Wat Als Harry Potter Een Zus Had Gehad

Weer een einde

De dagen die volgden waren niet zo speciaal. Het enige spannende dat er gebeurde was Harry die me alles vertelde over de Geheime Kamer en zijn ontdekkingen van Marten Vilijn. Het was bijna tijd om naar huis te gaan en ik had nog steeds niet met Draco gesproken. Zelfs met Hermelien had ik het er niet meer over gehad. Ik had tijd nodig die alleen de vakantie me kon brengen. Voordat ik het wist was mijn hutkoffer ingepakt en vertrokken we weer naar het perron. Nog even en dan was ik weer bij Remus, die trouwens tijdens mijn 'versteende' periode was langsgekomen. Toen hij zag dat er niets was wat hij kon doen vertrok hij weer naar huis. Het huis waar ik straks weer zou zijn. Ik zou Harry wel missen maar had al enkele dagen afgesproken met hem waarop ik hem zou kunnen zien. Ook met Hermelien en Ron had ik enkele plannen gemaakt maar ik wou vooral mijn twee maanden gebruiken om tot rust te komen en alle gebeurtenissen van het afgelopen jaar te laten inzinken.

Maar nu was de prioriteit thuis geraken zonder Draco onder ogen te komen. In de koets had ik het geluk van hem te kunnen ontwijken en bij Hermelien en Harry te zitten. Aangekomen aan de trein spurtte ik bijna de trein op waardoor ik enkele rare blikken kreeg die ik negeerde. Ik ging snel een wagon in en wachtte tot ook Hermelien, Harry en Ron binnenkwamen.

'Waarom liep je nu zo snel' vroeg Harry.
'Euhm...' zei ik: ' Ik wou gewoon snel op de trein zijn.' Dat antwoord leverde me enkele rare blikken op van Harry en Ron. Hermelien keek me gewoon aan met een veelbetekenende blik. Ze wist wel waarom. Ik nam snel mijn boek en toen de trein begon te rijden deed Hermelien dat ook. Het duurde niet lang tot de snoepdame voorbijkwam en vroeg of we niets wilden. Harry kocht enkele chocokikkers en Ron kocht een pakje smekkies in alle smaken. Toen wendde ze zich tot mij en vroeg:' Wil jij niets?'
'Ik wil wel een KetelCakeje': zei ik en ik nam snel wat geld.
Ze gaf me het cakeje en vertrok toen weer. Enkele minuten later verscheen een ander gezicht in de deuropening. Marcel  kwam nog even gedag zeggen aan iedereen en verdween toen weer zo snel als hij verschenen was. Enekel minuten later passeerde iemand voorbij de deur. Door het raampje maakte ik oogcontact met Draco. Hij wou net binnenkomen toen hij Harry, Ron en Hermelien zag. Hij keek me aan en het enige wat ik kon doen was hem aankijken. Hij bleef nog even gefixeerd op mijn ogen maar vertrok toen. Ik was nu echt zeker dat ik tijd nodig had.
Na enkele uren kwam de trein tot stilstand en stapten we af. Ik zag Remus al staan met ernaast Arthur Wemel en Molly Wemel. Ik nam afscheid van Harry en Hermelien en ging samen met Ron naar hen toe. Ik keek Remus aan en zag dat hij opgelucht was. Nog voor ik ook maar iets kon zeggen hoorde ik achter mij de stemmen van Fred en George. 'Hey Katy' zei Fred (denk ik). 'Je ziet er beter uit, die pose waarin je versteend was was niet echt flatterend.'  

'Bedankt': antwoordde ik droog. Ze moesten beide lachen en al snel kwam Molly ertussen. 'Fred George!, dat is niet grappig.' Dat ging toch niets veranderen aan hun gelach en dat wist iedereen. Het enige wat er dan opzat was mee lachen.

Nadat de twee uitgelachen waren vertrok ik met Remus naar huis. Er was weer een jaar voorbij en de vakantie kon beginnen. 

Dat was het dus voor jaar twee en voordat ik begin aan jaar drie zou ik graag een Q&A doen. Je mag vragen stellen aan iedereen, dus ook aan mij. Mijn antwoord zal komen op woensdag 10 augustus tot dan hebben jullie dus de tijd om jullie vragen te stellen.
Tot dan!
Skanul