jasne. Wchodź. Napijesz się czegoś?

- Kelly wie. - powiedziałem stanowczo.

- Co? Jak? - podszedł do mnie.

- Nie wiem. Widziała nas... Chyba. Co ja zrobiłem?! Zniszczyłem wszystko, co mam. - schowałem twarz we włosy.

- Przecież kiedyś i tak by się dowiedziała, prawda?

- Łatwo Ci mówić, no nie?! - krzyknąłem.

- No, ale tak jest. Spotykamy się prawie miesiąc, na co liczyłeś?

- Ethan nie wkurwiaj mnie! - warknąłem.

- Dlatego przyjechałeś? - uniósł brew.

- Mogę tu zostać?

- Jasne. Jeśli tylko chcesz... - usmiechnął się.

- Kelly wyrzuciła mnie z domu. Raczej nie mam gdzie wracać. - mruknąłem.

- Mmm... Czyli jesteś cały dla mnie?

- Ethan, mi naprawdę nie jest do śmiechu.

- A mi bardzo. W końcu ta dziwka ma to, czego chciała. - zaśmiał się.

- Nie mów tak o Niej. Kelly nie jest dziwką.

- A niby kim? - prychnął.

- Moją żoną i matką mojego dziecka, Eth.

- Jeszcze Twoją żoną...