Wat Als Harry Potter Een Zus Had Gehad

Remus Lupos

Toen ik de volgende morgen opstond deed ik kleedde ik me snel om en liep naar beneden, het wat nog vroeg en er wat nog niemand beneden, alleen Marcel. Hij zat over zijn boek van toverdranken gebogen en leek gespannen.

"Hey " zei ik toen ik merkte dat hij me gezien had.

" Goeiemorgen " zei hij terug.

"Lukt het?" vroeg ik.

"jaja... Nee het lukt echt niet. "

" Met welk hoofdstuk ben je bezig? "

" Met het hoofdstuk over de beozar. "

" Aah juist en begrijp je het? "

" Nee " zei hij hulpeloos.

" Oei, wel ik zal je het proberen uit te leggen. " Ik ging naast hem aan de lange studeertafel zitten en begon met mijn uitleg over de beozar : dat was een vrucht die giftige toverdranken kon onschadelijk maken wanneer je ze per ongeluk had gedronken. Na mijn uitleg zei Marcel :" Bedankt, ik begrijp het eindelijk! "

" Graag gedaan. " zei ik en ik stond op. Net toen ik in de zetel voor de open haard ging zitten kwamen Ron en Harry naar beneden.

Ze zeiden goeiemorgen en Ron begon te praten over gisteren avond. Ik gaf hem een por in zijn zij

" Auw! " zei hij :" Waar was dat nou voor nodig.

Ik wees onopvallend naar Marcel en Ron zweeg.

"Kom, we gaan naar de grote zaal om te eten" zei ik.

Op de gang begonnen we opnieuw over de derde verdieping. "Waarom zou Perkamentus toch een hond hebben met 3 hoofden." zei Harry

"Ik snap nu wel waarom er niemand meer op de derde verdieping mag komen. " zei ik.

" Ja maar toch. " zei Ron. Bijna in de grote zaal aangekomen kwamen we Hagrid tegen.

" Hallo allemaal " zei Hagrid.

" Hallo " zeiden we een beetje geschrokken terug, we hadden Hagrid niet gezien.

" Is alles klaar voor Halloween? " vroeg Harry.

" Jaja alle versieringen hangen al op voor het feest van morgen. "

" Top! " zei ik en we wandelden naar onze tafel, er waren nog niet zoveel mensen in de zaal.

Na het ontbijt vertrokken we naar bezweringen , dat hadden we van proffesor Banning. De professor was heel klein en praten een beetje met een piepstem maar dat vonden we niet erg.

"Ok", zei hij: "Vandaag gaan we projectielen laten vliegen dankzij een hele simpele spreuk, eerst en vooral beginnen we met de beweging. Neem allemaal jullie toverstok en maak exact dezelfde beweging als ik." Zo gezegd zo gedaan en we deden de beweging na.

"En dan nu de spreuk", zei Banning : "Zeg me allemaal maar na : Wingardium Leviosa."

"Wingardium Leviosa " zei de klas in koor.

" Goed zo, en nu combineren we de beweging met de woorden. Probeer de spreuk maar uit op jullie veren. "

We deden wat de professor zei en opeens begon mijn veer te zweven, ik keek rond me en dat was bij niemand wat er gebeurde. Bij de rest gebeurde er niets. Ik keek naar Hermelien maar ik zag dat zij commentaar op Ron aan het geven was.

" Euh professor? Is dit wel de bedoeling? " vroeg ik en ik zag dat Banning naar mijn veer keek." Ja " zei hij :" Kijk klas dit is nu een perfect uitgevoerde spreuk. " Ik voelde mijn wangen warm worden. Ik keek naar Hermelien die nu de spreuk ook probeerde... Alhoewel je het niet proberen kon noemen. Zonder problemen ging haar veer ook omhoog.