Wat Als Harry Potter Een Zus Had Gehad

De Wemels

Ik zag dat Ron me al stond op te wachten. Ik stapte uit de haard en zei:"Hey"
"Hey" zei hij opnieuw.
"Dus, wat is het plan?" vroeg ik terwijl ik mijn hutkoffer uit de haard haalde. Voor Ron kon antwoord geven kwam mevrouw Wemel naar me toe gelopen.
"Katy, lieverd wat goed om je te zien je ziet er goed uit. En je bent nogal gegroeid deze zomer."
"Dag mevrouw Wemel" zei ik en ze gaf me haar warmste glimlach. Ook Fred en George kwamen nu de huiskamer binnen gewandeld. Fred kwam naar me toe en zei:"Katy, wil je een snoepje?" Hij stak zijn hand uit waar een groen snoepje inlag. "Nee Fred ,onthoud ik ben Ron niet, ik weet best wel dat dat Braakbabbelaars zijn."zei ik. Fred en George zuchtten gelijkertijd en toen kwam er nog een Wemel binnengewandeld. Percey kwam op me afgewandeld en zei:"Hallo Katy"
"Hallo" zei ik terug.
"Kom je mee." zei mevrouw Wemel. Percey nam mijn hutkoffer en ik volgde mevrouw Wemel. We kwamen bij een kamer en toen de deur openging zag ik Ginny. Ze stond op en gaf me een knuffel. Ik stapte de kamer binnen en Percey zetten mijn hutkoffer op een van de bedden neer. "Dankje" zei ik en hij knikte raar. Het was me nog niet opgevallen dat hij een batch droeg. Hoofdmonitor stond erop. Ginny merkte dat ik de batch zag en toen zowel mevrouw Wemel als Percey de kamer uit waren zei ze :" Hij is zo trots op die batch, soms draagt hij hem zelfs op zijn pyjama. " Ik moest lachen en vroeg me af of Ginny wist van de" reddingsoperatie " van vanavond,ik besloot er maar niets over te zeggen.

Die avond na het avondeten vroeg ik aan Ron of Ginny iets wist en zijn antwoord was duidelijk: Neen. Hoe dan ook. Toen het 10 uur was kwam ik de kamer uitgesloten, Ginny was net in slaap gevallen. Daar stond Ron al. Nu was het dus alleen nog wachten op Fred en George.
"Ron? " vroeg ik aan hem.
" Ja"
"Hoe plan je eigenlijk om bij Harry te geraken?"
"Geen probleem " zei hij:" Dat is allemaal geregeld. "
" Oké dan... "
Net toen ik dat gezegd had kwamen Fred en George uit hun kamer." Klaar voor? " vroegen ze. We gingen naar beneden en Ron pakte een paar sleutels." Waarvoor zijn die? " vroeg ik. En Ron snoerde me de mond. We gingen naar buiten en toen Had ik door waar de sleutels voor waren. Het was voor een blauwe auto. Ik keek hem aan en vroeg :" Wie gaat er rijden? "
" Ron natuurlijk " zei de tweeling in koor:"Wij kunnen niet rijden."
Ik besloot om geen vragen te stellen en stapte in. Ron kwam bij me vanvoor zitten en stak de sleutel in het sleutelgat. Hij draaide hem om en starte de motor. Opeens begon de auto op te steigen. Ik schrok eerst maar realiseerde me toen weer dat dit de toverwereld was.
Na even vliegen kwamen we aan in de Legusterlaan. Ik keek naar de nummer 4 en zag dat voor een van de ramen tralies hingen.
"Hoe ben je van plan die tralies weg te krijgen? " vroeg ik.
" Trekhaak in de koffer " zei George.
Fred hing de haak aan de tralies. Ik zei dat ze even moesten wachten zodat we snel genoeg zouden zijn om hem eruit te krijgen. Ik boog uit de auto en tikte tegen het raam. Harry verscheen en keek me verwonderd aan." Wat doen jullie hier? " vroeg hij.
" Jou redden natuurlijk " zei Ron
" Snel pak je hutkoffer en ga wat naar achter. " Harry gehoorzaamde en Ron gaf plankgas. De tralies vlogen los en we vlogen terug naar het raam. Snel zette Harry zijn hutkoffer in de kofferbak maar net toen hij zelf wou instappen kwam nonkel Herman de kamer binnengestormd. Harry hing half uit het raam en Herman had zijn benen vast. Harry stapte in het rond. En Ron gaf gas. Waardoor nonkel Herman uit het raam viel en in de struiken belanden. We vlogen er snel vandoor en tegen de ochtend waren we terug in het nest.
Aangezien niemand van de jongens ook maar de enige intentie Had om Harry 's hutkoffer te verplaatsen nam ik hem en sleepte hem de trap op. Ik zette hem in Ron' s kamer en toen ik terug beneden kwam stond mevrouw Wemel tegen haar drie zonen te vloeken. Aan Ron 's gezicht te zien was het geen leuke opmerkingen die zijn moeder maakte.

Toen ik we aan de ontbijttafel zaten kwam Ginny naar beneden gelopen. "Mama?" zei ze :"heb je mijn trui gezien? " ze stopte voor de tafel en toen ze Harry zag veranderde haar gezicht ze liep snel weer weg.
Toen kwam ze terug en ze kwam naast me aan tafel zitten.

Toen iedereen aan tafel zat kwam de laatste Wemel binnen. Meneer wemel was terug van zijn werk en kwam bij ons zitten. Hij keek Harry aan en zei :"En wie ben jij. "
" Oh sorry meneer " zei Harry :" Ik ben Harry meneer, Harry Potter. "
" Wel is dat zo?"
Nog even daarna. Begon meneer Wemel allemaal vragen te stellen over de dreuzelwereld als de functie van een rubberen eend.
Het gesprek werd verstoord door een uil die tegen het raam vloog.
"Dat doet hij nu altijd. " zei Ron.
Percey deed het raam open en nam de post van de uil over en gaf hem aan meneer Wemel." Aah de brieven van Zweinstein zijn er: die van jullie zijn er ook bij. " zei hij terwijl hij Harry en mij aankeek.
" Perkamentus weet natuurlijk alles " zei Molly. Iedereen knikte instemmend.