"Good morning, baby."
"Morning." Sambit ko.
He leaned closer and kissed my lips. Just a smack.
"Tinulugan mo ko kagabi." Nagtatampong aniya.
Lumingon ako sa kanya, at natawa na lang ako sa pagkakabusangot ng kaniyang mukha.
"What's funny?" Humaba pa ang nguso niya nang makitang tumatawa ako.
Umiling ako. "Nothing."
Kinagat ko ang labi ko upang pigilan ang pagtawa.
Damn. He's so cute!
Wala sa sariling lumapit ako sa kanya at hinalikan ang kanyang pisngi.
At nang humiwalay na ako ay nakita ko ang nanlalaki niyang mga mata. Marahil ay nagulat sa biglaang ginawa ko.
"Archer?"
"Damn, Baby. You make my heart pound, can you repeat it?" sambit niya at humarap sa akin nang nasa gitna kami ng traffic.
"Repeat what?" patay malisyang sambit ko.
"Oh come on, please, it will be your sorry for your fault last night."
"Oh? So kasalanan ko pa na pagod ako at gusto ko na lang na matulog? Amazing, huh?" sarkastikong sambit ko.
"Tsk. It's just a one kiss. Di mo pa ako pagbigyan." nakangusong aniya at padabog na sumandal s kanyang upuan habang hinihintay na lumuwag ang trapik.
natawa na lang ako sa kaartehan niya. grabe, I didn't know that Archer has a side like it.
I leaned closer and about to kiss him on the cheek when he suddenly turned to me and hold my nape.
Ang dapat na halik lang sa pisngi at napalitan ng malalim at mapusok na halik.
kung hindi lang bumusina ang sasakyan na nasa likuran namin ay paniguradong may mangyayari na talaga dito sa loob ng kotse.
pinagpatuloy niya ang pagmamaneho pagkatapos no'n.
"Damn that driver." inis na bulong niya.
"What? bitin?" I giggled.
"Sobra, Haist!" pinalo niya ang manibela tsaka mas binilisan pa ang pagmamaneho.
natatawa na lang ako sa inaasal niya, parang kanina lang ay ang hab a haba ng nguso niya dahil natuugan ko sya, then he looks irritated when I didn't kiss him again, at ngayon'g napagbigyan na, bigla naming nains.
May regla ba to?
Grabe makamoodswing, ah? Dinaig pa ako! nays!
Nang maipark niya ang kotse malapit lamang sa aking pinagtatrabahuhan ay agad syang lumapit sa akin. Buti nalang ay nasangga ko ang kanyang mukha.
"What now?" inis na aniya.
"I have work, and you too. So hold yourself," sambit ko at humanda para umalis.
"Ugh!" bigla nyang hinampas ang manibela. "It's hurts.. Please, Hon, Just a minute." he's begging.
I chuckled. "Later. We'll be late, tiisin mo muna, bye." sambit ko pero bago ako lumabas ay pinalo ko yung ano niya.
"Ugh! Baby! Humanda ka sa akin mamaya!" he shouted habang ako ay tatawa tawa habang naglalakad papasok sa opisina.
I logged in first before I entered at the elevator. I greeted the other employees na nakasabay ko sa elevator.
and I can't help but to giggled everytime I remember Archer's irritated face.
"Looks like you had a very good morning, Ms. Colby." ngumiti sa akin si Sir Dy.
hindi ko man lang namalyan na nandito pala siya sa aking harapan.
"Oh, good morning, Sir." ngumiti ako.
tumango lang sya at hindi n a kumibo nag biglang tumunog ang elevator hudyat na nasa tamang palapag na kami.
"Aina, check my schedule for today, please." sambit ni Sir Dy.
"Yes, Sir." tango ko.
Pumunta ako sa office ko para ilapag ang aking mga gamit at para I-check ang schedule ni Sir na nasa aking ipad.
"Sir, at exactly 10:00 am, you have a board meeting with the board members. For sure it will end at 12:00 or 12:30 pm. And you'll take your lunch. And Ms. Lyvie had an appointment with you." i said.
"Is that all?" pinagkrus niya ang kanyang mga braso habang nakasandal sa kanyang swivel chair habang nakikinig sa akin.
"Yes, sir. The other time is your vacant." I smiled.
"Okay, I'll be out at 4:30 pm." he smiled like there's something he's imagining.
Hmmm, I smell something fishy..
"Okay, Sir. Noted." I said.
"Good. You may go."
I just nod and left his office.
It's still 8 am, so I just spend my whole time at work. Mukhang ganang gana ako sa pagtatrabaho ko ngayon dahil ilang paper works na ang natapos ko sa trabaho at hindi ko na masyadong namalyan ang oras. Ni hindi ko man lang namalayan na breaktime na pala.
Kung hindi lang ako kinatok ni Sir Dy at paniguradong magtutuloy tuloy ako sa aking trabaho at malilipasan ako ng gutom.
"I know you're hard working person but you still need to eat, Reagon will punch me if he'll know that I'm making you tired." sambit ni Sir Dy nang kinatok niya ako sa aking opisina.
naramdaman kong uminit ang aking pisngi at nanuyo ang lalamunan kaya hindi na lang ako kumibo at tumawa na lang.
Paano niya malalaman na malilipasan ako ng gutom, e wala sya dito.
Pinilig ko ang aking ulo upang mawala ang kung ano mang nasa aking isip.
I shouldn't think about that. How he'll be mad if I didn't eat at the right time? and why all of a sudden? If from the start, we both know that it's just a agreement?
"Hey, kanina ka pa tulala? nag away na naman kayo ng jowa mo?" Sita sa akin ni Camille.
"Ano? Jowa? Sinong jowa?" sambit ko at iniwas ang tingin at kumain na lang.
"Sus, bakit? Hindi mo pa ba pinapatawad yung si Sir Reagon?" singit naman ni Danica.
napalunok ako. "N-napatawad na.." sambit ko.
"Oh. Naman pala! Eh ba't ka tulala jan?" Si Camille.
"W-wala, may... n-naalala lang." sambit ko habang iniiwas pa rin ang tingin.
I know, they're my friends. I should tell them what's bothering me. Pero paano ko sasabihin kung maging ako at naguguluhan? Paano ko sasabihin kung maging ako ay hindi alam ang sagot sa mga sariling tanong?
Maybe there's a right time to tell them what's my problem.
Tsaka na, 'pag malinaw na sa akin ang lahat. 'Pag nalinawan na ako at 'pag alam ko na kung ano talaga ang gusto ni Archer sa akin...
At..
'Pag natapos na ang agreement na 'to.
