Od czasu zdrady Matt przestał dla mnie całkowicie istnieć. Mimo płaczu Ashton'a robiłam wszystko, aby nie miał on kontaktu z naszym synem. Z jednej strony czułam się z tym źle, a z drugiej chciałam mu pokazać co tak naprawdę stracił.
W swoim życiu wiele poświęcałam wyłącznie dla Niego i to dotknęło mnie najbardziej. Zdradza, zwłaszcza z mężczyzną doprowadziła mnie na skraj rozpaczy - gdyby nie Melanie nie wiem co bym zrobiła i czy dałabym sobie radę.
Wiele razy zastanawiałam się co dalej. Byłam w połowie piątego miesiąca ciąży i nie wiedziałam co dalej robić. Straciłam chęci do życia... Nie wiedziałam jak spojrzę mojemu nienarodzonemu dziecku w oczy. W końcu co mogłabym powiedzieć - bolesną prawdę, że tata zrobił coś, czego nie potrafię mu wybaczyć?
- Paul, nie chce mi się wychodzić z domu. Innym razem.
- Bez gadania. Jedziemy. - usmiechnął się.
- Nie mam ochoty. Tak trudno to zrozumieć? - mruknęłam.
- A na co masz? - spojrzał na mnie - Mam wiele do zaoferowania. - uśmiechnął się.
- Paul, przestań. To, że od miesiąca jesteśmy ze sobą bliżej nie znaczy, że masz... Że... - zaczęłam, gubiąc się w tym, co mówię.
-No, ale nie możesz wiecznie myśleć o Nim.
- Twierdzisz, że co mam robić Twoim zdaniem? Powiedzieć synkowi, że jego tata nagle zniknął? Zapomnieć o sześciu latach z Matt'em?! - uniosłam w końcu głos.
- Tak. Właśnie tak.
- Zapomnij. - wstałam nagle.
- Mogę Cię zmusić. Co ma on czego nie mam ja, co?
Spojrzałam na Niego z lekkim zawahaniem. Nie miałam pojęcia w tej chwili o co może mu tak naprawdę chodzić. Owszem, nasze relacje zeszły na inny tor, ale nie byliśmy w żadnym wypadku kochankami. Sytuacja powoli zaczynała się komplikować, a ja całkowicie bezradna nie potrafiłam nad nią zapanować.
- Przecież Matt to tylko gangster. Potrafi bezwzględnie zabijać wszystkich, którzy staną na jego drodze.
- Cholera Paul, puszczaj! To nie jest śmieszne! - krzyknęłam, a nagle do domu wpadła Mel zupełnie bez pukania. Wcale mnie to nie zdziwiło. Od jakiegoś czasu moja przyjaciółka szczegółowo obserwowała Paul'a. W każdym razie nie pytałam o szczegóły.
- Zostaw ją! - usłyszałam nagle jej znajomy głos - I łapy przy sobie! - Mel zasłoniła mnie swoim ciałem - Wynoś się stąd! - krzyknęła głośno.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
