"Are you still mad?" May pag aalinlangan niyang tanong.
Nag angat ako ng tingin sa kanya at hindi umimik. Ramdam ko ang lakas ng pagkabog ng puso ko. I look at him like no one is watching. I look at him like we're the only people living olin this world. I look at him like he is mine. Even though I know that he just want is my body. And not my heart.
How I wish he can fall in love with me. Like how I like him now. How I wish we have the same feelings as well. But sad to think, we're not meant to be.
"Baby," hinawakan niya ako sa aking pisngi, marahil ay napansin ang pagkakatitig ko sa kanya.
Kumurap ako at umiling bago ibinalik ang atensyon sa kinakain.
Kanina pa ako hindi umiimik. Simula ng sabihin niya ang mga katagang iyon kanina sa kanyang sasakyan ay natahimik ako.
Iniisip ko, bakit sya nagpapaliwanag? Bakit niya ako sinusuyo? At bakit pakiramdam ko nagseselos nga ako sa babaeng yon at parang kinikiliti ang aking puso sa pagtawag niya sa akin ng 'Baby'?
Bakit?
May gusto ba sya saken?
Can I be happy? That finally, he has a feelings for me?
But it's impossible, so fucking impossible! How can a fuckboy has a feeling to a girl who just have a one night stand with!
In all my life. Wala pa akong nakikitang manloloko na nagseryoso.
My brother, ilang babae na ang lumuha ng dugo dahil sa panloloko niya sa mga ito.
And Von, my ex. Ilang beses ko ng nahuli na may kababalaghanv ginagawa pero wala pa ring nangyayare, paulit ulit na lang at nakakasawa na.
And now, Archer. I don't know if he's serious or what. I don't know him that much.
He want me to be his sex buddy. Like.. Parausan. Pansamantalang kasiyahan. No feelings allowed. Just sex for sure.
What if I agree? There's a possibility that I might get pregnant. And if I get pregnant, paniguradong tatakbuhan niya ako. And for me, lalayo na ako bago niya pa malaman, at least, even I am single, there is a child that I will love forever. Kahit hindi na niya tustusan at malaman.
Huminga sya ng malalim. Hinatid na niya ako dito sa opisina, Hindi ko lang alam kung kinuha na nga niya yung sasakyan na dala ko.
"I have a meeting this afternoon, susunduin kita mamaya." Sambit niya.
Tumango na lang ako at kinalas ang seatbelt.
At nang bubuksan ko na sana ang pinto ay bigla niyang hinila ang braso ko at hinawakan ang aking panga paharap sa kanya. Inilapit niya ang aking mukha sa kanya upang halikan.
Napapikit na lang ako nang maramdaman ang kanyang mainit na labi sa aking labi, marahan ang kanyang halik, nakakatunaw ng galit o selos. Para syang nagsusumamo gamit ang labi, dahilan upang Hindi ko sya matulak at makatanggi.
Hanggang sa naghiwalay na ang aming mga labi sa pagkakalapat. Pareho kaming hinihingal. Pagmulat ko ng mata ay ang kanyang magandang mata ang bumungad sakin. At may munting ngiti sa kanyang labi.
"Susunduin kita mamaya. Go inside now, before I take you here, baby." Uminit ang pisngi ko sa sinabi niya.
Grabe talaga ang labi nito. Walang preno, pero masarap.
Bumaba na ako ng kotse niya at pumasok na sa opisina deretso sa aking mesa.
Naging abala ako sa trabaho matapos no'n. Pero ayos na lng din dahil hindi ko na masyadong naiisip si Archer at ang nararamdaman ko sa kanya.
I spend my whole time in work. Iniiwasan na may maisip muli na ikagugulo lamang ng aking isip.
But Archer is true to his word. Pagkababa na pagkababa ko sa lobby ay sya agad ang nakakuha ng atensyon ko, wearing a maroon vneck shirt and faded jeans and a brown boots is suitable to his masculine body.
He's reading a old magazine. Naka dekwatro sya at prenteng nakaupo sa couch. Hindi man lang iniisip na maraming nakatingin sa kanya, marahil ay nagtataka kung sino ang hinihintay niya.
Napabuntong hininga ako at naisip na maglakad lang nang tuloy tuloy, ngunit naisip ko na sya nga pala ang may alam kung nasaan ang kotse ko na dinala ni Danica kanina.
"Where's my car?" 5tanong ko nang huminto ako sa harap niya.
"At your condo." Sabi na nga ba.
I closed my eyes and sighed. Iba rin talaga 'tong taong 'to,e.
"Lead the way," sambit ko nang imulat ang matang namumungay.
Marahan sya tumango at tumayo na at naglakad.
He open the door for me. Walang imik na lang akong pumasok at ikinabit ang seat belt.
We remained silence inside the car for the whole time. Walang imik akong nakatingin sa mga ilaw sa poste, and I'm thanking him for not messing me up.
I'm tired of arguing. I'm tired of being mad. I just want to let destiny do what he will do.
"Uhm.." He spoke. Breaking the silence between us. "About our a-agreement," umawang ang labi ko, catching some air.
Gosh, ngayon ko pa lang sya narinig na nautal. I can't imagine, a Reagon, stuttering. It feels like he's afraid of something.
"It's okay if you won't--"
"Payag na ko." I cut him off.
I look at him, his eyes are wide, his lips apart. Shocked. Maybe because he never expected me to agree.
Sabagay, noong una nga, ayaw na ayaw ko. But I realized, Danica was right. Napag iiwanan na ko. And I think wala na talagang matino sa mundong ginagalawan ko.
My heart broke how many times. My heart hope how many times. At sawang sawa na ako.
Agreeing to his offer is.. Great. Sex buddy is fine with me now. May magaawa ba ako? Hihintayin ko pa bang masaktan ako muli at umasa?
In fact, I'm lucky. A Reagon is offering me to be his sex buddy, anytime anywhere. What can I wish for? A almost perfect adonis like is I can touch anytime. Even if no feelings involved.
At kung may mabuo man, I don't care anymore, mas maganda pa nga iyon dahil meron akong memory from him. Memory of being stupid that I agree to this shit.
At least, wala man magmahal sa akin, may mamahalin naman ako at aalagaan. Kahit walang ama na kikilalanin, maybe I can explain to him or her that it's just an agreement.
No feelings involved.
