(Zawgyi)
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ပ်င္းရိဖြယ္ရာေန႔ရက္မ်ားကို တစ္ကိုယ္တည္းျဖတ္သန္းေနရတာ အတန္ငယ္ေတာ့ ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္နိုင္ေလတယ္...။ တစ္ခါတစ္ရံမွာေတာ့ Changmin နဲ႔ ဖုန္းေျပာျဖစ္ေပမယ့္ ေဝးလံလွတဲ့ေနရာက သူ႕ဆီကို သြားလည္ဖို႔က်ေတာ့ အဆင္သိပ္မေျပလွေပ...။
သေကာင့္သားကလည္း သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေနတယ္ေလ...။ လူခ်စ္လူခင္ေပါတဲ့သူက ေရာက္ေလရာအရပ္မွာ သင့္တင့္ေအာင္ေနတတ္တာ တစ္ခုေတာ့လည္း ေကာင္းေနျပန္တယ္....။
ဘာလိုလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း တကၠသိုလ္ေနာက္ဆံုးနွစ္ကိုေတာင္ ေရာက္လာခဲ့ေလျပီ...။ ေက်ာင္းျပီးရင္ေတာ့ Aboji နဲ႔အတူ ကုမၼဏီမွာ အလုပ္လိုက္လုပ္ဖို႔ကလြဲျပီး ဘာမွေတာ့ေရြးခ်ယ္စရာမရွိ...။ ဒါလည္းအဆင္ေျပပါတယ္...။ အခုလည္း ေက်ာင္းအားရက္ေတြဆို အလုပ္ထဲ လိုက္သြားေနက်ပဲဟာ...။
"သားေရ Yunnie"
မီးဖိုခန္းထဲက Appa ရဲ႕ေခၚသံေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္အျမန္ေျပးသြားလိုက္တယ္...။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေနာက္ထပ္အလုပ္တစ္ခုက အိမ္မွာေတာက္တိုမယ္ရ လုပ္ေပးရတာေလ...။
"Appa ဘာေကြၽးမလို႔လဲ...??"
ကြၽန္ေတာ့္စကားေၾကာင့္ Appa က ရယ္ေမာရင္း လက္ထဲကစာရြက္ပိုင္းကို ထိုးေပးတယ္...။ သိသားပဲ ေစ်းစာရင္းစာရြက္ဆိုတာ...။ Appa ကြၽန္ေတာ့္ကို ခိုင္းဖို႔ပဲေခၚတာေလ...။
"ေကြၽးတာကေနာက္... Appa ကို ဒါေလးသြားဝယ္ေပးပါလား"
Appa ေပးတဲ့စာရြက္ကိုၾကည့္ျပီး ကြၽန္ေတာ္မ်က္လံုးျပဴးသြားရတယ္...။ ဒါေတြကလမ္းထိပ္က စတိုးဆိုင္မွာ ဝယ္လို႔မွမရတာပဲ...။ ၿမိဳ႕ထဲက Super Market မွာ သြားဝယ္မွရမွာေလ...။
"သြားဝယ္ေပးပါ Yunnie ရယ္... ဒီေန႔က Appa တို႔ရဲ႕ မဂၤလာနွစ္ပတ္လည္ေန႔ေလ... အဲဒါ Appa က ညစာကိုရွယ္ခ်က္ေကြၽးခ်င္လို႔ပါ"
"လတ္စသတ္ေတာ့ဒီလိုကိုး... ရပါတယ္ေလ.. သားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ပါရမီျဖည့္ေပးရမွာေပါ့"
