Wat Als Harry Potter Een Zus Had Gehad

Het is niet veilig

Ik bleef kijken naar de centaur. Plots verscheen e en een hand naast me en ik trok me recht. Ik dacht dat het Harry was maar opeens zag ik Draco. Hij keek me raar aan en ik liet zijn hand los. Raar... Ik richtte mijn aandacht terug op de centaur. Harry kwam naast me staan.

"Ik ben Firenz. " zei de centaur:" Deze bossen zijn niet veilig voor juliie en zeker niet voor jullie 2. " terwijl hij dat zei keek hij naar mij en Harry. Toen ging hij verder :" Het is een van de grootste misdaden om een eenhoorn te doden. Het drinken van zijn bloed is nog een groter misdrijf. Vanaf dat je lippen het bloed raken ga je door het leven als vervloekt. Het houdt je wel in leven ook al ben je haast dood"

Ik zag dat Hagrid achter ons was komen staan. "Dus" zei hij "Firenz ik zie dat je Katy en Harry hebt ontmoet" "Inderdaad" zei Firenz, "Jullie kunnen maar beter maken dat jullie wegkomen zoals ik al zei dit bos is niet veilig."

We namen afscheid van de centaur en vertrokken terug naar het kasteel. Ik ginng mijn bed in maar kon niet slapen. Ik dacht aan het wezen dat het bloed van de eenhoorn dronk. Wat zou het zijn. Ik moest ook raar genoeg denken aan Draco. Waarom zou hij me geholpen hebben? Na een uur viel ik toch nog in slaap.

Toen ik die volgende ochtend naar beneden ging zat Harry ook al beneden. Ik had Hermelien niet gewekt en zo te zien had Harry dat ook niet gedaan bij Ron. Ik ging naast hem zitten.

"Goed geslapen?" vroeg ik.

"Nee" zei hij.

"Ik ook niet"

"Wat denk je dat dat wezen was?"

"Geen idee."

Er schoot me plots iets te binnen:"Wacht eens even... De centaur... Firenz, die zei toch dat het eenhoornbloed de reden was waarom het wezen in leven bleef."

"Denk je dat?" vroeg Harry.

Ik knikte en zei:"Ja dat is precies wat ik zeg. Ik denk dat ik weet waarom Sneep De steen der wijzen wilt , hij wil het niet voor zichzelf, hij wil het voor dat wezen in het bos. Als hij de steen te pakken krijgt zijn we te laat."

Ron en Hermelien waren na een paar minuten ook al beneden. We vertelden hen over ons gesprek en ik zei: "We moeten naar Hagrid."

Zo snel als we konden liepen we naar het huisje van Hagrid. Die zat buiten op zijn fluit te spelen. "Hagrid!" riep Harry: "Van wie heb je dat drakenei gelocht?"

"Dat weet ik niet" antwoorde Hagrid, "Ik heb het ei gekocht van een man in een kroeg, hij hielt zijn kap de hele tijd op, hij was eerst bezorgt over of ik hem wel aankon en ik heb toen gezegd dat na Pluisje een draak een makkie zou zijn."

We keken elkaar aan en ik vroeg: "Was hij erg geïntereseert in Pluisje?"

"Natuurlijk was hij geïntereseert in Pluisje, het is een driekoppige hond. Maar zei ik toen er is bij elk dier een trukje, neem nu bijvoorbeeld Pluisje, speel een beetje muziek en hij valt direct in slaap."

We keken elkaar aan en aarzelden toen geen moment, we liepen terug naar het kasteel recht naar het kantoor van professor Anderling.

"Professor" zei Harry: "We moeten met professor Perkamentus spreken nu!"

"Het spijt me" zei ze: "Maar professor Perkamentus is er vandaag niet."

"Het gaat over de Steen Der Wijzen!" zei Ron

Anderling keek ons verbaast aan en zei toen:"Ik weet niet hoe jullie daar achter zijn gekomen maar ik weet wel dat de steen perfect wordt bewaakt" Ik geloofde er geen woord van en ik zag dat Harry dat ook niet deed.Toen we het kantoor uitkwamen zei ik tegen Harry, Ron en Hermelien : "Dit is het perfecte excuus voor Sneep,, we moeten hem stoppen."

"Ja" zei Harry "We gaan door het luik, vanavond"